# 194 - Onlesbaar

mooi verbonden die vlag die het hoofd buigt en tegelijk het groen begroet afdoend? door de vuilniszak ga ik denken dat het kind net zo van het balkon gekieperd wordt titel onlesbaar goed passend

Zucht wat een mooie Mili, droef van inhoud. De vlag, zijn hoofd stil gebogen mijn favo.

Ik zou niet willen stellen dat ik direct snap wat je schrijft. Maar het heeft iets moois. Ook iets heel verontrustends.

Dit gedicht grijpt me aan. Droefheid wonderschoon verwoord. Wreedheid die de vlag doet buigen. Beelden die zich vastzetten op mijn netvlies. Dit gedicht moest geschreven worden, zo voelt het voor mij. Chapeau, Mili.

Beste Mili, een dreigend gedicht: wanneer is de oorlog eigenlijk afgelopen? Welke oorlog woedt er in onze huizen? Om over na te denken... De vlag die zijn hoofd buigt en het verse groen groet, vind ik ook goed. Net als de titel. Mocht je nog willen schaven, in de eerste regel zou je het 'wasten' in de tegenwoordige tijd kunnen zetten omdat er nog steeds bloed door de regen weggewassen wordt. En sommige woorden (geronnen, doordrongen, stil, vermoeid) heb je denk ik niet nodig en maken het gedicht wat erg zwaar. Je inhoud heeft dat al, dus je kunt die bijvoeglijke woorden denk ik wel missen. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Mili, ... wat geweldig, dit neemt me mee. Ik zie en voel de viezigheid en de ranzigheid van de oorlog(en), die nog steeds woeden. Dankjewel.

@Peter FD, Met 'afdoend' wil ik zeggen 'net genoeg' balkon om inderdaad een kind of een vuilnisbak vanaf te smijten. Gebruikte hiervoor 'kogelen' met de associatie 'kogel'. @Nancy, inderdaad droef. Probeerde na een acute ziekenhuisopname de pen weer op te pakken. @Johanna, perfect opgepakt, het verontrustende. @Nel, [Dit gedicht moest geschreven worden, zo voelt het voor mij.] bijzonder hoe jij mij altijd weet te begrijpen. Dagenlang miste ik het om te kunnen schrijven. @Greetje, poëziecoach, ik verander 'wasten' in 'wassen'. De bijvoeglijke naamwoorden die je aanhaalt zijn inderdaad zwaar; het heeft voor mij met de voorbije, huidige en komende oorlog te maken. Uiteraard kan het ook zonder, zoals jij suggereert. @Riny, doel bereikt. Heerlijk. Dank jullie hartelijk voor de reacties. Ik lig nog te veel uit het lood om jullie van mijn reactie te voorzien en reken daarom maar op jullie begrip.

Ow shit Mili wat vervelend. Knap goed op sjattepoemel;-). :{}

Ik sluit me aan bij de enthousiaste reacties, maar ook bij de opmerkingen van Greetje. Naast de extra zwaarte die het gedicht ermee krijgt, zet het mij wat op afstand van het thema, terwijl ik denk dat het met wat schrappen mij nog meer naar de keel grijpt. (En dat bedoel ik als positief effect.)

De openingszin knalt er lekker hard in maar 'roze blijft het asfalt doordrongen' vind ik helemaal niks. Wat jammer is want ik ben weer wel dol op het kind van het balkon. Of de vuilniszak. De 'eendere gevels' zijn helaas al gewonnen door Hadeke.

Oorlogen zieden voort, het houdt niet op. Het maakt me triest. Ik heb niet veel toe te voegen aan mijn voorgangers zie ik. Ik miste je al op het www en wens je een voorspoedig herstel, zonder al te veel rood en roze. Of het moeten bloemen zijn.

Ik ben het met Tilma eens dat ik roze ook niet zo lekker vind lopen. Verder niets op aan te merken. Het is een aangrijpend gedicht. Ik hou wel van bijvoeglijke naamwoorden. Misschien ben ik de enige. Ik wens je veel sterkte.

Ik proef ook het verontrustende, dat wat altijd woedt onder mensen. Jij geeft het met je bijv.nw. iets theatraals, maar ik denk dat dat vooral een kwestie van smaak is. Ook ik vind de laatste zin, na een zeer sterke tweede strophe, het net niet. Sterkte en een voorspoedig herstel.

@Nancy, het vergt tijd. Dank je. @Hadeke, ik had graag gezien dat het je meer naar de keel greep, maar hecht ook wel aan de bijvoeglijke naamwoorden hoewel ik weet dat het een kunst is er zo min mogelijk mee te werken. @Tilma, op de foto licht het asfalt voor mij roze op. Schuimend bloed is ook roze. Vandaar. @Stella, grote glimlach. Ik kreeg witte bloemen. @Tja, misschien wil je bij Tilma kijken. Dank voor je wensen, ik heb het nodig. @schrijvenmaar, ik ben voor het theater geboren. ;) Mijn associatie met het roze was anders. Blij dat ik je het verontrustende kon overbrengen. Dank voor je goede wensen.

Onlesbare Mili, jij lest mijn dorst naar mooie woorden; het bitumen roze doordrongen ... En alleen bij jou kan een vlag het hoofd stil buigen om vermoeid vers groen te groeten. Zo humble. En dan voortziedende oorlogen achter gevels, en ik zie waarachtig het kind van een balkon gekogeld worden, gelijk een volle vuilniszak. Ook van gedichten weet je een film te maken. Ik snak naar Madam Bordel. :D :{}

@Elyse, wat een heerlijke opsteker. Het gaat nu niet zo goed met Madam Bordel omdat ze is aangevallen door een 'verwarde man' en een diepe beenwond heeft waar ontelbare vliegjes omheen vliegen. Ze is vooralsnog op een draagberrie afgevoerd. :crybaby: Ik zal haar zeggen dat je op haar wacht en zij in een film meespeelt en tegen Charles dat hij zijn roze puntenslijper weer oppakt. :ninja: Dankjewel. :{}

Dag Mili, Ik ren als een hazewind achter je tekst aan om hem in mijn kaken te vermorzelen en te vermalen zodat ik kan be-grijpen wat je gedicht wil zeggen, maar ik ben niet snel genoeg en moet dus afhaken. Ik buig mijn hoofd en groet je.

Marijcke: #17 een gedicht op zich, ik heb me weleens afgevraagd hoe coaches werken maar nu weet ik het :)

@Onbeschrijflijke coach Marijcke, :nod:, hoe te antwoorden? Ben allang blij je op je zetel te zien geflankeerd door je dochters. Ik ben van nature geen dichteres - Elyse van der Roer wel, heb je gelezen over haar verschenen dichtbundel 'Uit Zicht'? - hoewel deze vorm van schrijven mij steeds meer aantrekt. Zijn gedichten te verklaren? Ik denk het niet. Ik had nogal wat bloed verloren toen ik het schreef. Je bent niet de enige die spontaan ziekenhuizen aandoet. ;) Is dit een verklaring? Ook niet. Ik hoop echt dat je weer in staat bent met je geliefde hond op pad te gaan. En @Peter FD sluit zich op humoristische wijze bij je coachschap aan.