#188 De Eindbestemming

Elisa de Heetgebakerde betrad de huiskamer, en raakte meteen afgeleid door de herdenkingsfoto van Soldaat #MMMX. Weemoedig staarde ze naar de foto, overvallen door al die mooie herinneringen van de tweeënvijftig jaar die ze samen hadden doorgebracht. Het was een flinke domper om te ontdekken dat zelfs een Atlanteaanse kweeksoldaat darmkanker kon krijgen. Ze was een tijdje verloren, tot ze weer in contact kwam met Michiel de Ruiter, die zelf ook net weduwnaar was geworden nadat zijn vrouw tijdens een magisch duel aan haar eigen zwaard werd gespietst. Elisa vroeg hem uit, en al snel hadden ze hun oude relatie weer nieuw leven ingeblazen. Tot haar grote blijdschap ontdekte ze dat ze zich niet meer stoorde aan Michiels droogkloterigheid. De voorbijgetrokken decennia hadden haar korte lontje een heel stuk langer gemaakt. Ze was niet meer heetgebakerd. Ook zij beleefden vele goede jaren, vijfenveertig zelfs, voordat de ouderdom genadeloos toesloeg. De kennis van magie verlengde je leven drastisch, een eeuwige jeugd, of in ieder geval tot vijf jaar voor je dood. Dan werd je opeens in één keer hoogbejaard. Zware psychische klap. Ze realiseerde zich dat ze Michiels stoma nog moest controleren. Michiel zat in zijn ergonomisch aangepaste stoel. Hij luisterde naar een holografische sfeer die natuurgeluiden produceerde. Elisa trok zijn shirt omhoog. “Hij kan nog wel even mee.” Zei Michiel, zijn stem een parodie van een norse bejaarde. “En ik leeg hem zelf.” Elisa schudde zachtjes haar hoofd. “Sorry Chiel, maar we weten allebei dat dat niet gaat lukken.” Ze streelde zijn hand met haar vingertopjes, en Michiels beginnende woede ebde meteen weg. “Ik ga thee zetten.” Zei ze, en ze verdween de keuken in. Ze kookte het water op een oude porseleinen theeset. Het waxinelichtje stak ze aan met haar vingertop. Terwijl het water kookte, slenterde ze de huiskamer weer in, en zag ze Michiel in zijn stoel zitten, heel stil en vreedzaam. Ze wist meteen dat hij dood was. Elisa deed zijn ogen dicht, en gaf hem een zacht kusje op zijn voorhoofd. Ze probeerde iets te zeggen, maar kon er de woorden niet voor vinden.