# 195 -Géén macaroni vanavond

 27 mei 2018 - 17:13
“Hè nee, alwéér macaroni? Daar was ik mijn handen niet voor hoor.” Het is Edwin, één van de kleinkinderen van hiernaast die eerder vandaag nog met een speelgoedtrapauto over de tenen van “opa, opa!” (lees : buurman) reed. Ik heb de verkoeling opgezocht in de achtertuin onder het bladerdak van de pruimenboom. De takken wiebelen heen en weer. Af en toe schuift een wolk voor de zon. Ik blader lusteloos in mijn boek. Lezen pakt niet. Niets pakt eigenlijk. Tegen de tijd, dat de vakantie voorbij is, weet ik pas wat ik moet doen. Gelukkig is het bijna etenstijd. Keukengeluiden van rammelende borden klinken uit onze keuken en die van hiernaast. Mijn moeder roept iets. Ik wurm mij met tegenzin overeind en slenter naar de openstaande achterdeur. De warmte uit de tegels stijgt op onder mijn zomerjurk. Olleke, de Labrador Retriever, sloft me tegemoet. Naast ons hoor ik de buurvrouw tegen haar dochter zeggen : “Moet je kijken, de kaas is helemaal beschimmeld! Komt nota bene uit de koelkast. Wat moeten we nu eten? ” Kleinzoon Edwin zal wel blij zijn. Kan hij mooi zijn handen wassen. Ik steek mijn hoofd door de houten kralen van het gordijn. Het is hier aangenaam toeven. Op het aanrecht ligt een bolstaand zakje groen uitgeslagen geraspte kaas. Mijn moeder staat yoghurt in te schenken. “Sorry maar het wordt yoghurt. De kaas is finaal bedorven. Natuurlijk onderweg te heet geweest. Hiernaast hebben ze het ook, hoorde je dat?” Géén macaroni vanavond. Wat zouden ze hiernaast nu eten; yoghurt net als wij? De yoghurt ligt koel op de maag. Een plotselinge frisse windvlaag doet de achterdeur verder openzwaaien. Mijn vader trekt hem dicht en tikt vervolgens tegen zijn weerapparaatje, zijn heilige waarheid, dat aan de muur hangt. Hij heeft geen KNMI nodig. ”De barometer vliegt omlaag.“ -Augustus 1996-

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 mei 2018 - 20:13
Hoi Edith, Lekker loom lui zomerverhaaltje. Ik blijf na het lezen wel met een paar vragen zitten. Je vertelt over één dag, bijna van minuut tot minuut. Dan plotseling "Tegen de tijd, dat de vakantie voorbij is, weet ik pas wat ik moet doen." Zonder dat je vertelt wát dat is. Het staat m.i. helemaal los van de rest van de tekst en voegt voor zover ik kan zien ook niets toe. Je volgende zin is ook gelijk weer terug bij diezelfde namiddag. Wat is er met de kaas gebeurd? Was het oud en was de koelkast stuk? Ook bij de buren? Waarom doet de vader van de HP de deur dicht als het zo warm is?

27 mei 2018 - 23:04
Hallo @Bartsnel : Allereerst hartelijk dank voor je bezoek, het lezen en je reactie. Je gaat er wel diep op in voor zo'n warme dag als dit... a. Dit verhaal is autobiografisch. Vandaar augustus 1996. Met deze hitte kon ik me het voorval weer prima voor de geest halen. Je schrijft: Dan plotseling: "Tegen de tijd, dat de vakantie voorbij is, weet ik pas wat ik moet doen." Zonder dat je vertelt wát dat is. Tja, dat klopt. Dat komt zo verging het mij als scholiere en later studente altijd. Vakantie. Zeeën van tijd en niet weten wat er mee te doen. Pas tegen het eind kwam ik in actie. Vandaar. Ik kan het misschien beter weglaten. Je hebt gelijk. het voegt niets toe. Wat is er met de kaas gebeurd? Was het oud en was de koelkast stuk? Ook bij de buren? Nee, de kaas is waarschijnlijk tijdens het boodschappen doen onderweg te heet geworden. Mogelijk bij de buren ook. Feit is, dat de kaas gewoon in de goed werkende koelkast lag te schimmelen, Waarom doet de vader van de HP de deur dicht als het zo warm is? De plotselinge frisse windvlaag. Ik wilde er binnen de 300 wrd mee aangeven, dat het weer opeens omslaat. In de keuken was het al koel genoeg. Als ik die ene zin verwijder heb ik nieuwe ruimte voor een aanpassing. Dank je!

27 mei 2018 - 23:07
Hallo @Ton Badhemd : Dank je voor het langskomen en je reactie. Grappig, dat je het gevoel herkent. Ik voel(de) me altijd alsof ik de enige was die er last van had.

Profile picture for user Tilma
Tilma

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2018 - 10:04
"Tegen de tijd, dat de vakantie voorbij is, weet ik pas wat ik moet doen." Er staat een overbodige komma in, maar verder is deze gedachte goud. Jammer dat het in deze scène niets te zoeken heeft. Mooi herinnerd dit, met die pruimenboom en die tegels en het geluid van over de schutting schets je het plaatje dat de lezer mag inkleuren goed. Sommige dingen zijn naar mijn zin iets te dik aangezet: 'lusteloos' en 'toeven' bijvoorbeeld.

Geen afbeelding
Annette Rijsdam

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2018 - 16:53
Mooi stuk, je voelt de loomheid. Overigens vond ik de zin 'tegen de tijd.... etc' passend binnen het verhaal. Omdat het ook het luie zomergevoel weergeeft waarin je eigenlijk geen zin hebt om iets te doen, terwijl je dat wel zou moeten. Zo zie je maar hoe het verschilt. Overigens las ik dit als een 'fragment' van een langer geheel. Kan dat?

Geen afbeelding
Levina Levja

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2018 - 22:22
Hoewel ik wat verward raak van alle personen in het begin, zit ik helemaal in het lome van een zomerdag en avond. Alles staat open en je hoort flarden van gesprekken die er eigenlijk niet toe doen. Althans zo ervaar ik dit en vaak ook de zomeravonden waarop je meer buiten leeft dan binnen.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2018 - 18:26
Ik voel de warmte en vind het knap gedaan. Ik houd ook van de zin waarin je aangeeft dat je wat had moeten doen. Ik merkte ook een pauze op, een afvraagmomentje, maar het stoorde me zeker niet. Het zou sterker zijn als je minder gebruik maakt van de waarheid denk ik. Wij waren er toch niet bij ;)

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2018 - 23:22
Fijne beschrijving van alledaagse dingen tijdens een lome zomerdag. Mooi en herkenbaar ook, het noemen van de barometer en het vertrouwen daarin.

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt
Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 29 mei 2018 - 9:51
Die zin over niet weten wat te doen roept bij mij herkenning op en ik zou er meer van willen lezen, over je gedachten. Maar dat is afhankelijk voor wie je wilt schrijven. De een geeft niet veel om innerlijk monoloog, de ander juist wel. Misschien past het wel bij een lome zomer dat de gedachte tot een regel beperkt blijft.

Geen afbeelding
PeterFD

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 2 juni 2018 - 16:47
ik denk dat je dat 'pas aan het einde van de vakantie weten wat te doen' kunt oplossen door eraan toe te voegen 'zoals elk jaar' oid vooral de herkenbaarheid en plaatsing in een rijtjeshuis waardoor je de buren hoort en de beschimmelde kaas zijn typerend en sterk in het verhaal dat moeiteloos leest past zo in een vrouwenblad

20 juni 2018 - 16:09
Sorry jongens! Ik heb een tijd lang achter elkaar een beroerde internetverbinding gehad en ben een tijd hier niet geweest. Zie nu (20-06) dat hier reacties zijn gegeven. Worden gelezen en beantwoord!!! En sorry Odile : JIJ hebt dus wel gereageerd -je collega's niet, maar jij wel (redactie reacties)

20 juni 2018 - 16:25
Dag @Tilma : Beter laat dan nooit, maar ik wilde toch even reageren op jouw feedback op opdracht #195 (reden: nauwelijks telefoon noch internetverbinding gehad sinds eind mei, grote storing etc. elke dag nieuw gezeur daarmee ) -"Tegen de tijd, dat de vakantie voorbij is, weet ik pas wat ik moet doen." Er staat een overbodige komma in, maar verder is deze gedachte goud. Jammer dat het in deze scène niets te zoeken heeft. (ja , daar weer @Bart Snel ook op. Het is meer mijn karaktereigenschap die ik er onbewust in verwerk. Zo ging het altijd in vakanties Dat schijn je zelf ook te kennen? Anders vind je het geen "gouden gedachte". -Je schrijft "Mooi herinnerd dit, met die pruimenboom en die tegels en het geluid van over de schutting schets je het plaatje dat de lezer mag inkleuren goed. Sommige dingen zijn naar mijn zin iets te dik aangezet: 'lusteloos' en 'toeven' bijvoorbeeld." --OK mogelijk, daar zal ik dan naar kijken. Dank voor je bezoek, het lezen en je mooie reactie. En nogmaals sorry voor de extreem late reactie. Maar misschien lees je deze nu toch.

20 juni 2018 - 16:32
Dag @Annette Rijsdam : Hier hetzelfde verhaal. Leuk, dat je reageerde, maar sorry dat ik zo laat ben om hierop terug te komen (lees commentaar op @Tilma's reactie) Ik mis op dit forum het blog-aspect. Is een stuk handiger als je onder je profiel je werken en berichten/reacties terug kunt vinden, zodat er op terugkomen ook opgemerkt wordt door de persoon in kwestie. (dat even terzijde). Mooi stuk, je voelt de loomheid. --Ah! Dat was de bedoeling. Dank je! Fijn, dat je die zin waar sommigen over struikelen wel passend vindt en blijkbaar goed aanvoelt. Je schrijft : "Overigens las ik dit als een 'fragment' van een langer geheel. Kan dat?" Je bedoelt, dat het eigenlijke verhaal een stuk langer is? Nee, dat niet. Wel heb ik er een (terugblik) column van gemaakt voor een ander forum. Nogmaals : Dank voor het bezoek, het lezen en je inspelende reactie.

20 juni 2018 - 16:40
Hallo @Levina Levja : Ook aan jou allereerst : Dank voor je bezoek, het lezen en jouw reactie. Anders dan die van anderen, maar dat maakt het juist zo afwisselend. Stel je voor, dat we allemaal eender waren. Br. saai. Sorry voor de idioot late reactie (lees bij reactie aan @Tilma voor reden). Je schreef: "Hoewel ik wat verward raak van alle personen in het begin zit ik helemaal in het lome van een zomerdag en avond. Alles staat open en je hoort flarden van gesprekken die er eigenlijk niet toe doen." even dit : Jazeker wel, het gaat er juist om, dat zowel bij de buren als bij ons destijds de geraspte kaas groen beschimmeld was -in de koelkast nota bene. Dat we allebei macaroni zouden eten. Die loomheid van de zomer - die heb je in ieder geval goed kunnen ervaren. Dat was de bedoeling Dank je!