#188 - De Oplossing

Ze zucht, staat op en loopt naar het raam. Fietsers rijden langs, de buurman laat zijn hond uit en de postbode doet haar tuinhek open. Ze vraagt zich af hoe het kan dat de wereld niet stil is gaan staan. Waar zijn de bliksemschichten, de regen en de donkere lucht die bij deze situatie past? Ze staat een paar minuten de levens van anderen te verwerken en draait zich dan weer om en loopt terug naar het bed. Hij ziet er nu al anders uit. Zachtjes raakt ze zijn wang aan en schrikt van de kou. Wat heeft hij moeten afzien die laatste periode. Zo in strijd met hoe hij was. Je kunt beter op slag dood zijn. Onmiddellijk heeft ze een schuldgevoel, zij heeft tenminste nog afscheid kunnen nemen. Ze was te moe geweest van het wekenlang dagelijks afscheid nemen. De deur vliegt open en ze kijkt verschrikt in het ontzette gezicht van haar dochter. “Mam! Ik ben te laat, oh God, ik ben te laat!” “Ja schat, maar hij heeft niets gemerkt van de overgang” liegt ze. Wat heeft het voor zin om haar dochter lastig te vallen met de waarheid? Ze kon het niet langer aanzien en heeft op Internet een middeltje kunnen bestellen. Binnen vierentwintig uur geleverd in een discrete verpakking. Verwonderd en enigszins geschokt over het gemak heeft ze het goedje bij hem naar binnen laten lopen. Het pakte echter heel anders uit dan ze had gehoopt. De doodstrijd was nog erger dan de weken die er aan vooraf gingen. Uiteindelijk heeft ze een kussen moeten pakken om het proces te bespoedigen. De rotzooi die dat gaf zal ze nooit meer vergeten. ------------------------ Oude versie: Ze zucht, staat op en loopt naar het raam. Fietsers rijden langs, de buurman laat zijn hond uit en de postbode doet haar tuinhek open. Ze vraagt zich af hoe het kan dat de wereld niet stil is gaan staan. Waar zijn de bliksemschichten, de regen en de donkere lucht die bij deze situatie past? Ze staat een paar minuten de levens van anderen te verwerken en draait zich dan weer om en loopt terug naar het bed. Hij ziet er nu al anders uit. Ze aait zachtjes zijn wang en schrikt van de kou. Wat heeft hij moeten afzien die laatste periode. Zo in strijd met hoe hij was. Je kunt beter op slag dood zijn. Onmiddellijk heeft ze een schuldgevoel, zij heeft tenminste nog afscheid kunnen nemen. Eigenlijk was ze moe van het wekenlang afscheid nemen. De deur vliegt open en ze kijkt verschrikt in het ontzette gezicht van haar dochter. “Mam! Ik ben te laat, oh God, ik ben te laat!” “Ja schat, maar hij heeft niets gemerkt van de overgang” liegt ze. Wat heeft het voor zin om haar dochter lastig te vallen met hoe het daadwerkelijk gegaan is? Ze kon het niet langer aanzien en heeft op Internet een effectief middeltje kunnen bestellen. Binnen vierentwintig uur geleverd in een discrete verpakking. Verwonderd en enigszins geschokt over het gemak heeft ze het goedje bij hem naar binnen laten lopen. Het pakte echter heel anders uit dan ze had gehoopt. De doodstrijd was nog erger dan de weken die er aan vooraf gingen. Uiteindelijk heeft ze een kussen moeten pakken om het proces te bespoedigen. Ze kijkt nog eens naar hem en ziet tot haar afgrijzen een gifgroene substantie zijn mond uit sijpelen. Met open mond kijkt haar dochter naar haar, terug naar zijn mond en vervolgens weer naar haar met een blik die ze nooit meer van haar netvlies zou krijgen.