Schrijfopdracht # 190 - Overspelen

Schrijfopdracht opdracht # 190 – Overspel Lekker buiten zitten met koffie en een boek; geen vuiltje aan de lucht, denkt Vera. Totdat de rust wordt verstoord door een klappend tuinhekje en een rennende dochter met een boos gezicht. Haar bal houdt zij stevig tegen zich aangeklemd. ‘Mama-a, mam-mama… !’ Vera schrikt, ze heeft Minke nog nooit zo buiten zichzelf gezien. ‘We waren aan het overspelen in de tuin bij Ilse. Toen kwam haar pappa thuis en hij deed toen heel raar … ‘ snikt ze. ‘Toen liep Ilses mamma naar hem toe en hij gaf haar een stomp. Kijk zo ‘ – en Minke gooit pardoes de bal naar Vera. Wat is hier aan de hand? Ze slaat een arm om Minke heen neemt haar mee naar de keuken voor een opfrisbeurtje. ‘Ziezo, dat doet goed, hè?’ ‘Ja, maar ik werd boos, omdat wij weggestuurd werden door Ilses vader om op straat te gaan overspelen, maar dat is stoepranden en dat mag ik niet van jou omdat dat gevaarlijk is want er komen teveel auto’s daar!’ ‘Goed dat je naar huis kwam, lieverd. Kom we drinken buiten nog wat limonade en dan lees ik je een verhaaltje voor’. ’s Avonds komt Bas - de vader van Minke - later thuis dan verwacht, maar dat gebeurt de laatste tijd wel meer. ‘Fijn dat je er bent, je hebt zeker al voldoende koffie gedronken, wat denk je van een wijntje, of heb je liever een cognacje?’ ‘Nee, doe maar niet. ik ga douchen en naar bed.’ ‘Oh ..., dat is anders niets voor jou.’ Wanneer Vera even later naast Bas in bed kruipt, geeft ze hem een kusje op zijn koontje. Hij draait zich kribbig van haar af. Zij denkt aan de ouders van Ilse en het verdriet van Minke, aan overspel en stoepranden, zou …? Nee, dat is te gek – is er nu dan toch een vuiltje aan de lucht?