Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 181 - Lief en Leed Vermaak

18 februari 2018 - 14:42
De man is van middelbare leeftijd en bekijkt kritisch zijn spiegelbeeld. Zijn goed onderhouden stoppelbaardje geeft hem een flamboyante uitstraling, zijn maatpak van Van Gils zit als gegoten en zijn stropdas is gestrikt in een mooie Victoria knoop. Nogmaals trekt hij zijn das recht en knikt dan tevreden. Hij draait zich om, trekt zijn camelkleurige winterjas aan, pakt zijn sleutels en vertrekt. De zon schijnt uitbundig maar hij lijkt zich daar niet van bewust. In gedachten verzonken loopt hij naar de bloemist om de hoek. Binnen bekijkt hij zorgvuldig alle bloemen – met name de zachtroze rozen – en uiteindelijk zoekt hij daar zeven schitterende exemplaren van uit. Terwijl hij ze afrekent praat en lacht hij even met het kassameisje. Weer buiten staat hij kort stil en lijkt zich ineens bewust van de zon en de koesterende warmte. Hij sluit zijn ogen en ademt eens diep in en uit. Dan vervolgt hij zijn weg en bij de afgesproken plek aangekomen gaat hij op een bankje zitten. De jonge vrouw loopt in zijn richting. Ze draagt een beige overjas met daaroverheen een mooie – zachtroze – sjaal. Haar aanblik tovert een weemoedige glimlach om zijn mond en er verschijnen charmante lachrimpeltjes rond zijn ogen. De jonge vrouw lacht terug; haar gezicht straalt liefde en verdriet tegelijk uit. Zodra ze bij hem is omhelzen ze elkaar. Terwijl ze samen verder lopen slaan ze hun armen om elkaar heen. Even verderop, onder een Japanse bloesemboom, nog in de knop, staan ze stil. Net als de wereld om hen heen. Starend naar de voor hen zo bekende steen staan ze hand in hand, ieder verzonken in eigen gedachten en herinneringen. Op de steen staat: “Echte liefde kent geen tijd en grenzen”. Samen leggen ze de zachtroze rozen op het graf. Zeven jaar alweer.

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2018 - 15:07
Hoi Karinska, wat een verschrikkelijk mooi verwoorde droefenis, zo liefdevol en triest tegelijk. Prachtig! Ik heb je twee keer gelezen en ben erg onder de indruk! :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 februari 2018 - 15:25
Oeh, wat een mooie woorden (bloos...) Bedankt voor je fijne complimenten, Ton, en ik ben blij te lezen dat de sfeer die ik probeerde te schetsen goed overkomt! Je Dubbele Duim tovert een 'big smile' op mijn gezicht :nod:

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
18 februari 2018 - 15:57
Mooi Karinska, ik zie een vader met zijn dochter voor me. Ontroerend verhaal, met bewondering gelezen.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
18 februari 2018 - 15:57
Oooh wat is deze prachtig. Ik voelde ‘m aankomen en toch kwam die binnen. Ook ik heb twee keer gelezen gewoon omdat je er zoveel mooie woorden en details hebt gegeven. :thumbsup:

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2018 - 12:09
Mooi Karinska, ik zie een vader met zijn dochter voor me. Ontroerend verhaal, met bewondering gelezen.
Dat zie je helemaal goed, Mechtilde. Mooi dat het je ontroert, dat wilde ik zien te bereiken bij de lezer. Dank voor je reactie en het lezen!

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2018 - 12:14
Oooh wat is deze prachtig. Ik voelde ‘m aankomen en toch kwam die binnen. Ook ik heb twee keer gelezen gewoon omdat je er zoveel mooie woorden en details hebt gegeven. :thumbsup:
Dank, dank, je maakt me blij met je lovende woorden, duimpje en reactie! :o Ik vind het een groot compliment dat mijn verhaal blijkbaar uitnodigt tot tweemaal lezen en het geeft me ook energie en motivatie om te blijven schrijven!

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2018 - 12:15
De bos mooie woorden voor een roze rozen Valentijn verhaal. Ik smelt weg.
Dank je wel voor je reactie, Peter; moet ik je even komen opdweilen :lol: ?

19 februari 2018 - 13:45
Prachtig verhaal. Prachtige woordkeus. Zeven zachtroze rozen voor zeven jaren. Zachtroze voert hier de boventoon (rozen, sjaal, bloesem) Alleen : ik combineerde de man van middelbare leeftijd met de jonge vrouw als stel, echtpaar. Ik dacht eerst, dat er een romantische ontknoping onder de bloesemboom zou volgen. Toen kwam de droevige realiteit om de hoek kijken. En als eerste dacht ik aan een kindergrafje , nu alweer zeven jaar geleden. Had gekund toch? Heel ontroerend eind. Hoe de verhoudingen ook moge zijn. (Eén punt: de opdracht luidde: Beschrijf de persoon zonder zijn innerlijk te vertellen. Hoe mooi de zin ook is, ik kan toch "naar binnen kijken" bij hem als je schrijft: Weer buiten staat hij kort stil, zich ineens bewust van de zon en de koesterende warmte.) --misschien : alsof hij zich bewust is van de koesterende warmte van de zon.)

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2018 - 20:48
Karinska #8: zo'n bij de gronds excuus voor een romantische date was ik nog niet tegengekomen in relatie tot Valentijndag, leuk, welkom wees gerust, ik ben inmiddels weer droog achter de oren ik denk overigens dat bij iedereen de zeven roze rozen nog fris in de vaas staan

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
19 februari 2018 - 21:10
Karinska, Erg mooi en beeldend. Ik zag de roze blaadjes van de bloesem, de aandacht voor details, het verdriet dat een plekje heeft maar nooit weg gaat. Petje af!

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2018 - 12:21
Prachtig verhaal. Prachtige woordkeus. Zeven zachtroze rozen voor zeven jaren. Zachtroze voert hier de boventoon (rozen, sjaal, bloesem) Alleen : ik combineerde de man van middelbare leeftijd met de jonge vrouw als stel, echtpaar. Ik dacht eerst, dat er een romantische ontknoping onder de bloesemboom zou volgen. Toen kwam de droevige realiteit om de hoek kijken. En als eerste dacht ik aan een kindergrafje , nu alweer zeven jaar geleden. Had gekund toch? Heel ontroerend eind. Hoe de verhoudingen ook moge zijn. (Eén punt: de opdracht luidde: Beschrijf de persoon zonder zijn innerlijk te vertellen. Hoe mooi de zin ook is, ik kan toch "naar binnen kijken" bij hem als je schrijft: Weer buiten staat hij kort stil, zich ineens bewust van de zon en de koesterende warmte.) --misschien : alsof hij zich bewust is van de koesterende warmte van de zon.)
Dank je wel, Edith, voor je mooie reactie. Dat je eerst dacht aan een romantisch samenzijn is nu precies wat ik wilde proberen te bewerkstelligen: de lezer even op het verkeerde been zetten ;) Hoewel ik tijdens het schrijven een vader/dochter relatie in gedachten had, vind ik dat jouw interpretatie ook heel goed had gekund dus ik snap je gedachten hierbij heel goed. (V.w.b. je punt: je hebt gelijk. Ik dacht echt dat het me gelukt was om het te vermijden, maar dan komt Edith :D Ik zal het veranderen, bedankt voor je tip.)

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2018 - 12:31
Karinska #8: zo'n bij de gronds excuus voor een romantische date was ik nog niet tegengekomen in relatie tot Valentijndag, leuk, welkom wees gerust, ik ben inmiddels weer droog achter de oren ik denk overigens dat bij iedereen de zeven roze rozen nog fris in de vaas staan
Bedankt voor je droge reactie 8)

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2018 - 12:34
Karinska, Erg mooi en beeldend. Ik zag de roze blaadjes van de bloesem, de aandacht voor details, het verdriet dat een plekje heeft maar nooit weg gaat. Petje af!
Fijn dat de details zo goed overkomen en een mooi doch droevig beeld schetsen bij je. Het is waar: de wond gaat dicht maar het korstje blijft azichtbaar en gaat zelfs soms weer open. Dank je wel dat je je petje voor mij afneemt!

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2018 - 16:57
Prachtig verhaal! Vooral heel knap vind ik het feit dat je nergens het kind noemt, maar het op het einde toch impliceert, waardoor het twee keer zo hard aankomt. Voorop staat dat ik het een ontzettend mooi verhaal vind, dus de volgende kleinigheidjes zijn ook echt kleinigheidjes, als opbouwende kritiek.
bekijkt kritisch zijn spiegelbeeld.
Laat 'kritisch' weg. Verander het bijvoorbeeld in 'met gefronste wenkbrauwen'. Show don't tell en zo.
knikt dan tevreden.
Hier hetzelfde: verander 'tevreden' in iets anders, waarmee je zijn tevredenheid laat zien. Ik merk dat je dit vaker doet in je tekst, het is dus een dingetje om in je achterhoofd te houden tijdens het schrijven. Maar nogmaals: een prachtig verhaal en ik heb het met plezier gelezen!

20 februari 2018 - 17:23
Dag @Karinska : Ik zag, dat je het al had aangepast. Mooi gedaan. Alleen, wie ben ik om een ander te wijzen op iets, dat niet volgens de opdracht geschreven is? Ik was nota bene vergeten, dat we moesten in zomen op een persoon vanaf een wolkje... kom ik aan met een doos bonbons....

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 februari 2018 - 22:39
@Mike: Ik word erg blij van je complimenten, thanks! Ook voor je feedback, dat houdt me scherp. @Edith: Ik vind het niet erg, hoor :-) Heerlijk om af en toe op je eigen wolkje te zitten dagdromen, toch?

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
21 februari 2018 - 21:13
Karinska, ...een driedubbel prachtig. Je neemt de lezer rustig en ingetogen mee naar een bijzondere plaats op een stijlvolle manier.