#179 Niet de eerste ontmoeting

Op een middag ontmoette persoon A en persoon B elkaar op de brink van een dorp in het oosten van het land. Was het toeval, of hadden ze het afgesproken? Persoon A had een tas bij zich, van opvallend rode kleur en het was duidelijk dat er iets zwaars in zat. 'U bent A?' Ze knikte en maakte een weids gebaar met de tas in haar hand en een lichte buiging. ‘Wat een toeval zeg.’ ‘Tsja wie had dat kunnen bedenken.’ 'Ik neem aan dat alles voor zo in die tas zit?' 'Zoals gedrukt en afgesproken.' Ze schudde met de tas. Een licht gerinkel en het getjirp van de vogels waren de enige geluiden op de verder verlaten brink. ‘Het lijkt me handig dat ik u gewoon meneer B blijf noemen?' 'Ja graag, maar B is genoeg.' 'Ook goed maar ik wil graag met mevrouw A worden aangesproken.' ‘Gaan we?' ‘Ach kom B. Ik zei het net nog. Gaan we mevrouw A. Beleefdheid is alles.’ ‘Och ja, klopt, mijn excuses.’ ‘Mijn excuses mevrouw A.’ Met een diepe zucht zette ze de tas op de grond. ‘Het is even wennen om u mevrouw A te noemen.’ 'Dat went vanzelf. Maar om uw vraag te beantwoorden, jazeker we moeten gaan. We zijn al aan de late kant. ' Ze maakte de tas een klein beetje open en haalde er een zwarte doek uit. 'Wat is dat voor?' 'Kom, verpest het nu niet.’ ‘Mag ik vragen waar de doek voor is mevrouw A?’ ‘Goed zo, u leert het al. Jazeker, die doek is ervoor om de locatie geheim te houden.' ‘We kennen elkaar toch al mevrouw A?’ ‘Dit is niet voor ons, maar voor de rest, die zijn erg op hun privacy gesteld.’ ‘Zo had ik het nog niet bedacht mevrouw A.’ ‘Geeft niet, hier ik help u wel.’ Met een beetje gedoe lukte het mevrouw A uiteindelijk om de doek om te binden. ‘Ziet u nog iets?’ ‘Nee mevrouw A, het is totaal donker.’ ‘Uitstekend, als u nu mijn arm neemt dan leid ik u naar de locatie toe.’ Ze pakte de tas van de grond en gezamenlijk gingen ze op weg. Meneer B zag niets en het leek wel alsof er geen eind aan kwam. Na enkele minuten, want veel meer kon het niet zijn geweest, stonden ze stil. ‘Zo we zijn er B’ ‘Mag de doek dan nu af mevrouw A?’ ‘Bijna, we gaan eerst naar binnen en dan mag de doek af.’ ‘Ik begrijp het niet mevrouw A. Waarom al deze geheimzinnigheid. In de advertentie stond enkel dat voor een modeshow een gezette heer op leeftijd nodig was.’ ‘Dat klopt, maar de geheimzinnigheid is nodig. De latex blubberware party locatie is zeer exclusief.’ Op dat moment ging de deur open en klonk het gegil van vele mannen en vrouwen.