Opdracht 262 Twee peuters en een otter

Voor de tweede keer dat jaar was hij aanwezig op zijn eigen begrafenis… gele bloemen, een brandende zon aan de hemel en tussen de bomen door zag hij de rouwauto die hem, in zijn kist van geelhout, naar deze kleine begraafplaats had gereden. Zelfs dat had ze geregeld, een gele auto. Dan moest ze van hem gehouden hebben, deze keer. Wat zag ze er lief uit in het witte jurkje met margrietjes. De twee peuters naast haar had ze gele shirts aangetrokken. “Leg de tekeningen maar op de kist, lieverds.” Haar stem had nog altijd die melodieuze en zachtaardige klank. Tekeningen? Langer dan 5 minuten stil zitten was een hele opgave voor die druktemakers. En de zes kleurpotloden die ze hadden, gebruikten ze om wormen uit de grond te peuteren. Als je niet oplette slopen ze de tuin uit en gingen op ontdekkingsreis. ¨ Ik ben over de sloot gesprongen. En ik heb wel tien kikkers gezien. Stijn wilde ze vangen, maar ze waren te snel, hij viel bijna in de sloot. Er zit allemaal modder op zijn broek.” Stijn keek boos naar Tim. “Dat zou je niet zeggen!” “Jongens, ik ben aan het werk. En jullie moeten in de tuin blijven. Je moeder zal hier niet blij mee zijn, Tim.” Waarom had hij toch altijd zo gereageerd? En dit terwijl hij als kleine jongen ook het liefst naar buiten ging, in het water dook als een otter en stinkend naar slootwater thuiskwam. Als hij nog een kans kreeg, zou hij het anders doen: werk zonder stress en lekker buiten, reclamefolderbezorger ofzo. Dan had hij tijd over en ging hij samen met zijn twee explorers op zoek naar kikkers en insecten. Ook moest hij ze nog leren zwemmen. De derde keer: Twee peuters en een otter op avontuur!