Wekelijkse schrijfopdracht #194: Fotogedicht
Ik voel me haast een ruimtewezen als ik naar de foto kijk. De huizen bij ons zijn hier zo anders, de Vinex hebben wij ook geprobeerd, maar het is in een vorm van lintbebouwing geresulteerd. Wij wonen naast de kerkhoven en de graven, de velden en het bloeiend bloed. De doden trekken er aan je gemoed. Ik voel me haast een ruimtewezen als ik naar de foto kijk. En toch heeft de waanzin er ook gebroed. Het was dezelfde oorlog, onder dezelfde zon. Ze schijnt er alsof het licht op Bevrijdingsdag slechts door nauwe straatjes glimmen mag.

Profile picture for user N.D.D.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank voor de reacties. @PeterFD: misschien zou je de originele blik ietwat minder origineel vinden als je in de wijk woonde waar ik woon. De huizen zijn er gebouwd in 1945-1950, met ongeveer drie kerkhoven - waarvan twee oorlogskerkhoven (Wereldoorlog 1) - op enkele honderd meters wandelafstand. Wij zijn hier letterlijk 'omsingeld' door het oorlogsverleden. In de zomer stoppen er regelmatig bussen met Engelse toeristen...
20 mei 2018 - 18:52

Geen afbeelding

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

het woord ruimtevaarder vind ik in dit verband origineel de oorlog is overal, ook waar ik woon, bij toeval in het huis van een nsb-er die overigens zijn contacten benutte om eten te distribueren onder de vele onderduikers in N-H die oorlogsgraven zo dichtbij begrijp ik
20 mei 2018 - 20:27