Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#177 Appeltaart

‘We hebben een probleem met het voortbestaan van ons ITs.’ De President van het Parallelle Universum fronst de wenkbrauwen. De Stafchef knikt. ‘Ja, de jaarlijkse rituele dans rond de heilige Appelboom in de Hof van Eden heeft nauwelijks nieuwe ITs opgebracht. Alleen zij die in de eerste kring stonden kregen een nieuwe IT.’ ‘En nu?’ ‘In Swedenia is een nieuw Nobelhoofd. Het heeft ontdekt dat er via het zwarte gat nog een vergelijkbaar universum is dat kampt met overbevolking. Het stelt voor daar ITs naar toe te sturen om een oplossing te halen. De President veert op. ‘Laat het komen.’ Het Nobelhoofd glimt als het de uitnodiging van de president leest. Het schudt de schouders open en vliegt naar de bovenste Pool. Het ontvouwt het plan aan de president en de stafchef. Het is eenvoudig: stuur twee ITs door het zwarte gat naar het vergelijkbare universum en laat hen kijken hoe zij het probleem van de voortplanting vorm hebben gegeven. Het kan: er zijn immers recent goede UFO’s ontwikkeld. En het Nobelhoofd heeft ook al nagedacht over geschikte ITs: Adam en Eva. Niet te slim, maar gemiddeld intelligent en afstammelingen van de oorspronkelijke ITs. De president fronst het hoofd, leest de stukken en knikt. ‘Voer je plannen uit, Nobelhoofd.’ En naar de Stafchef: ‘Geef Adam en Eva de verplaatsingsmiddelen.’ Adam en Eva zijn verrukt met de opdracht en de toekenning van de verplaatsingsmiddelen. Adam blijft de schouders schudden en laat Eva de vleugels bewonderen. Eva op de beurt blijft wapperen met de voeten tot deze verlengen tot zevenmijlslaarzen met wieltjes. Eindelijk is het zo ver. Adam en Eva stappen in de UFO en vertrekken met de instructies door het zwarte gat. Onderweg oefenen ze het Aards. Het is vrij simpel en ook de verschillende dialecten hebben ze snel onder de knie. ‘Kijk!’ Adam wijst. ‘Daar heb je het andere universum al.’ Eva gaat aan de stuurknuppels zitten om te landen in Schotland, de door het Nobelhoofd uitgekozen plek omdat daar tussen de heuvels de UFO goed verborgen kan worden. Maar windstoten belagen de UFO en door die turbulentie storten ze neer in het water van een dichtbevolkt Aardsgebied. Adam en Eva zwemmen omhoog en schudden de schrik van zich af. Van de UFO is niet veel meer over. Gelukkig zijn de contactapparaten voor thuis en het plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt nog intact. Maar hoe ze ook schudden met de schouderbladeren en wapperen met de voeten, de verplaatsingsmiddelen werken hier niet. Ze lopen een stukje en voor ze er erg in hebben zijn ze omgeven met ITs vol rondingen. Hoe anders dan hun eigen plankerige lijf, ze kijken hun ogen uit. Dan lopen ze een straat in met ITs achter doorzichtige muren en grote uitstulpingen tussen de bovenarmen van voren. De ITs die er langs lopen hebben een uitstulping wat lager en bij sommigen bolt het op bij het scharnierpunt tussen de benen. ‘Pst.’ Eva wenkt Adam als voor een van de doorzichtige muren een doek naar beneden gaat. Er is een kier bovenin en Eva gaat op de schouders van Adam staan. Evas ogen worden goot en ze wisselen van plek. Een bult die groeit en tussen het scharnierpunt van de benen verdwijnt? Ze krijgen er honger van en verdwijnen in Rika’s café waar ze met het plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt de specialiteit van het huis bestellen. Ze genieten van een kop met warm donkerbruin vocht en een driehoek met bovenop een witte wolk. Zoiets lekkers hebben ze nog nooit gegeten. Ze bestellen nog een portie en vragen wat het is. ‘Appeltaart.’ Bij dat antwoord worden hun ogen groot. Die nacht worden ze wakker. Adam heeft bulten tussen de bovenarmen en Eva heeft een uitstulping bij het scharnierpunt tussen de benen. Ze betasten elkaar. De uitstulping van Eva groeit, Adam wordt week tussen de benen en ze worden een geheel. Een paar maanden later groeit de buik van Adam en ze beseffen dat ze het geheim van het voortbestaan van de ITs hebben gevonden. Ze ontfutselen het recept voor appeltaart bij Rika’s café. Met hun contactapparaat sturen ze een bericht naar de president van het Parallelle Universum waarin staat dat de heilige Appelboom geplukt moet worden en de appels gegeten. Als bijlage voegen ze het recept van Rika’s appeltaart toe.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
En we zijn weer (bijna) in Schotland, wat gezellig. Wat een fantasie leg je aan de dag. Plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt, héél mooi! Uitstulping bij het scharnierpunt, nog zo'n vondst. En het einde, hilarisch. :thumbsup: (ik zie hier en daar wat herschrijfonregelmatigheden, maar dat mag de pret niet drukken)

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, Kostelijk verhaal. Eerst dacht ik: wel wat veel 'het' maar het verhaal bleef me boeien, en terecht. Wat een ontknoping. Heel goed opgebouwd, origineel. Ja, ik ben echt heel enthousiast. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Wat een verhaal Marceline, geweldig. Ook ik viel voor de plastiek-om-te-krijgen- wat-je-wilt. Door de term IT’s was de rolverwisseling op het eind voor mij niet echt een verrassing maar dat mocht de pret niet drukken. De appeltaart briljant. Een verhaal met humor en actualiteit. Kortom, genoten van dit topverhaal en ja natuurlijk met een Marceliaanse inslag, de voortplanting :D :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, In één woord: geweldig. ;)
Dankjewel, janp! Ik ben blij met je compliment. :D

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
En we zijn weer (bijna) in Schotland, wat gezellig. Wat een fantasie leg je aan de dag. Plastiek-om-te-krijgen-wat-je-wilt, héél mooi! Uitstulping bij het scharnierpunt, nog zo'n vondst. En het einde, hilarisch. :thumbsup: (ik zie hier en daar wat herschrijfonregelmatigheden, maar dat mag de pret niet drukken)
Dankjewel, Stella. Heerlijk zo'n duimpje van jou. :D (en de herschrijfonregelmatigheden zijn er als het goed is uit, dank!)

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, Kostelijk verhaal. Eerst dacht ik: wel wat veel 'het' maar het verhaal bleef me boeien, en terecht. Wat een ontknoping. Heel goed opgebouwd, origineel. Ja, ik ben echt heel enthousiast. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:
Willemina, drie duimpjes van jou, wat fijn dat ik je zo enthousiast maakte! :D

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Geweldig. Het Nobelhoofd zal ik ook nooit vergeten.
Dankjewel, Levina! :D

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een verhaal Marceline, geweldig. Ook ik viel voor de plastiek-om-te-krijgen- wat-je-wilt. Door de term IT’s was de rolverwisseling op het eind voor mij niet echt een verrassing maar dat mocht de pret niet drukken. De appeltaart briljant. Een verhaal met humor en actualiteit. Kortom, genoten van dit topverhaal en ja natuurlijk met een Marceliaanse inslag, de voortplanting :D :thumbsup:
dankjewel, Nancy! Heerlijk een duimpje van jou. En ja, de voortplanting: er is toch niets zo belangrijk als het laten voorbestaan van de eigen soort! :D

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marceline, Marije vroeg aan mij of er bij de opdracht ' schrijf over UFO's ' vanuit een bepaalde invalshoek geschreven moest worden en ik antwoordde; "Nee, laat het een groot feest worden waarin iedereen zijn fantasie mag gebruiken, want na het zoete wiegelied en de bitterzoete erotiek mocht er wel eens tot een 'total loss' worden overgegaan. "Een limiet aan woorden? Denk eraan dat je wel eens 20 inzendingen te lezen kunt krijgen van 1000 woorden. Je bent gewaarschuwd, hè?!" De schrijfcoach in mij bleef koppig volhouden aan het eerste recept en wat ben ik blij die koppige kant te hebben bovengehaald. Er komen de heerlijkste verhalen binnen met de allergrootste fantasieën ooit. Zoals deze bijdrage. Appeltaart zal vanaf vandaag anders worden bekeken en met nog meer smaak verorberd. Dank je Marceline voor dit prachtig stukje dolle waanzin. De glimlach verdwijnt vandaag niet meer van mijn gezicht. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marceline, Marije vroeg aan mij of er bij de opdracht ' schrijf over UFO's ' vanuit een bepaalde invalshoek geschreven moest worden en ik antwoordde; "Nee, laat het een groot feest worden waarin iedereen zijn fantasie mag gebruiken, want na het zoete wiegelied en de bitterzoete erotiek mocht er wel eens tot een 'total loss' worden overgegaan. "Een limiet aan woorden? Denk eraan dat je wel eens 20 inzendingen te lezen kunt krijgen van 1000 woorden. Je bent gewaarschuwd, hè?!" De schrijfcoach in mij bleef koppig volhouden aan het eerste recept en wat ben ik blij die koppige kant te hebben bovengehaald. Er komen de heerlijkste verhalen binnen met de allergrootste fantasieën ooit. Zoals deze bijdrage. Appeltaart zal vanaf vandaag anders worden bekeken en met nog meer smaak verorberd. Dank je Marceline voor dit prachtig stukje dolle waanzin. De glimlach verdwijnt vandaag niet meer van mijn gezicht. :thumbsup:
Beste Marijcke, Dankjewel voor de lovende feedback, ik ben er mee verguld. Nu heb ik een glimlach op mijn gezicht die vandaag niet meer verdwijnt. Bedankt voor de opdracht. Ik heb niks met Ufo's en buitenaards leven en zou er zelf niet snel over schrijven maar zie: uw opdracht heeft mij geprikkeld om buiten mijn comfortzone te denken. Groet, Marceline

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik was benieuwd (als nieuwe bezoeker) naar een UFO-verhaal met de Hollandse titel 'Appeltaart'. Eenmaal lezend steeds nieuwsgieriger naar hoe het met deze Adam en Eva zou gaan. Erg grappig!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik was benieuwd (als nieuwe bezoeker) naar een UFO-verhaal met de Hollandse titel 'Appeltaart'. Eenmaal lezend steeds nieuwsgieriger naar hoe het met deze Adam en Eva zou gaan. Erg grappig!
Dankjewel, Maria!