#202 Mijn hart is niet van steen

Heel mooi beschreven, Levina. Uit het hart gegrepen.

Ik vind het een lief fragment. Een beetje poëtisch sfeertje hangt er omheen. Toefluisterde is in twee woorden; vlgs mij bestaat toefluisterde als werkwoord niet. Wat ik een beetje vreemd vind is dat de onbekende/onzichtbare afwezige zegt 'Zeg maar niets, jouw stem is weliswaar de mooiste symfonie die ik ooit heb gehoord.' Ik vind dat tegenstrijdig, hoewel ik begrijp dat het juist een compliment is. Misschien is dat een beetje anders te formuleren?

Hoi Levina. Heel mooi, gevoelig onderwerp. Als je de lezer nog meer bij de hp en zijn gevoelens zou willen betrekken, zou je eventueel nog andere zintuigen kunnen aanspreken, zoals de tastzin of de reukzin. Je zou het bijvoorbeeld zacht kunnen laten miezeren op de hand die hij of zij uitsteekt. (uit die wolk die er al hangt). Geuren werken ook altijd goed. (even denk ik je vertrouwde .. te ruiken, of : een zacht briesje brengt... met zich mee ) Smaak kan ook, maar lijkt me hier iets moeilijker. Verder struikel ik een beetje over het woordje weliswaar. Hoort dat daar te staan? Zoals je zelf al zei, nog wat schaven en dan wordt het top.

Hoi Levina, hier KARINSKA weer ;) Je vraagt om een suggestie voor de zin. Wat vind je hiervan: 'zelfs al zeg je niets, jouw stem klinkt voor mij als de mooiste symfonie die ik ooit heb gehoord.'

Hoi Levina, ik word hier stil van! Verdriet en gemis mooi verwoord!

Hoi Levina, dat bankje en het baken vind ik mooi en vol van symboliek. Verder denk ik inderdaad dat je met Meiga's suggestie (nog meer zintuigen aanspreken) je verhaal nog meer diepte kan geven. Maar de melancholie heb je prachtig weergegeven!

Wie in je hart woont is nooit ver weg. Mooi Levina!

... ik voel dat er iemand naast me komt zitten en verbeeld me dat hij me toe fluistert:' ... Ik zou er niet te veel meer aan schaven, Levina. Het is sterk zoals het is.

Levina: ik ontdek deze nu pas, dus de laatste versie, heel sterk en zachtaardig alle liefdevolle reacties gelezen de ontmoeting op het bankje ga ik een keer gebruiken, je inspireert het uitsteken van een hand werkt uit de kunst

Ha Levina, Wat een prachtig stuk heb je geschreven. Ik zag het helemaal voor me. Dank je wel voor het delen.

Dag @Levina Levja. Op het rijtje af, nu jij aan de beurt. "Toefluisteren" is wel degelijk een werkwoord en wordt aan elkaar geschreven. Een mooi woord, dat je gewoon moet laten staan naar mijn idee. Een aparte zintuiglijke beleving om iemand naast je te weten die er toe niet is. Spiritueel. Past bij de sfeer die je schept, al mis ik het maanlicht (maar ja het moest aardedonker zijn) Eén puntje : je wisselt van persoonsvorm (Waarom krijg ik hem niet uit mijn gedachten? Ik neem plaats op ons plekje met zicht op ons baken, zoals hij het noemde. Weer realiseer ik me dat je verder weg bent dan ooit, maar zo dichtbij>> hij...jij. Ik denk, dat het directer is om alle hij's en hem's te schrappen en te vervangen door jij en jouw. De band wordt daardoor benadrukt.

Dank je wel hoor. Tja, weet je wat het is. We kunnen moeilijk iedereen tegelijk tevreden stellen. Je moet gewoon doen wat -om in jouw trant te blijven- je hart je ingeeft.