Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#188 ~ Uitstel van executie

5 april 2018 - 19:38
Uiteindelijk is het er toch van gekomen. Zal ik ooit weten hoe en door wie? Ik kan er hooguit naar gissen. Zeventien jaar geleden werd ik uitverkoren om jou van het leven te beroven. Ik, een wereldverbeteraar, jij een dubbelspion. De training was zwaar, ik werd in niets gespaard. Jouw taal leren was nog het meest gemakkelijk. Die talenknobbel bleek voor meerdere doeleinden geschikt te zijn. Ook mijn 'vrouw zijn' bracht goede punten in. Jouw grootste zwak bleek het vrouwelijk schoon te zijn. Mannen kon je gewetenloos omleggen of je legde hen zodanig het vuur aan de schenen, zodat zij geen kant meer uit konden. Ik zou in het kamp de rekruten wegwijs maken en jou hierover rapporteren. Toen je mij van het vliegveld afhaalde met je jeep, verdronk ik in je ogen. Je begroette mij kort, niet onvriendelijk: “Shalom, Brucha haba'ah * Ik hoorde niets, ik zag alleen jouw ogen “Eech avra nesie-atcha?” vervolgde je. ** Ik was nog steeds met stomheid geslagen en kon je blik niet loslaten. “Madame?” “Sliecha, Beseder!” antwoordde ik uiteindelijk, stikkend van bewondering. *** Tijdens onze rit bleek al snel een klik tussen ons. Onze gesprekken verliepen gladjes, zelfs gemoedelijk. Je stelde een dagelijkse evaluatie in rond zonsondergang. Je nam me mee de woestijn in of we gingen naar zee. Ik was diep onder de indruk van het mooie schouwspel, zo ook van je manier van aanpak. En die ogen … Steeds vaker legde je een hand op mijn rug als we terugliepen naar de jeep. Een galant gebaar, maar het gaf mij kippenvel, wat jou niet onopgemerkt bleef. Je stem werd warmer en warmer, mijn wangen gloeiden steeds meer en niet door de zon. De dag brak aan, dat ik je met een speciaal wapen zou ombrengen. De plaats het drielandenpunt, op een bijeenkomst van de rebellen uit de omliggende landen. Ondanks veel verschillen vormden zij een wonderlijke verbroedering. Voor mij niet te volgen. Toen je mij apart nam, had dit het moment suprême moeten zijn. Echter, je keek me aan met die hypnotiserende ogen, mijn knieën knikten. Ik kon het niet, ik ben gevlucht. Thuis kreeg ik mijn congé en ook een andere naam. Als ik ooit maar iets over deze tijd zou zeggen, dan zouden dat mijn laatste woorden worden. Misschien is dit schrijven ook niet raadzaam, gezien de liquidatiepoging van ex-spion in Londen. Vertaling: * (Vredegroet) Welkom! ** Goede reis gehad? *** Sorry! Oké

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2018 - 13:41
Een boeiend verhaal, Levina, en ik moest ook aan die film denken. Ik denk wel dat er nog verbeteringen aangebracht kunnen worden in stijl om het nog pakkender en origineler te maken (bijv. prachtige ogen) maar daar heb ik zelf ook last van in mijn teksten dus vind het moeilijk daar iets over te zeggen. De laatste regel is geweldig!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2018 - 14:01
Spannend! Ik krijg Mr en Mrs Smith associaties bij dit verhaal ;). Ik heb ervan genoten :thumbsup:
Dag Anne, Het doet mij plezier dat je van mijn verhaal hebt genoten. En nu je het zegt van de film. Ik ga deze beslist weer eens bekijken.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 april 2018 - 14:03
Een boeiend verhaal, Levina, en ik moest ook aan die film denken. Ik denk wel dat er nog verbeteringen aangebracht kunnen worden in stijl om het nog pakkender en origineler te maken (bijv. prachtige ogen) maar daar heb ik zelf ook last van in mijn teksten dus vind het moeilijk daar iets over te zeggen. De laatste regel is geweldig!
Dag i-Kat, Dank je voor je fijne feedback. Ik ga van prachtig, schitterend maken.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
8 april 2018 - 10:20
Eens met i-Kat, boeiend zeker, beeldend ook en mooi op de actualiteit ingespeeld. Misschien zouden flarden dialoog ondersteunend kunnen zijn? 'Welcome in ...' Ik hoorde het eind van zijn zin niet eens. Die ogen! 'Did you have a nice trip.?´, vervolgde hij. Ik staarde gehypnotiseerd terug. 'Miss?' 'Yeah, allright,' murmelde ik na eeuwenlang durende seconden.

8 april 2018 - 11:00
Verrassend. De sterfscène is netjes omzeild, om dubbel te benadrukken, dat de HP daar het liefst niet bij stil staat. Hoe en door wie is zelfs haar niet bekend. Het is gebeurd, dat weet de lezer. Je HP getuigt van een goed karakter. Zij kon geen Mata Hari of Christine Keeler zijn, want zij kon hem niet aan de paal nagelen, niet verraden. Maar was hij niet charmant geweest, dan wel? Misschien een zwak karakter. Eén punt : Jouw grootste zwak bleek het vrouwelijk schoon te zijn. Mannen kon je gewetenloos omleggen of je legde hen zodanig het vuur aan de schenen, zodat zij geen kant meer uit konden. Ik neem aan, dat je bedoelt, dat het aloude sterkste wapen (vrouwelijk schoon) de mannen door de knieën laat gaan, mannen het vuur aan de schenen legt, mannen misleidt en verraadt? Je = algemeen. Of bedoelde je dat hij =dubbelspion= de mannen omlegde en het vuur ad schenen legde (2x leggen trouwens) tweede punt : mijn wangen kleurden steeds meer --dat kun je zelf niet weten. Je hebt geen spiegel bij je -of "hij" moet het je vertelt hebben. Je kunt je wangen wel voelen gloeien -een blos aan voelen - verhit raken. Maar, graag gelezen, ook al is de sterfscène niet als zodanig beschreven

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 11:39
Eens met i-Kat, boeiend zeker, beeldend ook en mooi op de actualiteit ingespeeld. Misschien zouden flarden dialoog ondersteunend kunnen zijn? 'Welcome in ...' Ik hoorde het eind van zijn zin niet eens. Die ogen! 'Did you have a nice trip.?´, vervolgde hij. Ik staarde gehypnotiseerd terug. 'Miss?' 'Yeah, allright,' murmelde ik na eeuwenlang durende seconden.
Ha, Hadeke, dank voor je feedback en je input. Ik ga dit beslist overwegen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 11:49
Verrassend. De sterfscène is netjes omzeild, om dubbel te benadrukken, dat de HP daar het liefst niet bij stil staat. Hoe en door wie is zelfs haar niet bekend. Het is gebeurd, dat weet de lezer. Je HP getuigt van een goed karakter. Zij kon geen Mata Hari of Christine Keeler zijn, want zij kon hem niet aan de paal nagelen, niet verraden. Maar was hij niet charmant geweest, dan wel? Misschien een zwak karakter. Eén punt : Jouw grootste zwak bleek het vrouwelijk schoon te zijn. Mannen kon je gewetenloos omleggen of je legde hen zodanig het vuur aan de schenen, zodat zij geen kant meer uit konden. Ik neem aan, dat je bedoelt, dat het aloude sterkste wapen (vrouwelijk schoon) de mannen door de knieën laat gaan, mannen het vuur aan de schenen legt, mannen misleidt en verraadt? Je = algemeen. Of bedoelde je dat hij =dubbelspion= de mannen omlegde en het vuur ad schenen legde (2x leggen trouwens) tweede punt : mijn wangen kleurden steeds meer --dat kun je zelf niet weten. Je hebt geen spiegel bij je -of "hij" moet het je vertelt hebben. Je kunt je wangen wel voelen gloeien -een blos aan voelen - verhit raken. Maar, graag gelezen, ook al is de sterfscène niet als zodanig beschreven
Ha Edith, Hartelijk dank voor je uitgebreide reactie. Ik bedoel het tweede, dus dat hij mannen gemakkelijker kon doden dan vrouwen. Daar stond hij om bekend. Bewust gekozen voor omleggen en vuur aan de schenen leggen, omdat het twee verschillende betekenissen heeft. Misschien dat het meer lezers stoort? Hoor ik graag! Met de wangen heb je helemaal gelijk, ik ga dit direct aanpassen. Nu even alleen in gloeiden, later kijk ik er met meer aandacht naar. Ook bewust gekozen om niet een sterfscène expliciet te beschrijven. Nog te kort en te scherp op het netvlies. Liever dus de opdracht niet naar de letter gevolgd dan het verdriet weer in alle volheid terug. Dank je voor het lezen en nogmaals voor je uitgebreide feedback.

8 april 2018 - 13:00
Ach jee, we schijnen geen van allen zonder zorgen te zitten de laatste tijd, wie je ook spreekt, ziet, schrijft... Als je zelf nog maar net iemand verloren hebt, is zo'n opdracht heel pijnlijk. Heel begrijpelijk, dat je er liever niet over schrijft, hoe fictief de geschreven situatie ook mag zijn. Bij deze nog mijn condoleances en veel sterkte gewenst met het verlies en het verwerken er van. Tussen haakjes, het stoorde niet hoor. Dit is schrijversvrijheid, zullen we maar zeggen . Ik wilde gewoon weten hoe je het bedoelde. Kan dus op twee manieren opgevat worden. Een ander kijkt er weer anders tegen aan.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 14:56
Levina, ... wat een spannend verhaal; ik kende dat niet. Heb jij dat nu willen herschrijven? Ik dacht die sterfscène komt nog. Wanneer die twee op een hoogtepunt afstevenen komt er vast een wapen tevoorschijn. Met plezier gelezen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 17:23
Eens met i-Kat, boeiend zeker, beeldend ook en mooi op de actualiteit ingespeeld. Misschien zouden flarden dialoog ondersteunend kunnen zijn? 'Welcome in ...' Ik hoorde het eind van zijn zin niet eens. Die ogen! 'Did you have a nice trip.?´, vervolgde hij. Ik staarde gehypnotiseerd terug. 'Miss?' 'Yeah, allright,' murmelde ik na eeuwenlang durende seconden.
Ha, Hadeke, dank voor je feedback en je input. Ik ga dit beslist overwegen.
En een aanpassing aangebracht. Hartelijk dank voor de suggestie. Ik kan niet anders dan het op mijn manier doen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 17:28
Ach jee, we schijnen geen van allen zonder zorgen te zitten de laatste tijd, wie je ook spreekt, ziet, schrijft... Als je zelf nog maar net iemand verloren hebt, is zo'n opdracht heel pijnlijk. Heel begrijpelijk, dat je er liever niet over schrijft, hoe fictief de geschreven situatie ook mag zijn. Bij deze nog mijn condoleances en veel sterkte gewenst met het verlies en het verwerken er van. Tussen haakjes, het stoorde niet hoor. Dit is schrijversvrijheid, zullen we maar zeggen . Ik wilde gewoon weten hoe je het bedoelde. Kan dus op twee manieren opgevat worden. Een ander kijkt er weer anders tegen aan.
Geen probleem, Edith, wat weten we vaak van elkaar?

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 17:30
Levina, ... wat een spannend verhaal; ik kende dat niet. Heb jij dat nu willen herschrijven? Ik dacht die sterfscène komt nog. Wanneer die twee op een hoogtepunt afstevenen komt er vast een wapen tevoorschijn. Met plezier gelezen.
Dank je Riny. En nee, ik heb deze film zelf nooit gezien. Mijn goede en lieve vriend wel en was daar vol lof over. Wellicht is dit blijven hangen. Ik zag bij het googlen dat er ook een boek van is. Misschien dat maar eens lezen.

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 17:52
Levina, ... dat zou ik doen. Dan wel als de tijd daar rijp voor is, maar dat weet jezelf het beste. Het voegt altijd iets toe. :nod:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 april 2018 - 20:45
Een geschiedenis beschreven: helder en voor mij duidelijk. :thumbsup: Ik proef een bepaalde afstand zoals de HP het verteld maar vind het eigenlijk wel passend. Graag gelezen. :nod:

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2018 - 10:20
Een geschiedenis beschreven: helder en voor mij duidelijk. :thumbsup: Ik proef een bepaalde afstand zoals de HP het verteld maar vind het eigenlijk wel passend. Graag gelezen. :nod:
Ha May en dank je May. Ik denk dat gevoel en gevoeligheid in de spionagewereld dodelijk is.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 april 2018 - 11:21
Gaaf Levina, dit is spannend. Het is wat koel, beschrijvend aande start en daarom moest ik wel even erin komen. Blij dat ik verder heb gelezen.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 april 2018 - 12:33
Gaaf Levina, dit is spannend. Het is wat koel, beschrijvend aande start en daarom moest ik wel even erin komen. Blij dat ik verder heb gelezen.
Ha Nancy, fijn dat je zelfs in alle drukte bent komen lezen. Ook voor het kille begin heb ik bewust gekozen. Dank je voor je fijne reactie.