Geen afbeelding
Sophia_Bianco

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Mijn nieuwe verhaal + hoe kan ik mijn fantasie een beetje blokkeren?

 15 november 2018 - 16:57
Hoi allemaal, ik ben Sophia Bianco(niet mijn echte naam maar schrijversnaam) ik heb een verhaal bedacht maar nu komt het... steeds als ik een verhaal heb bedacht en een helft heb geschreven komt er ineens weer een geheel nieuw verhaal in me op en dat gaat steeds door.... hieronder een voorstukje van het verhaal wat ik heb geschreven. Wie kan me tips voor het voorschrijven geven zodat ik niet steeds iets nieuws bedenk? Alvast bedankt! Vera Van Meent woont met haar moeder, stiefvader en stiefbroer samen. Er is alleen één probleem. Vera is heimelijk verliefd op haar stiefbroer Dexter ook wel Dex genoemd... zijn beste vriend Rick pest Vera op school, hier weet Dex niks vanaf omdat hij niet op dezelfde school zit als hen. Als Rick erachter komt dat Vera verliefd is op Dex begint hij haar te chanteren en te bedreigen. Het gaat van kwaad tot erger en de problemen stapelen zich op.... Hoe red ze zich hier ooit uit als niemand hier vanaf mag weten? Vera Elouise Van Meent(hp) Dexter (Dex) Raphael Smits(stiefbroer hp) Fenna Marieke Van Meent(moeder hp) Pim Theodoor Smits(stiefvader hp) Rick Samuel Jacobs(beste vriend Dex) Warner Van Hasselt(schoolmentor hp) Sam Veenstra(beste vriend hp) Stijn Jacobs(vader Rick) Ellen jacobs(moeder Rick)

Profile picture for user Yrret
Yrret

Lid sinds

12 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 november 2018 - 14:15
[...] steeds als ik een verhaal heb bedacht en een helft heb geschreven komt er ineens weer een geheel nieuw verhaal in me op en dat gaat steeds door [...]
Mooi - heel mooi.
Wie kan me tips voor het voorschrijven geven zodat ik niet steeds iets nieuws bedenk?
Die zijn er niet.

Geen afbeelding
ZENODotus

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 25 november 2018 - 4:32
Ik vrees dat ik het eens ben met Yrret. Ik denk ook helemaal niet dat het abnormaal is (voor een schrijver) om steeds maar weer een nieuw idee te krijgen, ja ook midden andere verhalen. Meer nog, een roman schrijven wordt doorgaans ergens halverwege een sleur: het verhaal is meestal grotendeels al gevormd in je hoofd, verder moet het daarna verbeterd worden en aangescherpt en/of herschreven, niet meteen de leukste bezigheden van het schrijven, maar ze moeten wel gebeuren wil je een presentabel manuscript hebben. Sommigen doen hier zelfs jaren over (sommige schrijvers zelfs vijf jaar), ondertussen kun je je natuurlijk ook met andere schrijfsels bezighouden, maar uiteindelijk moet jezelf het doorzettingsvermogen hebben je boek af te werken en je niet laten afleiden, althans niet genoeg om het langs de kant te leggen en er niet meer naar te kijken. Zelf heb ik deze evolutie ervaren als iets natuurlijks... Toen ik zo'n 15 was kreeg ik het helemaal niet voor elkaar een roman te schrijven, toen ik zo'n achttien was heb ik mijn eerste echte roman geschreven, maar heb ik langs de kant gelegd zonder het ooit te verbeteren, pas tegen mijn 22ste heb ik uiteindelijk heel het proces van een roman voltooid (het was toen trouwens duizend pagina's; ik kon namelijk niet goed schrappen)... Nu werk ik meestal aan een vijftal projecten met een keer, korte verhalen, romans, non-fictie. En dan nog natuurlijk papers en thesissen voor mijn opleiding.