schrijfopdracht # 173 - kerstdag
In de beginne scheidde God de wateren. Hij schiep de hemel en de aarde. De aarde nu was ledig tot schepsels haar bevolkten zonder respect voor ieder aspect van leven. In 2117 smeedde God de wateren weer aaneen waardoor hemel en aarde verdween Het is nu stil en vredig op kerstdag.

poëzie coach

Geen afbeelding

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Beste coach Marijke Cauwe, Wat een originele manier om deze opdracht in te vullen, door aan te sluiten bij Genesis. Wel naar dat de mensen moeten verdwijnen voor het vredig wordt, iets om over na te denken. Bedankt voor dit gedicht en schrijf ze, Greetje Kruidhof
16 december 2017 - 12:20

Mili

Profile picture for user Mili

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

@Marijcke, 'de wateren weer aaneen smeden' is ontegenzeggelijk poëtisch. Over honderd jaar zijn we allemaal verdwenen in het grote niets. Geruststellende gedachte. Als God dan maar weer niet ...
17 december 2017 - 10:52

Coach Marijcke Cauwe

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Siv, dank je wel voor je bezoekje en laten we inderdaad hopen dat het goddelijke nog een beetje geduld met ons wil hebben. :o Ik wens je een vredevolle kersttijd toe. :o
17 december 2017 - 20:09

Coach Marijcke Cauwe

Geen afbeelding

Lid sinds

15 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Dag Siv, dank je wel voor je bezoekje en laten we inderdaad hopen dat het goddelijke nog een beetje geduld met ons wil hebben. :o Ik wens je een vredevolle kersttijd toe. :o
17 december 2017 - 20:25