#201 Onomwonden

Wat een goed idee! Mijn fantasie slaat dadelijk op hol. Is hij gewoon een hufter, of wil hij haar juist in bescherming nemen? Dit vraagt om een vervolg, Levina!

Een tedere minnaar die de liefde bedrijft, Levina? Ik begrijp dat het moet contrasteren met wie hij tussen de regels door dreigt te zijn, maar dit is wel weer het andere uiterste. Het zinnetje "Tijd om je vrij te laten" heb ik niet per se nodig. Dat kan ook zonder. En 'vrijdag', 'zondag', 'maandag', het wordt een beetje dagboekkerig daarmee. Wat overblijft is een mooi, spaarzaam opgezet tekstje dat rijk is aan suggestie. Misschien de laatste zin: 'De deur viel met een knal dicht.'

Hoi Levina, heel mooi. Inderdaad; wie laat hij vrij? Het gaat over bindingsangst. En die laatste zin is een krachtig en prachtig slotakkoord!

Beter.

Levina: je geeft, wat mij betreft, heel fraai de diepte of breedte aan van een relatie partners zullen elkaar nooit helemaal kennen, deze man maakt dat meteen duidelijk, raadt het daarom zelfs af, en dat mag bindingsangst genoemd, jammer dat hij het avontuur van tot elkaar komen weigert aan te gaan, hij zal zichzelf nog tegenkomen de vrouwelijke kant heeft een ervaring die een waarschuwing inhoudt, zij wordt niet beschadigd, haar vermogen om een relatie aan te gaan blijft bestaan en dat vind ik heel mooi, hoe vaak is zo'n harde knal niet traumatisch je schept een enorme ruimte waarbinnen een tedere/harde ontmoeting niet benauwend wordt en ik aan het einde opgelucht adem haal, een ander kan het anders ervaren, gespiegeld aan het eigen leven die hond heb je er slim ingebracht

Mooi Levina! Ik krijg de neiging de hp te behoeden voor die vent die geen keuzes durft te maken. Als de liefde niet zo blind was, was zij het geweest die (met haar hondje) als eerste was vertrokken. Die menselijke interactie heb je haarscherp neergezet!

Mooi naar een niet te voorkomen slot toegewerkt. De val voor de liefde, die een val van de liefde blijkt te zijn. Ik haperde wat op de zin: 'Hoe ik ook zei dat ik de eerstkomende jaren ook nog geen kinderen wilde, die zin herhaalde hij wekelijks.'

wat wonderlijk dat er dan vermist posters hangen ... het intrigeert mij wel wat hem bezielt heeft - geen simpele bindingsangst- dus heb je mij als lezer wel te pakken.