Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#248 Een man

 4 juni 2019 - 21:36
Hij was een man die door het leven ging met zijn handen diep in zijn zakken gestoken. De kleinste dingen konden hem in woede doen ontsteken. De krantenjongen die om zes uur ’s ochtends op een luidruchtig brommertje langskwam en te hard met de brievenbus klepperde. Een sok die niet over een enkel heen te krijgen was wanneer hij net uit de douche stapte. Een koffiezetapparaat dat niet snel genoeg doorliep. De bluetooth op zijn telefoon die zijn koptelefoon niet herkende. Tegenwind. Elektrische fietsen. Een stoplicht dat op rood sprong. Een auto die te langzaam optrok voor een stoplicht dat na een eeuwigheid eindelijk groen werd. Alles maakte hem boos. Mensen die op het perron voordrongen bij het instappen van de trein. Mensen die er te lang over deden om te gaan zitten zodat mensen die vanaf de andere kant de coupé inkwamen alle lege plekjes innamen die hij had kunnen hebben als die stropdas niet eerst uitgebreid zijn lange stoffen jas van de C&A had staan uittrekken midden in het gangpad terwijl hij quasi-onopvallend zo lang mogelijk in het decolleté van het tienermeisje in het zitje aan de andere kant van de trein probeerde te kijken. Echt alles maakte hem boos. Kwaad zelfs. Maar hij zei er niets van. Hij kropte het op. Hij zou wel in het gangpad staan. Zelfs toen het tienermeisje met het diepe decolleté hem vroeg of hij misschien haar plekje wilde, bedankte hij vriendelijk en bleef staan. Nu bleef hij staan ook, naast die stropdas. Een beetje tegen hem aan zelfs. Het meisje trok haar t-shirt een beetje op. Daardoor viel het juist nog meer open. Shit, nu stond hij zelf te kijken. Zag iemand het? Nee. Iedereen tuurde op zijn telefoon of naar buiten. Oeps, nu keek hij weer. Verdorie, die borsten leken wel magnetisch en zijn ogen stalen knikkers. Dan maar naar buiten kijken. Hij keek naar buiten. Weiland. Koeien. Slootjes. Tunnel. Donker. De weerspiegeling van de coupé. Zijn blik kruiste die van het meisje met de borsten. Ze keken allebei weg. Hij keek terug. Ogen. Borsten. Ogen. Weer kruisten hun blikken. Shit.

Profile picture for user Schrijfcoach Mike van Holsteijn
Schrijfcoach Mike van Holsteijn

Lid sinds

6 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 11:55
Het is een interessante tekst, met een stijl die ongetwijfeld past bij de gekozen tekst (mag ik vragen welk boek het was en van welke auteur). Echter mis ik de kern van het verhaal. De helft van het verhaal gaat over een man die boos wordt op alles. Echt alles. De tweede helft gaat over een ontmoeting met een meisje met een grote voorgevel, maar wat is dan precies het nut geweest van de beschrijving van de boosheid van de man? Heeft dat invloed gehad op de ontmoeting met het meisje? Heeft de ontmoeting met het meisje invloed gehad op zijn boosheid? Het zou zomaar één van deze twee kunnen zijn, alleen vind ik het niet echt terug in de tekst. Graag gelezen!

Geen afbeelding
edwinchantalenquinten

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 20:05
Hoi Tilma,de eerste en de laatste alinea vind ik het mooist. Vooral dat staccato in de laatste zinnen. Is dat de stijl van de schrijver die je in gedachten had? Hoe dan ook, het past perfect bij de trein die in datzelfde ritme over de rails rijdt. Net als Mike ben ik benieuwd hoe de boosheid van De man zich verhoudt tot het meisje. Laat je nog even weten welke schrijver je in gedachten had? Ben heel nieuwsgierig ;)

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 5 juni 2019 - 22:03
De eerste regel is geleend van Fredrik Backman, wiens man genaamd Ove de inspiratiebron is voor een man die overal boos om en op is. De volta in de tekst is eigenlijk meer Bukowskiesk. De woede slaat naar binnen en vervormt tot schaamte als de hoofdpersoon zichzelf betrapt en dan tot overmaat van ramp ook nog door het meisje zelf betrapt wordt. Al die oppervlakkige woede jegens de buitenwereld drijft op een onzekere persoonlijkheid.

Profile picture for user N.D.D.
N.D.D.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 6 juni 2019 - 23:56
@Tilma: en een hondje dat hem te veel doet lijken op een kat, en de buurman die met het verkeerde automerk rijdt... Haha... Ik heb het boek niet gelezen, wel de film gezien en er zeer van genoten. Kostelijk (vooral de scènes met de mislukte zelfmoordpogingen) tragisch en tegelijk romantisch.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 9 juni 2019 - 15:31
Hallo Tilma, … haha, mag ik het zeggen? Een man in de penopauze. Kijk me nou maar met een 'fronserige' knipoog aan, ik kan het niet helpen. Je hebt het wel heel leuk geschreven. Nu even terugkijken wie je geïnspireerd heeft; het gaat hier niet over horror. Met plezier gelezen.