Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Schrijfopdracht #202 - Zintuigen

16 juli 2018 - 16:51
De helling, ik ging onderuit. Intussen is het aardedonker. Ik sta op en schuifel, met mijn voeten de grond aftastend verder. Ik hoor het geritsel van de bladeren en de takken die daardoor worden opzij geduwd. Met mijn handen ver voor me uitgestoken, probeer ik zowel obstakels te omzeilen als steunpunten te vinden. Mijn vingers raken iets hard, ruw en gegroefd. Het is de bast van een boom. Hij heeft ongeveer dezelfde temperatuur als mijn handen. Aan de andere zijde van de stam voel ik iets zachts. Het is ook wat koeler en als ik er zachtjes met mijn vingers in duw geeft het een beetje mee. Ik laat me door mijn knieën zakken en ga met mijn rug tegen de stam zitten. De grond voelt klam aan. Ik ruik rottende bladeren en takjes. Buiten mijn eigen ademhaling hoor ik rondom mij geritsel en iets verderop valt iets met een plof neer. Ik hoor boven mij bladeren bewegen die beroerd worden door een zachte bries. Het zachte geritsel vlakbij stopt even en verwijdert zich weer. Ik hoor en voel de insecten om me heen. Vegend over mijn lichaam en zwaaiend met mijn handen probeer ik ze te verjagen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2018 - 11:18
Ha Patricia, Je uitgangspunt vind ik top, wel een beetje te veel een opsomming. Laat alles voor zich spreken en je neemt iedereen mee in je val. Waarom begin je de eerste zin in de verleden tijd? Ik denk eerder: 'Bij de helling ga ik onderuit ...'

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2018 - 12:59
Hoi Patricia. Ik denk dat je worstelt met iets waar ik soms ook last van hebt: je ziet teveel gebeuren. Je verplaatst jezelf echt naar dat bos en voelt, hoort, ruikt letterlijk alles wat de hp meemaakt. En dat heb je ook opgeschreven. Maar voor een lezer werkt het veel sterker als jij hem maar een paar goed gekozen details aanreikt en hij de rest vanuit zijn eigen verbeelding kan aanvullen. Er als het ware voor een stukje zijn bos van kan maken. Mijn advies aan jou is: pik er een paar goed gekozen details uit, geef ze weer met woorden die sterke beelden oproepen, en je zal zien, het wordt top. Maar je bent al heel ver, je ziet het voor je ogen gebeuren. Nu alleen nog kiezen. :)

Lid sinds

7 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 juli 2018 - 22:05
Hoi Patricia, welkom op dit forum. Je laat me met die scene bij de boom nieuwsgierig achter; wat is dat zachte achter die stam? Is er een lijk aan vastgebonden? Of maak ik het nu te spannend? :p

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2018 - 8:37
Patricia: ik vind het prettig om te lezen, als een oude foto die ik detail voor detail herinner in het donker raak je duidelijk niet in paniek, dat is een keuze dat zachte aan de andere kant kan ik me niets bij voorstellen, jij blijkbaar ook niet, het verbaast je niet, je blijft kalm wil je er een droomtoestand mee suggereren, waarin het gemoed erbuiten blijft?

Lid sinds

6 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 juli 2018 - 10:45
Dank voor jullie reacties. Met het zachte suggereerde ik mos aan de zijkant van de stam, daarom bleef ik kalm. Bij een lijk zou hp zeker niet zo reageren. Spijtig dat ik daar niet aan dacht. Ik had intussen het verhaaltje aangepast naar aanleiding van de vorige feedbacks, ik wist echter niet of ik het nu nog mag veranderen. Het zachte komt er zelfs niet meer in voor.

18 juli 2018 - 14:46
Hallo. Een nieuw "gezicht" hier op het forum? Welkom en veel plezier. Je maakt een geweldige tijdsprong. Wat er vooraf gebeurd is beschrijf je in enkele woorden in verleden tijd, dan is het in tussentijd donker geworden en ga je in tegenwoordige tijd verder. Opzet? (O Sorry @Levina Levja attendeerde er ook op zie ik net) Je verhaal bouwt een spanning op. Ik dacht dat je in een soort valkuil terecht gekomen was. Toen kwam je met die boom aan. Je schrijft : "Mijn vingers raken iets hard, ruw en gegroefd." --- punt 1 : iets hard>>iets hards. Het is de bast van een boom. Hij heeft ongeveer dezelfde temperatuur als mijn handen">>. Volgens mij kun je de laatste zin anders omschrijven meer zintuiglijk : Hij voelt net zo warm als mijn handen -of juist andersom. Ik vind wel, dat je de boombast mooi weet te vatten in het voelen van de structuur en zijn temperatuur. Die insecten om je heen terwijl je geen hand voor ogen ziet bezorgen mij een nachtmerrie!