#186 Jeminee
Jeminee Zandkorrels glijden door mijn vingers en mijn ogen over de zee. Nog voordat hij zijn keel schraapt om zijn aanwezigheid te benadrukken, herken ik hem aan zijn craquelé oude schimmelvoeten, riekend naar rottend weegbree. Ik zeg, allez weg daarmee. De zon zakt zo naar benee. Hij briest van woede, ik roep zoek toch een plee en hollekidee. Een lel van een snee in mijn ... asjemenou ... dat zijn er twee. Ach nee, het is toch één grote hatsiekadee. Het zit me helemaal niet mee, hier aan de costa olé zonder jou aan zee Jeminee

Profile picture for user Schrijfcoach Odile Schmidt

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Geweldig, er zit iets van een thriller in, wat helemaal niet past bij de terugkerende ee's en daardoor een rare smaakcombinatie wordt. Het heeft iets intrigerends gekregen, je krijgt geen vat op de hoofdpersoon.
23 maart 2018 - 11:27

Geen afbeelding

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

@Odile, Ton en Mili Odile zat op de juiste zee, het is een crimi maar Mili ja de HP heeft nu ook liefdeswee dat zit naast die snee. Ton hoezee hoe blij ben ik hiermee, een hoedje op zijn Frans allez, tabee.
23 maart 2018 - 19:23

Profile picture for user Tilma

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De eerste twee regels zetten een spannende toon neer. Daarna nemen de ee-klanken de spanning weg en wordt de spreker een beetje kolderiek verminkt? Dat maak ik er uit op. Jammer dat je weinig tijd hebt deze week want die beginregels en dat rottende weegbree mannetje met een kort lontje hebben potentie om tot een unheimlich kort verhaal uit te groeien.
28 maart 2018 - 14:19