#225 Geld is niet alles

Geld was Donar met de paplepel ingegoten. Hij wist niet beter dan dat je alles kon kopen met klinkende munt, zo ook vriendschap. Een licht op school kon je hem niet noemen, gelukkig waren er altijd mensen om hem heen die hem bijstuurden. Ook als hij net buiten de mazen van het net viste. Rechtsorde lag altijd anders voor de rijken. Vriendjes en vervolgens in de puberteit dromden vriendinnetjes om hem heen. Zij kwamen als bijen naar de honing en hij snoepte van hun nectar die vrijelijk werd aangeboden. Zijn buidel bolde wel op, maar zijn gevoel verschrompelde meer en meer. Hij kon alle schoonheden gemakkelijk in zijn suite krijgen, de seks was goed, zijn beloning goud. Meer en meer voelde hij zich leeglopen. In de clubs gaf hij veel rondjes, lachte een lach die zijn ogen niet raakte. Hoe meer hij betaalde, hoe gieriger hij gevoelsmatig werd. Ineens was Freya daar. Ze botste op straat tegen hem aan. Niet zij maar hij ging onderuit, nog wel in een modderplas. Ze schonk hem niet alleen haar beeldschone glimlach en verontschuldigingen, ze deed iets met hem. Freya gaf hem haar hand, bood hem aan zijn blauwe plekken te verzorgen en zijn camel coat te reinigen. ‘Ik woon om de hoek’, zei ze met een knipoog. ‘Mijn vergoeding zal groots zijn’, stotterde Donar. Haar woning was schamel, haar bewegingen daarentegen koninklijk. Haar zorgzame vingers die zijn zere plekken verzorgden, haalden ongekende wonden bij hem open. Deze weelde was nieuw voor hem. Hoe vergoedt je zoiets, vroeg hij zich af. ‘Rust zal je wel doen’, zei ze met haar lippen vlakbij Donars wang. Haar geur, haar warmte bedwelmden hem. ‘Bel mijn chauffeur of een taxi.’ ‘Nee, vannacht slaap je in mijn bed.’ ‘Ik kan je niet van dienst zijn, ik kan wel online een bedrag aan je overmaken.’ ‘Ware liefde is onbetaalbaar! Kom, ik ondersteun je naar de kamer hiernaast. Ik slaap beneden op de bank.’ De volgende ochtend bracht Freya ontbijt op bed bij Donar met een opgewekte ochtendgroet. Juist toen ze wilde vragen hoe hij had geslapen, commandeerde hij haar om haar rekeningnummer op te schrijven en of ze zijn telefoon wilde opladen. Dan kon hij zijn butler bellen om alles naar behoren te regelen. Freya volgde zijn bevelen op, hoewel haar houding niet meer zo fier was. Haar glimlach verdween. Donar zag dit, zei haar dat hij haar goed zou belonen. Hij wist niet zeker of ze bij het verlaten van de kamer nu mompelde: ‘Stik in je geld.’ Hun afscheid later die dag was beleefd, doch kil. Freya verschoonde haar bed, ze kon het niet laten zijn geur in haar op te nemen. Haar fantasie ging stante pede op de loop, dus ze stopte de lakens snel in de wasmachine. Van deze man zou ze kunnen dromen. In werkelijkheid was hij ongevoelig, hoe warm hij er ook bij zat. Ik mag dan wel armoedig zijn, mijn rijkdom is hem onbekend. Waarom int ze mijn cheque niet, dacht Donar. Hoe goed kon ze het geld gebruiken, een nacht in een hotel had hem het veelvoudige gekost. Ook op zijn uitnodiging voor de kerstreceptie geen enkele reactie van haar. Donars gedachten gingen meer haar kant op dan hem lief was. Wat had zij meer dan alle schoonheden om hem heen? Vlak voor Kerstmis zag hij haar in de winkelstraat. Haar aandacht gericht op de kerstversieringen, de lichtjes gaven haar een nog meer feeërieke uitstraling. Uit een zijstraat schoot een scooter het trottoir op, de jongen achterop maaide met zijn armen om hem heen, waardoor Freya ten val kwam. Al snel stond een menigte om haar heen foto’s te nemen, zelfs selfies. Donar gebruikte zijn ellebogen om bij haar te komen. ‘Moet ik 112 bellen voor een ambulance? Heb je pijn? Zal ik mijn butler bellen? ‘Wat een boel vragen’, antwoordde Freya met haar mooie glimlach. ‘Help me alsjeblieft overeind en haal me hier weg. Ik sta morgen vast op allerlei sociale media. Deelden mensen maar meer echtheid dan deze fake opschudding.’ Donar ondersteunde haar naar zijn auto in de parkeergarage, haar warmte voelend door zijn hele lichaam. ‘Ik breng je naar mijn huis en bel daar mijn arts om je te laten onderzoeken.’ Freya kon niet anders doen dan hem dankbaar aankijken. Deze Kerstmis brachten ze samen door. Zonder uitbundige versnaperingen, ze hadden genoeg aan elkaar. Donar leerde dat matiging dubbel uitkeert.