Personages in het verhaal met echte naam

Met hangt van de persoon en diens bekendheid af, maar ik zou Poetin zeggen als ik Poetin bedoel. Het zou te vreemd staan om een fictieve president van Rusland te verzinnen.

Met hangt van de persoon en diens bekendheid af, maar ik zou Poetin zeggen als ik Poetin bedoel. Het zou te vreemd staan om een fictieve president van Rusland te verzinnen.

Ja zo dacht ik er eigenlijk ook over maar ik wilde het ook van anderen Horen.

Toch moet je wel uitkijken met wát je schrijft over bestaande personen. Zorg dat je te allen tijde vermijdt dat men je kan betichten van ook maar enig denkbare vorm van smaad of laster.

Er is een belangrijk verschil tussen publieke figuren en privé personen. Als het gaat om de namen van vrienden en familie, verander dan vooral de namen. Dat bespaart je een boel hoofdpijn. Als het gaat om publieke mensen mag je hun namen gewoon noemen, als dat het realisme ten goede komt. Het is echt niet snel smaad of laster. Zeker niet als het gaat om politieke leiders in een ander land. Als jouw hoofdpersoon een woeste homo-erotische relatie met Putin heeft in je boek, zou ik verbijsterd zijn als dat voor jou gevolgen had. Putin was bijvoorbeeld woedend dat Dobby in de Harry Potter film op hem leek. Niemand heeft daar verder last van gehad. Behalve Putin zelf :-) Aan de andere kant zie je ook vaak in thrillers met actuele setting dat namen van politieke figuren vermeden worden, omdat het ook een verhaal sterk dateert. Dat idee dat je elk moment aangeklaagd kan worden is sterk overdreven. Schrijf gewoon het verhaal dat je wil schrijven. Mocht het echt een probleem zijn, zal je uitgever dat heus wel oppikken en tijdens het redigeren met je overleggen over potentiële juridische valkuilen.

Ik ben het eens met de vorige reageerders. Wat Lao Sze, Hitler, Birbal, Johan Kruijff en Sam en Moos niet allemaal in de schoenen geschoven is ... Maar als aanvulling, deze tip: als het niet om Putin of Jan Klaassen gaat maar om de aangetrouwde nicht van je broer, of om je werkgever, raad ik aan: schrijf onder pseudonym en verander niet alleen de naam van je romankarakter, maar ook de naam van het dorp waarin je verhaal speelt. Tenzij je rijk genoeg bent om ontslag te kunnen veroorloven. (Deze tip komt van een ervaringsdeskundige, die rijk genoeg was. Maar ik schrijf sedertdien toch maar liever onder pseudonym.) Daar tegenover staat: schrijven van ficite is lastiger dan non-fictie: je moet niet alleen vertellen 'zo gebeurde het', maar je moet ook geloofwaardig maken dat het zo gebeurde. Vaak lukt dat niet, en dan ben je toch gedwongen om man en paard te noemen. Het blijft lastig. Succes.