opbouw

Ja 10000 die heb ik wel. Begin eerst eens een tijdbalk te maken met data. N.a.v. wat besloot je, of moest? je naar het buitenland gaan. Wanneer besloot je om te gaan wanneer ging je waar ging je naar toe, waarom wat gebeurde er wie leerde je wanneer kennen? Ga zo nog maar een tijdje door en vul iedere keer iets in als je iets invalt. Houd daarom altijd dat schema, die balk bij je zodat je kunt zien wat je moet intikken. Zo werk je systematisch alle gebeurtenissen, gedachtengangen enzo af. Strooi er ietsie peper en zout over heen, wat kruiden om het pittiger te maken, bak het een beetje bruiner dan normaal en je zult zien dat het gaat lukken. succes.

Bedankt voor je reactie! Wat je zegt is dus eigenlijk chronologisch. Ik was daar niet zeker over. Het zou voor mij het makkelijkst zijn, want zo zijn mijn aantekeningen momenteel. Maar ik twijfel omdat mijn uitgever het de hele tijd over structuur heeft, die nu zou ontbreken.

Ontbreekt de structuur in de stukken tekst zelf of in de opbouw van het boek?

In de opbouw van het boek.

Chronologisch is meestal erg saai. Begin met een dramatisch moment, een bijzondere gebeurtenis. Ga van daaruit vooruit en via flashbacks vul je de ontbrekende stukken informatie in.

ik maak voor mezelf altijd een worddocument met wat ik wanneer wil beschrijven en aan de hand daarvan ga ik typen en mocht in onder het schrijven door toch nog iets willen veranderen dan pas ik het worddocument gewoon even aan, maar dan heb ik wel een richtlijn.

Je kan natuurlijk ook eerst alles chronologisch opschrijven zodat het duidelijk is voor jezelf en later alles door elkaar gooien. En verder wat Jacqueline zegt :)

De boeken 'Mijn duitsland' en'Wonen op vakantie' zijn opgedeeld in thema's. Dat werkt ook goed. Een paar hoofdthema's en daarnaast subthema's.

Je moet natuurlijk ook dingen verzinnen anders is het m.i. geen sprake van een roman maar meer van een autobiografie. Is dat niet wat saai? Mits je natuurlijk hele spannende dingen hebt meegemaakt. Maar het leukste is om fictie met non-fictie te verweven en een plot te verzinnen. In zo'n boek kun je ook gewoon de feiten kwijt.

Ken je het boek 'Twee Vrouwen' van Harry Mulisch? Daarin heeft hij op pagina 1 álles beschreven wat in de rest van het boek gaat gebeuren. Alleen valt dat niet op. Hij laat de hoofdpersoon een paar gedachtes hebben en een paar dingen doen die verderop allemaal uitgewerkt worden. Ik vond dat heel knap om te zien. Zorg dat je een leidraad hebt van waaruit de rest gebreid/geweven wordt. Hoe? Neem een ding en een gedachte daarbij. Je kunt dat zelf invullen, maar laten we zeggen dat een kind (jij, want het is autobiografisch, immers) de hand van grootmoeder ziet die pinda's dopt op een krant op een pluchen tafelkleed. Die hand deelt het verhaal uit, want van de pinda's ga je naar het tafelkleed, van het tafelkleed naar grootvader die aan de andere kant van de tafel zit en van grootvader naar... die... en zo spin je de draad. Als je een paar andere, ter zake doende, dingen ook nog op de tafel zet, bv een foto, een theekopje met een barst, een brief, een krant, opengeslagen bij een bepaald artikel, dan kun je die elementen het hele boek door terug laten komen. Dan heb je opbouw en structuur. (Het is een voorbeeld-idee en je beschrijft natuurlijk je eigen elementen die ertoe doen in jouw verhaal).

Bedankt voor al jullie reacties! (En dat tot midden in de nacht) Zo wordt het schrijversbestaan minder eenzaam, dankzij jullie en internet. Bedankt! Ik heb bij de laatste keer herschrijven indeling per thema geprobeerd, maar dat bevalt me niet. Het wordt dan teveel een geschiedenis of schoolboek. Het is weliswaar non-fictie, omdat het een reis beschrijft die ik heb meegemaakt, maar ik wil het als een soort roman schrijven. Dat het als een spannend boek leest. Hopelijk wordt het dan ook interessant voor mensen die niet in dat land zijn geweest. Wat ik nu heb, geinspireerd door de Vliegeraar, is dat ik begin als ik bijna alweer het land verlaat. Dat is het eerste hoofdstuk met wat aanduidingen die de lezer hopelijk nieuwsgierig maken naar wat er daarvoor gebeurd is. Dan ga ik terug in de tijd en aan het eind van het boek kom ik dan zogezegd weer terug in het 'heden' ; de laatste tweee dagen van de reis. Het hele stuk daartussen (en dus het grootste deel van het boek) is waar ik nu mee worstel en wat ik dus nu maar even chronologisch heb. @ Adrianus: ik heb genoeg spannende en boeiende dingen meegemaakt. Daar was de proeflezer van de uitgever het zelfs mee eens. Hoewel ik natuurlijk wel enigzins van de echtheid afwijk, maar dan in kleine dingen, bijvoorbeeld twee gesprekken samenvoegen of iets op een ander moment in de tijd laten plaatsvinden. @ Marriejeanne; dat is een geweldig idee! Ik weet niet of ik dat bij dit boek gaat lukken, maar ik vind het een erg boeiend idee. Daar ga ik eens goed over nadenken. Ik heb het schrijfboek van Renate Dorrestein gelezen en in haar boek over vliegeren heeft ze als structuur dat elk hoofdstuk een uur beschrijft, dat is natuurlijk ook chronologisch. hoewel ze daar via flashbacks elke keer een beetje van het belangrijke verleden prijsgeeft. Het is een hele kluif, zo'n boek....

Ik heb een besluit genomen. Ik had al wat vergelijkingen met sprookjes in dit boek. Nu heb ik besloten de indeling van 1 bekend sprookje aan te houden. Ik ben benieuwd hoe dat gaat uitpakken. In ieder geval heb ik wel een duidelijker structuur nu. En gelijk een idee voor een titel, omdat ik de titel die ik had moest veranderen.

Mooi! We (ik in elk geval!) zijn/ben heel benieuwd en kijk(en) uit naar een stukje proeftekst.

Dank je Marriejeanne. Ik zal binnenkort een stukje bij de boekpresentaties plaatsen. En dan zal ik ook mijn echte naam gaan gebruiken. :)

hallo, ik ben een engelse Tiener-roman aan het (proberen) te schrijven en het valt me nog wel tegen hoe lastig het is, ik heb hier gelezen dat het interessant kan zijn als je niet met het begin zou beginnen en kan me hierbij goed voorstellen dat het klopt, maar een Prologue, is dat in de zelfde catagorie als niet het begin? aangezien het niet gelijk met het plot begint maar beetje over de achtergrond? elke tip zou me van pas komen,

In mijn boek "Episoden" gebruik ik een Proloog als een openingszet in een schaakspel. De lezer leert de hoofdpersoon kennen alvorens het eigenlijke boek begint. Er zijn natuurlijk honderden manieren om een boek te laten beginnen. Dat is je vrijheid. Ik zou zeggen maak een zichtbare schets van je verhaal. Wat wil je gaan vertellen. Ik denk dat de rest vanzelf komt. Je leert hier dingen heel snel op te pikken. Good Luck!

In mijn boek "Episoden" gebruik ik een Proloog als een openingszet in een schaakspel. De lezer leert de hoofdpersoon kennen alvorens het eigenlijke boek begint. Er zijn natuurlijk honderden manieren om een boek te laten beginnen. Dat is je vrijheid. Ik zou zeggen maak een zichtbare schets van je verhaal. Wat wil je gaan vertellen. Ik denk dat de rest vanzelf komt. Je leert hier dingen heel snel op te pikken. Good Luck!

Ik doe zelf niet zo aan prologen, maar het hangt natuurlijk ook heel erg van het boek af. Ik begin vlak bij het chronologische einde. Probeer zo de lezers nieuwsgierig te maken. Daarna vertel ik het hele verhaaal cronologisch (wel een kleine beetje een sfeer per hoofdstuk) en kom zo dus ook weer en keer in het heden. Maar het hangt ook weer van je verhaal af. Begin wel met iets pakkends. En niet met een hele lange beschrijving zonder dat er iets gebeurt, zoals ik bij `literaire`thrillers nog wel eens lees.

hey, ik heb hier even een stukje van het begin. graag keiharde waarheid of het goed is of niet. ‘Jesse! Jesse you’re late for school, Anna is here,’ said Bill. ‘You won’t let her go without you, do you?’ and Jesse rushed downstairs, ‘No dad I won’t,’ he said irritated. ‘could you please stop pushing me?’ ‘I’m sorry for my dad, he likes to see us together’ he whispered. ‘Don’t worry, I have parents too’ Anna smiled. And while they were walking to school Jesse asked if she wanted to go to the beach instead of going to school. Anna looked surprised but laughed ‘Well, it’s a nice day and it’s almost spring break so, why not.’ And as they walked to the bus stop they talked about what their plans were for the spring break. As they arrived at the bus stop they saw the bus just coming, and they gave the chauffeur the money. ‘ding’ sounded the bell of the bus and at the next stop Anna and Jesse said bye to the chauffeur and walked out..... (hier volgt het dialoog waar ik het over had, ben al een stuk op weg)

Op zich loopt het wel lekker, maar er gebeurt te weinig. De bustrip is op zich niet spannend, ergebeurt niets bijzonders, dus laat dat weg. je kan in 1 zin zeggen dat ze de bus nemen naar het strand. I have parents too, vond ik een mooie zin. Moet het niet zijn: I am sorry about my dad, he would like to see us together? Je kan je stukje beter bij proeflzene zetten. Daar hoort het eigenlijk thuis.

jah maar aangezien het een resultaat van mijn vraag is ;), en je hebt inderdaad gelijk in dat de grammatica nog niet helemaal klopt :P, maar dat zal ik even veranderen