Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#190 - Uitgelaten

23 april 2018 - 13:48
Mijn beste vriendin trekt me weg bij de zoveelste tassenverkoper en we vieren onze vriendschap met overdreven uithalen zodat de hele santenkraam ons afkeurend bekijkt, waar we alleen maar harder van gaan gieren. “We zien elkaar veel te weinig!” blijven we roepen. We verlaten de markt en scharrelen naar een vol terras waar we het enige vrije plekje weten in te pikken en we kakelen maar door. Onze vriendinnendag komt, verwacht en toch onverwacht, tot een eind en ze moet rennen om de trein naar haar verre zuiden te halen. “Neeeee, niet gaan, ik mis je nu al!” “We gaan dit vaker doen, echt! Doehoehoehoeg schatje!” En weg is ze. De stilte valt me aan en ik stap snel op mijn fiets om haar niet binnen te laten en race naar huis. Ik heb zin om aan mijn man te vertellen hoe leuk het was, om de sfeer nog even vast houden, al weet ik dat hij er helemaal niet op zit te wachten. Aangeschoten van de witte wijn val ik de huiskamer binnen en tref daar mijn man aan, zoenend met de knappe overbuurman, waar ik heimelijk verliefd op ben. Ik staar naar de twee mannen en zij staren terug. Ik krijg geen adem meer en mijn hersenen willen mijn gedachtes niet verwoorden. Ik blijf daar maar staan. De overbuurman staat voorzichtig op en zegt met misplaatste kalmte: “Ik denk dat ik maar eens opstap” en lost op alsof hij er nooit geweest is. Ik merk dat ik wel registreer maar niet verwerk. Mijn man kijkt naar de grond en zegt ook niets. Langzaam ga ik naast hem op de bank zitten. Ik pak zijn hand en ik zie een traan. Dat haalt mij uit mijn bevroren toestand en ik begin ook te huilen, allesbehalve geluidloos.

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 14:07
Ik vind het helemaal raak citaat:gezichtsuitdrukkingen naar ons schiet - voor mij ongewone woordkeus citaat:De stilte valt me aan - mooie zin tranen in het einde vind ik mooi indirect de relatie verbeelden eerste twee alinea's met dialoog, de rest beschrijvend, misschien iets om nog over na te denken, ik heb geen voorstel; door het verhalende voelt het onderkoeld

23 april 2018 - 15:37
Dag @i-Kat. Dat was een domper op de vreugde. Hoe tolerant ik ook ben, iedereen moet leven zoals hij/zij wil- het idee op zich stuit me wel tegen de borst. Kan het niet helpen. Opvallend is, dat je de vriendinnen afscheid laat nemen met "schatje" en daarna de twee "mannen" in beeld brengt. Grote schrik trouwens, dat de HP gecharmeerd is van de man, die blijkbaar helemaal niet op vrouwen valt. Eén punt : "We verlaten de markt en huppelen naar een vol terras waar we het enige vrije plekje weten in te pikken en we kakelen maar door". Volwassen vrouwen "huppelen" niet. Dat is abnormaal. Kleine meisjes huppelen, maar een volwassen vrouw die "huppelt" wil alleen maar het kleine meisje spelen. En dat is geloof ik niet je HP's bedoeling." Ben het overigens eens met PeterFD. Uitdrukkingen schieten?

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 15:56
Peter en Edith, het was te veel, dat schieten, ik wilde te origineel zijn. 'Blikken werpen' te cliché dacht ik. Heb er nu 'produceert' van gemaakt, kan het? Peter, onderkoeld, dat raakt me wel, misschien ben ik zo, onderdrukte emoties of zo :D . Ik denk er over. Edith, ik ben blij met je uitvoerige feedback! Ik begrijp alleen niet wat je bedoelt met de tolerantie? Vriendinnen die elkaar schatje noemen is mij niet vreemd maar kennelijk komt dat raar over, ik denk er over. Ik bedoelde er niets meer mee dan innige (platonische) vriendschap. Ik wilde de schok groter maken door HP op dezelfde man te laten vallen. En huppelen dacht ik hier te kunnen gebruiken omdat de vriendinnen zich als uitgelaten pubers gedragen. Dat wilde ik overbrengen in ieder geval. Ook hier ga ik op broeden.

23 april 2018 - 16:21
Ja, dat huppelen, dat had ik later pas door. Vanwege het feit, dat de marktmensen zich irriteerden aan hun gedrag. Voor dat je het veranderd zou ik eerst afwachten hoe anderen over het "huppelen" denken. wat te denken van: "zodat de hele santemekraam afkeurende blikken op ons werpt / of afkeurend naar ons kijkt ?? Die tolerantie, tja, je moet zo uitkijken wat je zegt tegenwoordig, dat je niet eens een eigen mening durft te geven. Ik mag dat misschien niet zeggen en, maar ik bedoel tolerantie m.b.t. homo's en lesbi's. Iedereen mag van mij vallen op zijn of haar eigen geslacht, maar ik kan me er als vrouw niet in verplaatsen, niet in vinden. Maar eigenlijk heb je dat zelf ook in je verhaal verwerkt door de HP en de echtgenoot zo ontnuchterd als het ware verdoofd "achter te laten" Peter schrijft "onderkoeld", maar ik zelf zie het als verbijsterd, lamgeslagen door de ervaring. Zij door wat ze zag gebeuren, hij doordat zij nu weet, dat hij niet (meer) is wie ze dacht dat hij was. Hoe had je haar laten reageren als ze haar man met een vrouw had aangetroffen? De ogen uit laten krabben zoals @Nancy Bastiaans?

23 april 2018 - 16:24
sorry je schreef santenkraam i.p.v. santemekraam. Ik geloof dat het laatste niet eens bestaat. En je was blijkbaar niet op de markt maar in een winkel. (ik las "kraam' en dacht aan marktstandjes...)

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 16:37
Wel op een markt!! Santenkraam vind ik een leuk woord en leek me passen bij een markt. Ik schreef eerst 'trekt me weg bij een kraam' maar dat leek me te veel bij santenkraam en maakte er 'de zoveelste tassenverkoper' van. :D

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 20:03
Apropos reactie #6: Toch levert het zo een moeilijke zin op. Waarom niet iets als 'zodat de hele markt afkeurend naar ons kijkt' ? Is het belangrijk dat de verteller verliefd is op de overbuurman? Is dat de eerste stap in de richting van begrip of vergeving? Hecht je erg aan het woord 'apathie'? Het ligt me hier niet lekker. Er staan een aantal pareltjes van zinnen in, zonder meer, maar ook een paar woorden die teveel de aandacht op zichzelf vestigen zoals voornoemde 'apathie' en 'santenkraam'. Ook de 'eigenaardige kalmte' van de overbuurman verlangt veel van me als lezer. De uitbundigheid versus de verstilling vind ik leuk gebracht in je tekst. Ook de wijze waarop je tussen de regels door naar voren brengt dat er iets al niet lekker zat tussen deze twee vind ik knap. De manier waarop je 'pikken' en 'kakelen' in één zin plaatst en daarmee het geforceerde hyperenthousiasme van deze vriendinnendag kenschetst, vind ik genialiteit benaderen.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 22:24
Tilma, oké, eens, te ver gezocht en aangepast. Ik vind het een belangrijk element dat zij verliefd op hem is om aan te geven dat ze de herenliefde niet heeft zien aankomen, om het onverwachter te maken. Apathie aangepast naar bevroren toestand. Ik wilde de staat van totale verlamming benadrukken, misschien zo beter? Santenkraam blijft :D eigenaardig ook mee eens, aangepast naar misplaatst, weet nog niet goed of dat beter is. Ik zou het weg kunnen laten en hem alleen maar kalm laten zijn. De tegenstelling van een euforische dag versus een enorme teleurstelling was de bedoeling. Fijn dat het overkomt! Je laatste zin maakt me verlegen maar vrolijk :) misschien moet ik huppelen omzetten naar scharrelen :lol:

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 april 2018 - 22:34
Met het risico dat het te veel is heb ik er scharrelen van gemaakt ipv huppelen :D een graantje meepikken van de zon heb ik weggelaten :lol:

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2018 - 15:08
i-Kat, ... wat heb je die 'ontdekking' mooi beschreven en de reactie daarop. Jullie voelden je op de markt weer helemaal als een tiener. Lekker, hoor - huppel maar-an (hoor ik nu iemand zingen.) Je hebt een verhaal van licht naar donker geschreven. Haha in dit geval uitersten. Met plezier gelezen.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2018 - 16:55
Hoi i-Kat, Ik vind dit een sterk verhaal, als in: sterk opgebouwd, lekker weg lezend en ik kan me goed verplaatsen in het anti-climax gevoel van HP. Mooi hoe je de switch van een topdag naar een k..dag beschrijft. :nod: Zelf schoot ik juist in de lach toen ik las dat de overbuurman zo sexy is dat HP er ook een oogje op had. Het enigszins 'over de top' gedrag van HP en haar vriendin komt goed over, daarom had ik persoonlijk 'huppelen' niet storend gevonden. En 'santenkraam' vond ik meteen al een leuke knipoog naar de markt. Ik lees jouw verhalen graag en houd wel van jouw schrijfstijl; je woordkeuzes en -spelingen zijn een beetje je handelsmerk, dus verander daar niet te vaak/te veel in, hoor! Ik heb er van genoten! :thumbsup:

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2018 - 19:42
Hoi i-Kat, Een verhaal waar speelse uitgelatenheid plaatsmaakt voor een emotionele black-out. Leuk! Toch ben ik blij dat ze op het eind nog even hard huilt. Ik denk dat ik dit (gezien haar uitgelatenheid in het begin van je verhaal) beter bij haar vindt passen. Lekker emotioneel :) 'De stilte valt me aan en ik stap snel op mijn fiets om dat niet binnen te laten komen en race naar huis.' Ik zou het woordje 'dat' vervangen door 'haar'. Je refereert hiermee namelijk aan de stilte. En misschien kan dan ook het woord 'komen' weg uit de zin? 'Mijn beste vriendin trekt me weg bij de zoveelste tassenverkoper en we vieren onze vriendschap met overdreven uithalen zodat de hele santenkraam ons afkeurend bekijkt, waar we alleen maar harder van gaan gieren.' Ik zou deze, wat lange zin afsluiten na 'bekijkt'. 'We gaan er alleen maar harder van gieren' kan dan los.

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2018 - 20:25
Riny, heerlijk dat je langskwam, ik dacht al wel dat jij van het huppelen zou zijn :nod: Karinska, wat een geweldig compliment geef je me daar, super blij mee! Soms weet ik al wel dat iets niet helemaal lekker loopt maar neem of krijg ik niet te tijd een alternatief te verzinnen. En sommige dingen zie ik gewoon niet. Smaak is persoonlijk en best lastig om te bepalen wat persoonlijke voorkeur is en wat goed schrijven is. Je geeft me wel wat meer vertrouwen zo maar kritiek mag altijd al is dat soms even slikken :o Chantal, dat zijn mooie tips, haar is veel mooier dan het woord dat en komen hoeft idd niet. Echt iets wat ik niet zou opmerken. En die lange zin, daar was ik nou net zo trots op :D want over het algemeen ben ik niet van de lange zinnen (kort en duidelijk denk ik dan) en lees ik ze vol bewondering bij anderen, in mijn ogen, betere schrijvers. Dank voor je aandacht, zeer gewaardeerd!

Lid sinds

6 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 april 2018 - 21:35
Twee zielen , een gedachte, Bij jou loopt het iets rustiger af en lijkt er meer acceptatie van hp. Ach, hij kan er ook niets aan doen.

Lid sinds

8 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 april 2018 - 7:56
Wat heb je de vele verschillende emoties binnen één dag goed beschreven. Ik voel echt mee met de hp en voel de sfeer in zowel het eerste als het laatste gedeelte van je verhaal duidelijk. Leuk hoe je beschrijft dat zij zelf eigenlijk ook een oogje op de knappe buurman had. Wat betreft het huppelen ben ik het wel met Edith eens. Ik denk dat de hp een sterker karakter krijgt door haar niet te laten huppelen. Aan de andere kant ben ik het ook met Karinska eens: juist de persoonlijke woordkeuzes maken dat een stuk echt van 'jou' is. In dit geval denk ik dat het maar net is welke kant je op wilt met je stuk :) Heel graag gelezen!