Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 203 Dubbelslag

19 juli 2018 - 23:07
Dan maar dubbel parkeren. “Ik ben zo terug”, zeg ik tegen Rosalien. Bij de deur bedenk ik me, en loop terug naar de auto. “Het is wel leuk om even kennis te maken met de dames.” “Moet de auto op slot?” vraagt ze. “Ach, we zijn zo terug.” “Dit is mijn dochter Rosalien.” “Kopje koffie, thee?” “Nee, bedankt, pa gaat zo weer weg.” Op mijn bureau prijkt een klimplant. ‘Succes, je collega’s.’ Ik pak de map en ga beneden even bedanken. “Surprise!” klinkt het uit vijftien monden als ik het secretariaat binnenga. De mannelijke collega’s zijn er ook. Ik krijg een glas champagne aangeboden. De algemeen secretaris doet een stapje naar voren. “Beste Fiedeldij Dop, op je eerste werkdag presteer je het al om dit historische pand uit te vluchten voor een werkafspraak. Wij meenden vijf minuten van je kostbare tijd te kunnen vragen om een toast uit te brengen op een gouden toekomst.” “Mijn oprechte dank voor dit feestelijk gebaar. Het is leuk dat Rosalien dit meemaakt, de rest van de familie kon ik helaas niet meenemen, de jongste moet nog naar school, maar dat komt ongetwijfeld nog wel.” We slaan de autodeuren dicht. Ik kijk op het klokje, een halfuur achter op schema. “Mijn tasje is weg”, stelt Rosalien vast. Ik zet de motor af, ze stapt uit om beter te kunnen zoeken. “Gestolen.” Haar gezicht betrekt. Het tasje bevat al haar dierbaarheden, haar eerste melktand, een medaillon met de foto van oma, een hartje van haar verloofde. “Ga naar binnen en vraag of je de bank mag bellen om je rekening te blokkeren. Wilna is boekhoudster, die helpt je wel.” Toch even checken of mijn portemonnee in het geheime vakje zit. Nee! Goddomme. Er stond een jongen aan de overkant in een portiek te roken. Die zag dat wij de auto open lieten.

Lid sinds

13 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 juli 2018 - 16:51
Ai, wat een pech Peter! Heb je die jongen in de portiek nog aangesproken? Twee dingen in je verhaal zijn mij niet helemaal duidelijk. Waarom was je dochter bij je op je eerste werkdag? En kende jij je collega's al langer? En champagne op een eerste wekdag: dat zouden meer werkgevers moeten doen! :)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 juli 2018 - 19:28
edwin: mijn dochter hielp mij wel eens met presentaties op beurzen. Die beurs was al door mijn voorganger gepland. De sollicitatie was een wedstrijdje, dat ik won. Bij een van de bezoeken had ik met de meeste nieuwe collega's kennisgemaakt. Die champagne was natuurlijk bizar, maar ja in veel hotels kun je een champagneontbijt krijgen, dus... Die jongen was er natuurlijk niet meer. In de langere versie vertel ik het vervolg, maar dat kan hier niet :p

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 juli 2018 - 22:45
Hoi Peter. Je kon jezelf wel voor het hoofd slaan zeker? Wel een heel fijne werkplek, lijkt me. Of is dat de gewoonte in Nederland, champagne? Verder dan koffie of thee ben ik alleszins nooit geraakt. :) Ik had even moeite met je beginzinnen, je geeft niet echt aan wie wat zegt. Zoals ik het nu begrijp (maar ik kan het ook best verkeerd hebben met mijn gestoofde hersens) worden de zinnen ' ik ben zo terug' en 'het is wel leuk om even kennis te maken met de dames' door dezelfde persoon uitgesproken. Dat zou misschien iets duidelijker zijn als je geen nieuwe regel begon. Of is er een reden waarom het zo moet?

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juli 2018 - 10:58
Ha Peter, Wat verrassend dat het je eerste werkdag was. Ik was er aanvankelijk van overtuigd dat het je laatste was. Een plant als cadeau, champagne bij de receptie, dochter mee, succes ... Geef mij ook zo'n werkgever. Begrijp ik het goed dat het secretariaat uitsluitend uit vrouwen bestaat? Dat is dan wel weer ouderwets. Leuk verhaal. De campagne "auto op slot, buit eruit" is in dit verhaal tegen dovemansoren gezegd (zowel tasje als portemonnee in de auto) :)

Siv

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juli 2018 - 13:25
Hoi Peter Als elke werkplek je zo welkom laten voelen. Wat een nare verassing dat op het einde dingen uit de auto was gestolen en dat je het echt hebt meegemaakt. Een zeurtje. Ik heb nooit van de naam Wilna gehoord, heette de boekhoudster misschien Wilma?

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juli 2018 - 18:57
Siv: van de naam Wilhelmina komen twee korte versies voor: Wilma en WIlna. ans: het was het secretariaat van een bedrijfstakorganisatie met een algemeen secretaris, een man, universitair geschoolde secretarissen (econoom, jurist, journalistiek) allemaal mannen, en secretaresses, vrouwen. Twintig jaar later kwam er een vrouw in de functie van secretaris - ze moeten wel solliciteren. Melga: zie bewerking. Bedankt. john: het is auto bio, lekker makkelijk, hoef ik niks te fantaseren :) allen bedankt, de champagne deed het 'm

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juli 2018 - 19:46
Peter, ... wat een aller ellendigst gevoel wanneer zoiets je overkomt en dan, inderdaad, nog eens dubbel ook! Ik neem aan, dat dit wel wat jaartjes geleden is. Tegenwoordig zal dit zo snel niet meer gebeuren, je moet veel alerter zijn. Een dief slaapt nooit, is mij geleerd. Voor mij was het begin ook wat onduidelijk. Dit is weer typisch een geval van iets wat jezelf doorgemaakt hebt, je zit er dan zo in en dan vergeet je de lezer wel eens. Toch heb je ons wel mee laten leven.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 juli 2018 - 20:10
Riny: ik hou van een puzzeltje in het begin, maar ik merk vaak dat de lezer (jij e.a.) graag meteen duidelijkheid willen, dan maar terug naar 'Er was eens...' :) Ik schrijf columns en die begin ik gewoonte getrouw met de lezer op het verkeerde been zetten. Daaraan herkennen mijn vaste lezers mij. U ligt wellicht te luieren op het balkon, in de schaduw in de tuin, of op het strand. Ik heb daar geen tijd voor. Ik schrijf een open brief aan Edith Schippers. Ik stel haar voor een luier aan te trekken en daar 8 uur mee te lopen, zitten, fietsen, boodschappen doen. Daarna mag ze een schone. Dat is wat 900.000 mensen met incontinentie, meest vrouwen, dagelijks meemaken. Drie keer per dag 'verluieren'. En dan hebben we het nog niet over de grote boodschap, waterig of vet, in elk geval geplet. Minister: u bent aan zet! Een luier meer voor schoon naar bed.

Tja

Lid sinds

15 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
24 juli 2018 - 3:22
Ik dacht eerst dat Rosalien zijn vrouw was. Wie neemt zijn dochter mee naar de eerste werkdag? O, het was een prijs. Hoe weet je waar je werkplek is en dat je naar beneden moet om je collega's te bedanken als je er nog niet eerder bent geweest? Op zijn eerste werkdag verlaat hij het gebouw voor een werkafspraak? Wat voor baan heeft hij eigenlijk gekregen? Het zal wel aan de champagne liggen.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 juli 2018 - 12:55
Ik lees uit de reacties dat het een autobiografisch verhaal is: [quote: PeterFD]het is auto bio, lekker makkelijk, hoef ik niks te fantaseren[/quote] Hier is niks mis mee, maar het heeft wel een valkuil. Zoals uit de reacties af te leiden is, zijn er enkele onduidelijkheden in het verhaal, waardoor het niet helemaal in één keer goed overkomt op de lezer. Doordat je het zelf hebt meegemaakt, zit het goed in je hoofd en weet jij precies wat er is gebeurd. De lezer weet dit niet. Probeer ervoor te zorgen dat je de zaken duidelijk maakt voor de lezer. quote: PeterFD]Bij de deur bedenk ik me, en loop terug naar de auto.[/quote] Er komt bijna nooit een komma vóór 'en'. Verder is het een goed geschreven stuk. Graag gelezen!

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 juli 2018 - 13:23
Tja: ik had al wat extra info gegeven in #4 en #9 nog even: dit was de eerste werkdag, daarvoor was ik al door de sollicitatiemolen gegaan, aanstelling gekregen, ingewerkt, iedereen leren kennen, goed voorbereid dus toevallig was eerste afspraak een externe presentatie waarvoor ik mijn dochter had meegenomen als stagiair voor het dieventuig in de grote stad was ik dus minder goed voorbereid bedankt voor je reactie

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juli 2018 - 18:03
Hoi Peter, ondanks dat ik weer lekker op tijd reageer (not) wil ik je zeggen dat de wijze waarop je je verhaal doet mij volkomen helder is. Dus voor deze lezeres hoef je geen introductie te schrijven voordat je je dialoog start, hoor. Ik houd wel van zo'n directe binnenkomer. Wat zul je je achteraf gefrustreerd hebben gevoeld vanwege die gast in de portiek. Ik heb zelf ook meerdere auto-inbraken meegemaakt en zelfs 1 in huis. Wegens tijdgebrek heb ik er niet over geschreven doch weet ik maar al te goed hoe zoiets kan voelen. Hebben de collega's je nog lang geplaagd?

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
26 juli 2018 - 10:17
coach: ik ken de valkuil waar je terecht op attendeert ik begin vaak met de situatie te beschrijven, en schrap die als ik een pakkende binnenkomer heb gevonden die vragen oproept waarop de antwoorden concreet of indirect in het vervolg zijn terug te vinden, is dat niet spannend maken? Hoe goed ik daarin slaag blijkt uit de variaties aan reacties. Karinska: fijn dat je mijn verhaal helder vindt bedankt voor het lezen