#179 de tas

Op een middag ontmoetten persoon A en persoon B elkaar op de brink van een dorp in het oosten van het land. Was het toeval, of hadden ze het afgesproken? Persoon A had een tas bij zich, van opvallend rode kleur en het was duidelijk dat er iets zwaars in zat. Persoon C had al de hele ochtend op het bankje gezeten, dat langzaamaan steeds meer in de schaduwen van de oude linde verdween. Persoon D kwam juist de kroeg uitlopen, met persoon E, F en G in zijn kielzog, zoals altijd. Vanachter haar raam aan overliggende zijde van het plein sloeg persoon H het hoofdschuddend gade. Persoon I op zijn beurt volgde haar bewegingen met een bedenkelijke frons. En zo ontvouwde zich het volgende tafereel. Persoon E en F liepen G een beetje te dollen, totdat D zich omdraaide. Hoewel wankel op zijn benen van het kroegbezoek, besloot hij de plagerijen direct een halt toe te roepen met enige rake klappen. G was immers zijn lieveling. Op het moment dat E de grond raakte, keken A en B beiden op. Ze wisselden een korte blik en keken opnieuw naar de dronken mannen. C verschool zich achter zijn krant en zei schietgebedjes, terwijl H kordaat naar de telefoon stapte om de politie te bellen. Agenten J en K verschenen ter plaatse en bekeken de zaak op hun gemak alvorens in te grijpen. K leidde G voorzichtig weg, terwijl J D en F elk bij een schouder pakte, uit elkaar trok en streng toesprak. E begon demonstratief over een imaginaire verwonding op zijn hoofd te wrijven, maar daar had niemand aandacht voor. Toen de rust was weergekeerd en H tevreden naar de keuken liep om een kopje koffie te zetten, liet I zijn blik over het plein glijden. C kwam voorzichtig achter zijn krant vandaan. A en B waren verdwenen. Maar de rode tas stond er nog. I stapte naar buiten en wenkte C. Vanuit de kroeg stroomden L tot en met P achter hen aan. Men fluisterde. Achteraan werd geduwd. Uit huizen, straten en stegen kwamen de mensen, totdat zelfs Z in de menigte te zien was, ietwat ongemakkelijk, maar toch ook nieuwsgierig. Ze drongen samen rond de tas. Misschien dat daar een clou in zou zitten.