#195 wintersport

Winter 2018 Oververhit plaats ik de skipully’s in de koffer. ‘Schat hoe koud is het in Hinterglemm zei je?’ ‘Volgens de weer app is het daar -17c boven op de berg.’ ‘Vandaag was het hier 17c, ik heb het me toch warm, kan me gewoon niet voorstellen dat we overmorgen in dat dikke skipak moeten.’ ‘Geloof me, het is daar koud, heel erg koud je zult het wel merken.’ ‘Oh ja, heb je de snowboots en handschoenen bovenop in de kofferbak gelegd? Als we straks op de Duitse autobaan zitten, hebben we ze misschien nodig,’ zeg ik goed voorbereid. ‘Ja alles binnen handbereik.’ ‘Hoe lang moeten we eigenlijk nog, we zijn toch al over de helft? Het weer wordt er niet beter op zeg, geen spat sneeuw. Hier word ik echt chagrijnig he! Alleen maar regen, heb je ook een paraplu in de kofferbak?’ ‘Eh nee… vergeten, maar komt echt goed.’ Als we Hinterglemm binnen rijden, kun je zien dat er veel sneeuw is gevallen, alleen de regen maakt er momenteel korte metten mee. ‘Wacht nu maar af, vannacht gaat het vriezen en gaat de regen over in sneeuw, komt goed.’ Zegt mijn schat. En ja hoor, als ik de volgende ochtend de gordijnen open, zie ik het beeld dat we graag willen zien, zo ver onze ogen reiken, een prachtig wit deken. Ik krijg reuze zin om op de latten te gaan. In pully en skibroek gaan we richting restaurant om eerst een ontbijtje te nemen. ‘Ik puf het uit, die verwarming staat wel erg hoog!’ klaag ik. Later die middag op de berg, weet ik niet hoe snel ik een berghut in moet komen. ‘Tjee, verschrikkelijk wat heb ik het koud.’ ‘Ik zei het toch? -17c,’ zegt mijn schat met een grijns.