opdracht #181 Op de valreep

 14 februari 2018 - 16:53
Zie hem lopen, een verbeten trek op zijn verweerde gezicht en een mooi ingepakte doos in zijn handen geklemd. Het kopen ervan had hem meer tijd gekost dan hij had verwacht. Er was ook zo veel keus en het ene was nog mooier dan het ander. Uiteindelijk had hij een keuze gemaakt en moest tot overmaat van ramp achter aansluiten bij de rij voor de kassa. Waarschijnlijk had een juffrouw van de winkel zijn snel oplopende ergernis opgemerkt want ze zei tegen hem. ' Deze kassa gaat ook open, mijnheer.' Triomfantelijk grijnzend rekende hij snel af, een flink bedrag maar ze was het waard. Uit de winkel keek hij op zijn horloge en schrok. 14 februari , tien over half tien. Als hij niet opschoot was al zijn moeite voor niets geweest. Hij rende naar zijn auto, sprong achter het stuur en startte de motor. Verder dan wat gepruttel kwam die niet. Zijn binnen verlichting knipperde een fractie van een seconde en hield het toen voor gezien. Zijn mond viel open van verbazing. Dat kon je toch niet bedenken. Op zo'n moment een lege accu. Vloekend als een bootwerker sprong hij uit de auto, sloot die af en rende weg. Opeens stopte hij, rende weer terug en pakte de doos. Een blik op de torenklok vertelde hem dat het tien over tien was. Half twaalf ging de bel en ze deed open. Wit weggetrokken en zwaar hijgend leunde hij tegen de muur. ' Prettige Valentijn, lieverd.' Toen ze samen op de bank zaten opende ze de doos en haalde er het fantastische lingerie setje uit. 'Dank je wel, lieverd.' Ze trok hem aan zijn stropdas omhoog.'We gaan gelijk kijken of het past,schat. Als je nog moed hebt?' Met een brede grijns op zijn verweerde gezicht volgde hij haar naar de slaapkamer.

Geen afbeelding
Marieke1980

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2018 - 10:02
Ik vind het op zich een goed verhaal, maar het is meer verteld vanuit de hp dan vanuit iemand die hem ziet lopen zoals de opdracht was.

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2018 - 22:53
Hoi Wilfred, gelukkig, een happy end! De spanning werd al opgebouwd met kassa-ergernis en lege accu. Mooie insteek, goed verteld!

Geen afbeelding
Darkvalley

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 februari 2018 - 20:50
Wilfred, Leuke insteek om koste wat kost op tijd te zijn. Ik dacht wel, is de hp al weer op adem gekomen om op haar voorstel in te gaan. :) Je nam me mee op reis. Top gedaan.

19 februari 2018 - 12:28
Bedankt voor de feedback, Darkvalley. Daar doe ik het voor. En wat betreft Marieke 1980 Beste Marieke, de alwetende verteller dringt meestal in de gedachten en gevoelens van 1 persoon door. M.a.w je hangt het verhaal op aan dat ene persoon. Bedankt voor je reactie.

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 19 februari 2018 - 13:23
Leuke invalshoek, Wilfred! Aan het einde had ik heel even de indruk dat ze gaan kijken of HIJ het setje past :unibrow: Dat was wel een mega verrassend einde geweest, haha. V.w.b. het vereenzelvigen met je HP: op zich heb je gelijk, denk ik. In deze opdracht vraagt de coach echter specifiek om een objectieve observatie van de alwetende verteller, aangezien hij verzoekt om aan de hand van gezichtsuitdrukkingen e.e.a. te beschrijven zonder in te gaan op de gevoelens van de HP (zie in opdracht de zin: "Beschrijf de persoon zonder zijn innerlijk te vertellen, beeld het uit door zijn gelaatstrekken, bekijk hem vanaf de buitenkant.) Ik ben het daarom wel eens met Marieke1980. Dat neemt echter niet weg dat je de situatie leuk beschreven hebt; als lezer voel je de spanning en dat wil je natuurlijk bereiken, als schrijver! Graag gelezen.

Profile picture for user Schrijfcoach Mike van Holsteijn
Schrijfcoach Mike van Holsteijn

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 februari 2018 - 20:21
V.w.b. het vereenzelvigen met je HP: op zich heb je gelijk, denk ik. In deze opdracht vraagt de coach echter specifiek om een objectieve observatie van de alwetende verteller, aangezien hij verzoekt om aan de hand van gezichtsuitdrukkingen e.e.a. te beschrijven zonder in te gaan op de gevoelens van de HP (zie in opdracht de zin: "Beschrijf de persoon zonder zijn innerlijk te vertellen, beeld het uit door zijn gelaatstrekken, bekijk hem vanaf de buitenkant.) Ik ben het daarom wel eens met Marieke1980.
Dit was inderdaad mijn intentie, ik ben het met Karinska en Marieke eens.
Zie hem lopen
Door deze zin bevindt de lezer zich in de tegenwoordige tijd. Het verhaal speelt zich echter in zijn geheel in de verleden tijd af. In het begin is dit nog logisch, wanneer hij in de verleden tijd een cadeau gaat kopen. De laatste alinea, vanaf het moment dat hij aanbelt, zou het dan weer in de t.t. moeten, want dit speelt zich af na 'Zie hem lopen'. Mijn intentie van deze opdracht was om de schrijvers te laten oefenen met 'show, don't tell', omdat dit een ontzettend lastig technisch aspect is van het schrijven. Ik zal enkele voorbeelden geven uit de tekst, die vooral 'tell' zijn, maar best 'show' hadden kunnen/mogen zijn:
Het kopen ervan had hem meer tijd gekost dan hij had verwacht. Er was ook zo veel keus en het ene was nog mooier dan het ander. Uiteindelijk had hij een keuze gemaakt en moest tot overmaat van ramp achter aansluiten bij de rij voor de kassa.
Dit hele stuk is voornamelijk tell. Als je dit objectief wil laten zien kun je hem bijvoorbeeld vlug door de winkel laten lopen, zweetdruppels op zijn voorhoofd, constant op zijn horloge kijkend. Laat hem het ene product oppakken, het dan neerleggen en vlug het andere product oppakken. Laat hem met zijn voet op de grond tikken als hij achteraan in de rij aansluit.
een flink bedrag maar ze was het waard.
Ook dit is tell. Laat hem in zijn portemonnee kijken, even twijfelen maar uiteindelijk toch betalen. De lezer zal hieruit concluderen dat het duur is, maar dat hij het er toch voor over heeft. Dit zijn twee voorbeelden, ik hoop dat je hier wat mee kunt. Graag gelezen!