Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#202 -De tocht naar het licht

Een flits van een blauw licht dat even naflakkert als een vlammetje. Dan is alles zwart voor mijn ogen. Nee hè, alweer een lamp kapot. Natuurlijk weigert het knopje van de zaklantaarn die ik meegenomen heb om in de donkere hoekjes te zoeken. Dat heb ik weer mooi voor elkaar! ’s Avonds zonder enige vorm van licht op de zolder die dringend aan een opruimbeurt toe is, achter een rij kasten en dat allemaal omdat ik zo nodig op zoek moet naar een bepaald boek. Normaal gesproken ben ik niet bang in het donker. Bovendien, ik weet waar ik ben, achter een rij kasten. Met een beetje geluk heb ik zo de deur teruggevonden, zonder meteen mijn scheenbeen open te halen aan een oude strijkplank. Een woord dat ik hier niet zal herhalen ontsnapt mij. Ik wrijf over de pijnlijke plek. Achter mij knispert iets van plastic of papier. Dat is op zijn zachtst gezegd vreemd. Kom, waar maak ik me druk over. Waarschijnlijk de wind. Daar is het weer. Een fijn geritsel pal achter mij. Wind ritselt niet. Het geluid verplaatst zich. Ik voel iets op mijn voet, trek hem in een reflex terug. Ik buk mij en herken al voelend de vorm van een doosje. Leeg natuurlijk. Niets aan de hand. Zoiets kan heel gemakkelijk door trilling verschuiven. Wat is dat? Vlak bij mij knispert iets met het onmiskenbare ritmisch knagen van een… “Oooo! Een muis!” Ik schreeuw het uit en kom met een ruk overeind, bonk daarbij met mijn hoofd tegen het schuine gedeelte van het dak, dat hier op deze plek steeds lager afloopt. Het diertje is waarschijnlijk zo van mijn gegil geschrokken, dat hij zich nu muisstil houdt. In mijn verbeelding meen ik nu overal muizen te horen.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg leuk stukje, Edith. Wat mij betreft mag het laatste zinnetje weg, hoewel het niet storend is. Maar dan is de spanning nog meer voelbaar.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Leuk inderdaad. Sluit me aan bij Levina qua laatste zin. Ik weet niet of plastic/ papier knettert (behalve als het statisch geladen is). Misschien is 'knispert' passender?

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag @Levina Levja weer: Dank je voor je bezoekje en je opmerking. Laat ik nu zelf ook getwijfeld hebben? Wel of niet toevoegen -ik koos het eerste, maar kan het kennelijk beter weglaten.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je @Hadeke. Zoals ik @Levina al schreef: ik twijfelde zelf ook al over die laatste zin. Ik denk ook, dat het beter is om de rest aan de verbeeldingskracht van de lezer over te laten. Wat betreft "knetteren" Ik denk, dat je gelijk hebt. Hout knettert in het vuur, vonken knetteren en elektriciteit kan knetteren, maar papier en plastic niet . Knisperen is inderdaad beter (al had ik het al één keer genoemd, dus maar even op zoek naar een alternatief)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Edith, ik zie het voor me! Nou ja, niet letterlijk want het licht doet het niet, maar je neemt me als lezer mee naar die enge situatie op zolder. Maar is het vreemd dat je op een rommelzolder iets hoort (of wellicht; denkt te horen)? Grappig dat de muis zich van schrik muisstil houdt... ;)

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Ton. Nee, inderdaad. Een rommelzolder is een walhalla voor dat kleine vlugge knaagspul. Leuk, dat jij het opgemerkt hebt. De muis die zich muisstil hield..Het stond er voor ik het door had en ik liet het maar zo.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag @Peter (weer) . Leuk, dat je ook deze hebt gelezen! Stofdraden? Tja, die horen er wel bij op een rommelzolder, maar de "rommel""beperkt zich in dit geval tot dozen, tassen en opbergkratten en boeken genoeg om je nek over te breken.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
noot : -- knettert veranderd in knispert (@Hadeke) -- laatste zin ''Ik moet hier uit!" op advies van @Levina Levja en @Hadeke zojuist toch verwijderd.