Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

# 172 Verhaal halen

Jort doet open en in mijn haast binnen te komen, duw ik hem bijna omver. ‘Ze is in de keuken,’ roept hij mij na. ‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten. ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’ ‘Oh, ben jij het. Ik heb nu geen tijd. We geven vanavond een etentje voor Jorts collega’s en hun partners.’ Mariska is ook een fantastische gastvrouw en geeft regelmatig dinnerparty’s. Party’s waar ik overigens nooit voor uitgenodigd word, ook niet in de tijd dat ik nog met een rechter getrouwd was. ‘Je maakt maar tijd. Ik kwam Niels tegen.’ ‘Niels?’ In haar voorhoofd verschijnt een groef. ‘Niels, mijn vriendje in ons eerste studiejaar.’ Mariska kijkt, met haar wenkbrauwen in twee perfecte boogjes, over mijn schouder. ‘Jort, wil jij de tafel dekken? Eerst de grote borden met het gouden randje.’ Ze buigt zich weer over haar coupes, echt Waterford kristal want Mariska heeft ook een fantastisch gevoel voor stijl. Het zware gevoel dat de halve week in mijn buik zit, verspreidt zich omhoog. ‘Niels waarvan jij zei dat hij zo fantastisch was in bed.’ Mijn nagels prikken in mijn handpalmen. ‘Oh die.’ Mariska haalt haar schouders op. ‘Hij was je niet waard. Liet zich door ieder meisje lijmen en deed geen eens moeite voor je.’ Ze trekt haar mondhoeken in een glimlach maar haar ogen lachen niet. Na meer dan twintig jaar zie ik eindelijk mijn vriendin in haar ware gestalte. Het zware gevoel in mij werkt zich een weg naar buiten. ‘Evelien?’ Mariska stapt naar achter en verliest haar evenwicht. Het uiteenspatten van de geslepen kristallen Waterford coupes klinkt alsof engeltjes de loftrompet blazen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jort is met Mariska die perfekt t voor elkaar heeft, dat lijkt zo. Evelien is kwaad, onrecht is haar aangedaan, Niels dook met haar de tent in, Niels kennen ze allebei van vroeger. Om het maar even grof te zeggen, ze kotst Mariska onder? Die vervolgens haar evenwicht verliest? En dat is haar triomfantelijke gevoel? Vrouwen kunnen zo fijngevoelig voor elkaar zijn, gezelligheid kent geen tijd. Goed geschreven Marceline!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Heel goed verhaal. Vooral (weer) hoe beeldend het is geschreven. Mooie details. Het type Mariska zie ik helemaal voor me. Ik vraag me wel 1 ding af. Misschien begrijp ik het verkeerd maar ik haal eruit dat Evelien er door haar ontmoeting met Niels achterkwam dat haar goede vriendin het vroeger met hem heeft gedaan terwijl ze wist wat hij voor Evelien betekende? Waarom wacht ze dan een halve week met deze confrontatie? ;)

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline, Type Mariska mooi neergezet - vooral het herhaalde commando over de borden aan Jort. Sterk. De clou aan het eind is me niet geheel duidelijk. Ik vrees dat ik een antenne mis voor deze subtiliteit ;) Even zeuren. Probeer loze werkwoorden te vermijden - het vullen is een handeling:
Mariska is bezig een rij kristallen coupes te vullen met stukjes avocado
(Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado)

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
hetzelfde verhaal van verleden week, neem ik aan. Zonder dat zou ik hem denk ik ook niet snappen. Het is mij ook niet helemaal duidelijk wat er op het einde nu precies gebeurt, maar de laatste zin spreekt boekdelen; mooi. Goed type en sfeer weergegeven.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marceline, Na 20 jaar komt de aap uit de mouw. En nog wel op zo'n speciale avond. Vriendinnen kan ik dit niet noemen. Het verhaal is vlot geschreven, maar ik mis de Marceline-touch. :o

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Jort is met Mariska die perfekt t voor elkaar heeft, dat lijkt zo. Evelien is kwaad, onrecht is haar aangedaan, Niels dook met haar de tent in, Niels kennen ze allebei van vroeger. Om het maar even grof te zeggen, ze kotst Mariska onder? Die vervolgens haar evenwicht verliest? En dat is haar triomfantelijke gevoel? Vrouwen kunnen zo fijngevoelig voor elkaar zijn, gezelligheid kent geen tijd. Goed geschreven Marceline!
Dankjewel Maddbrug, Dat ze Mariska onderkotst is ook een leuk idee. Ik had eigen lijk in gedachten dat ze naar Mariska uithaalt, die een stap terug komt en doordat ze tegen de aanrecht aankomt haar evenwicht verliest. Maar ik begrijp ook uit de latere reacties dat ik daar toch wat meer woorden aan had moeten wijden. Ik ben blij met je compliment!

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Heel goed verhaal. Vooral (weer) hoe beeldend het is geschreven. Mooie details. Het type Mariska zie ik helemaal voor me. Ik vraag me wel 1 ding af. Misschien begrijp ik het verkeerd maar ik haal eruit dat Evelien er door haar ontmoeting met Niels achterkwam dat haar goede vriendin het vroeger met hem heeft gedaan terwijl ze wist wat hij voor Evelien betekende? Waarom wacht ze dan een halve week met deze confrontatie? ;)
Dankjewel Nancy voor je mooie feedback. En een scherpe vraag stel je daar, ik twijfelde tussen 'van de week' en 'zojuist'. Ik koos voor van de week omdat ik bedacht dat het i het echte leven niet altijd lukt om meteen naar iemand toe te gaan (andere verplichtingen, reisafstand, van die dingen). En het was iets dat mijn HP per se niet via de telefoon wilde doen. Maar dit haal je natuurlijk niet uit z'on kort verhaal, dus misschien was 'zojuist' toch beter geweest.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
marceline, Type Mariska mooi neergezet - vooral het herhaalde commando over de borden aan Jort. Sterk. De clou aan het eind is me niet geheel duidelijk. Ik vrees dat ik een antenne mis voor deze subtiliteit ;) Even zeuren. Probeer loze werkwoorden te vermijden - het vullen is een handeling:
Mariska is bezig een rij kristallen coupes te vullen met stukjes avocado
(Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado)
Jan P, dank voor je compliment en je zeurtje: ik had het over het hoofd gezien. Ik ga het aanpassen. Wat betreft de clou: Ik betwijfel of het ligt aan het missen van een antenne hiervoor. Ik denk dat ik daar had ik gewoon wat meer woorden aan moeten wijden (zie ook mijn reactie op maddbrug)

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
hetzelfde verhaal van verleden week, neem ik aan. Zonder dat zou ik hem denk ik ook niet snappen. Het is mij ook niet helemaal duidelijk wat er op het einde nu precies gebeurt, maar de laatste zin spreekt boekdelen; mooi. Goed type en sfeer weergegeven.
Dank voor je mooie feedback, schrijvenmaar. En wat goed dat je de link met het verhaal van vorige week herkent. Wat betreft het einde: zie mijn reactie bij maddbrug, ik had daar iets meer woorden aan moeten besteden. Wat fijn dat je de laatste zin mooi vond. Ik twijfelde erover maar ik wilde iets originelers dan 'klinkt als muziek in de oren'.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Marceline, Na 20 jaar komt de aap uit de mouw. En nog wel op zo'n speciale avond. Vriendinnen kan ik dit niet noemen. Het verhaal is vlot geschreven, maar ik mis de Marceline-touch. :o
Dank voor je reactie, Marijcke. Mariska is zeker geen echte vriendin, en daar dan na meer dan 20 jaar achter moeten komen. Jammer dat je de Marceline-touch mist, hoewel ik je moet bekennen dat ik nooit zo goed weet wat dat nu precies is. ;)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marceline, mooi vervolg op #171. Weer mooie typeringen en details (de 'fantastische' eigenschappen van Mariska, haar ogen lachen niet, HP die niet uitgenodigd was) waarmee je de sfeer en de karakters puntgaaf neerzet. En de loftrompet van de engeltjes als treffende uitsmijter, eindelijk gerechtigheid! In één woord subliem!

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, wraak. Ik mocht haar vorige week al niet. Mariska mag nog wel wat vaker opgevoerd worden in je verhaaltjes. Fijn dat haar coupes kapot spatten, maar het is nog niet genoeg }) . zeurtje: 'zie ik eindelijk mijn vriendin in haar ware gestalte', 'gestalte' is hier 'gedaante' denk ik.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik herkende het als vervolg op je invulling van vorige week. :nod: Het verbaasd me wel dat ze nog vriendinnen is met iemand die met haar vriend naar bed is geweest. :confused: It takes two to tango, toch? Je Marceline- touch is hier niet aan de orde, volgens mij en dat is goed. Out of the box! :thumbsup: Soms kunnen je zinnen strakker omdat er dan dingen dubbel verteld worden. Bijvoorbeeld: [Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten.] Hier tweemaal het woord avocado. Ik zou de beeldende handeling laten staan en het voorgerecht anders beschrijven. De lezer begrijpt het vanzelf. Suggestie: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. [Mariska trekt haar mondhoeken in een glimlach maar haar ogen lachen niet.] Dit is m.i. een belangrijke zin waardoor de HP door het masker heen kijkt en de ware vriendin ziet. Daarom zou ik het soort glimlach benoemen zodat het aannemelijker wordt. Bijv. een geruststellende/ bemoedigende glimlach. [‘Evelien?’ Mariska stapt naar achter en verliest haar evenwicht.] Als je de oorzaak benoemd waarom ze naar achteren stapt dan is het duidelijk. Suggestie: -‘Evelien?’ Mariska ontwijkt mijn hand en verliest haar evenwicht.- Goed vervolg en leuk om te lezen. :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Marceline, mooi vervolg op #171. Weer mooie typeringen en details (de 'fantastische' eigenschappen van Mariska, haar ogen lachen niet, HP die niet uitgenodigd was) waarmee je de sfeer en de karakters puntgaaf neerzet. En de loftrompet van de engeltjes als treffende uitsmijter, eindelijk gerechtigheid! In één woord subliem!
Dankjewel Ton, voor je lovende feedback. Subliem nog wel, wow! :D

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, wraak. Ik mocht haar vorige week al niet. Mariska mag nog wel wat vaker opgevoerd worden in je verhaaltjes. Fijn dat haar coupes kapot spatten, maar het is nog niet genoeg }) . zeurtje: 'zie ik eindelijk mijn vriendin in haar ware gestalte', 'gestalte' is hier 'gedaante' denk ik.
Dankjewel Stella! weet je dat jouw feedback van vorige week mij op dit idee bracht? Wat de wraak betreft, komt het wel goed: Als Jort hoort wat Mariska deed, heeft hij eindelijk het excuus om haar te verlaten. Hij heeft namelijk al een tijdje een affaire met een jongere medewerkster. En nu hij Mariska de Zwarte Piet kan geven, voelt hij zich ook niet verplicht tot alimentatie. Mariska eindig dus ergens 'driehoog-achter' terwijl Evelien een mooie nieuwe toekomst met Niels tegemoet gaat. Wraak genoeg zo? En dank voor je terechte zeurtje, ik heb het aangepast.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik herkende het als vervolg op je invulling van vorige week. :nod: Het verbaasd me wel dat ze nog vriendinnen is met iemand die met haar vriend naar bed is geweest. :confused: It takes two to tango, toch? Je Marceline- touch is hier niet aan de orde, volgens mij en dat is goed. Out of the box! :thumbsup: Soms kunnen je zinnen strakker omdat er dan dingen dubbel verteld worden. Bijvoorbeeld: [Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten.] Hier tweemaal het woord avocado. Ik zou de beeldende handeling laten staan en het voorgerecht anders beschrijven. De lezer begrijpt het vanzelf. Suggestie: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. [Mariska trekt haar mondhoeken in een glimlach maar haar ogen lachen niet.] Dit is m.i. een belangrijke zin waardoor de HP door het masker heen kijkt en de ware vriendin ziet. Daarom zou ik het soort glimlach benoemen zodat het aannemelijker wordt. Bijv. een geruststellende/ bemoedigende glimlach. [‘Evelien?’ Mariska stapt naar achter en verliest haar evenwicht.] Als je de oorzaak benoemd waarom ze naar achteren stapt dan is het duidelijk. Suggestie: -‘Evelien?’ Mariska ontwijkt mijn hand en verliest haar evenwicht.- Goed vervolg en leuk om te lezen. :thumbsup:
Dankjewel May, ik ben blij met je duimpje en met je concrete tips. Ik neem ze ter harte en doe er mijn voordeel mee. Wat betreft het vriendinnen blijven: Evelien was heel onzeker, kon eigenlijk niet geloven dat Niels haar echt leuk vond. En verder gaf het wel even wat wrijving, maar Mariska kan erg overtuigend: spijt, ze was dronken en tja, die oh zo verleidelijke Niels...

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
(Wat een pest, ik word continu uit SOL gezwierd, 't ligt zeker aan de dikke laag sneeuw hier?) wat ik nog wilde zeggen. Anderen hebben je al gewezen op kleinigheden. Wat ik minder vind, is het gebruik van vier maal het woord fantastisch. Na ja, Mariska is 'het van het ' voor hp, maar mss kan je eens afwisselen met geweldig o.i.d. ? Volgend op voorgaande, bvb het voorstel van May evt iets anders: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. In combinatie met krabcocktail is dit een van haar geliefde voorgerechten. En vreemd genoeg had ik bij 'Het zware gevoel in mij werkt zich een weg naar buiten.' geen problemen. Alsof ik al een arm voor me zag die dreigde uit te slaan naar Mariska, met als gevolg het uitwijken en evenwichtsverlies. [ 'Het gevoel (in mij) werkt zich een weg naar buiten' is me ook voldoende, het zware werd reeds eerder vermeld en het is dat buikgevoel dat nu naar de hersenen raast en om actie vraagt, zou ik zo zeggen!] Die engeltjes die de loftrompet blazen, reuze! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In vervolg op #18
Volgend op voorgaande, bvb het voorstel van May evt iets anders: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. In combinatie met krabcocktail is dit een van haar geliefde voorgerechten.
dit is het fragment:
‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten. ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’
Wat mij betreft volstaan de kristallen coupes. Daaruit volgt dat Mariska koken serieus neemt anders heb je die coupes niet in huis. Dat ze een geliefd voorgerecht maakt spreekt voor zich. De zin 'Ze is een ... ' is nadere duiding. Het gaat om de dialoog en de voortgang: ‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
(Wat een pest, ik word continu uit SOL gezwierd, 't ligt zeker aan de dikke laag sneeuw hier?) wat ik nog wilde zeggen. Anderen hebben je al gewezen op kleinigheden. Wat ik minder vind, is het gebruik van vier maal het woord fantastisch. Na ja, Mariska is 'het van het ' voor hp, maar mss kan je eens afwisselen met geweldig o.i.d. ? Volgend op voorgaande, bvb het voorstel van May evt iets anders: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. In combinatie met krabcocktail is dit een van haar geliefde voorgerechten. En vreemd genoeg had ik bij 'Het zware gevoel in mij werkt zich een weg naar buiten.' geen problemen. Alsof ik al een arm voor me zag die dreigde uit te slaan naar Mariska, met als gevolg het uitwijken en evenwichtsverlies. [ 'Het gevoel (in mij) werkt zich een weg naar buiten' is me ook voldoende, het zware werd reeds eerder vermeld en het is dat buikgevoel dat nu naar de hersenen raast en om actie vraagt, zou ik zo zeggen!] Die engeltjes die de loftrompet blazen, reuze! :thumbsup:
marlie, Dankjewel! Voor je positieve feedback en je tips ter verbetering. De zinnen over de fantastische Mariska. Ik koos wel bewust voor de herhaling, ook in relatie tot de loftrompet aan het eind voor de HP. (fijn dat je die zin reuze vind!) Maar misschien is het inderdaad teveel. Ik kijk er nog eens naar. Mooie suggestie voor de krabcocktail met avocado.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
In vervolg op #18
Volgend op voorgaande, bvb het voorstel van May evt iets anders: -Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en deze krabcocktail is een van haar geliefde voorgerechten. Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. In combinatie met krabcocktail is dit een van haar geliefde voorgerechten.
dit is het fragment:
‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten. ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’
janp, dank weer voor je suggestie. ik begrijp dat jij voorstelt om het helemaal 'kaal;' te maken en geen commentaar te geven op de persoon van Mariska. Ik zal voor mijzelf het fragment eens van dit aspect ontdoen en kijken hoe ik het dan vind. Dank weer voor je meedenken. Wat mij betreft volstaan de kristallen coupes. Daaruit volgt dat Mariska koken serieus neemt anders heb je die coupes niet in huis. Dat ze een geliefd voorgerecht maakt spreekt voor zich. De zin 'Ze is een ... ' is nadere duiding. Het gaat om de dialoog en de voortgang: ‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado. ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, nog even ;)
janp, dank weer voor je suggestie. ik begrijp dat jij voorstelt om het helemaal 'kaal;' te maken en geen commentaar te geven op de persoon van Mariska.
'Kaal' in de zin van de handeling en de dialoog niet onderbreken met info die rechtstreeks van buiten komt, de schrijver dus. Voor een kort verhaal kan je de leidraad nemen: elke zin heeft betrekking op een handeling, dialoog of gedachte/waarneming v/e personage. Voor de duidelijkheid: ‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ (dialoog) Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado.(handeling) Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten. (info) ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’(dialoog) De info-zin leest naar mijn smaak als een voice over. Je kunt het uiteraard ook opvatten als een gedachte van hp.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, nog even ;)
janp, dank weer voor je suggestie. ik begrijp dat jij voorstelt om het helemaal 'kaal;' te maken en geen commentaar te geven op de persoon van Mariska.
'Kaal' in de zin van de handeling en de dialoog niet onderbreken met info die rechtstreeks van buiten komt, de schrijver dus. Voor een kort verhaal kan je de leidraad nemen: elke zin heeft betrekking op een handeling, dialoog of gedachte/waarneming v/e personage. Voor de duidelijkheid: ‘Eerst de onderborden, dat zijn die grote met dat gouden randje.’ (dialoog) Mariska vult een rij kristallen coupes met stukjes avocado.(handeling) Ze is een fantastische kok en krabcocktail met avocado is een van haar geliefde voorgerechten. (info) ‘Raad eens wie ik van de week tegenkwam.’(dialoog) De info-zin leest naar mijn smaak als een voice over. Je kunt het uiteraard ook opvatten als een gedachte van hp.
Dankjewel janp, voor de heldere tekstanalyse! Ik bedoelde het inderdaad als een soort voice over van de HP. het leek mij leuk om dit als eens uit te proberen. Ik begrijp dat jouw advies is dit bij een korte tekst niet te doen. Groet, Marceline

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Die fantastisch-herhaling irriteert prima, misschien kan één van de vier wel weg. Heerlijk verhaal waarbij het einde nog net iets langer zou kunnen. Het is nu wat abrupt en zou nog verder uitgewerkt kunnen worden.

Lid sinds

6 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuk vervolg! Mariska is goed beschreven, ik zie het zo voor me, wat een naar mens! Genoten van je verhaal. Ik hoop op nog een vervolg :nod:

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Die fantastisch-herhaling irriteert prima, misschien kan één van de vier wel weg. Heerlijk verhaal waarbij het einde nog net iets langer zou kunnen. Het is nu wat abrupt en zou nog verder uitgewerkt kunnen worden.
Dank schrijfcoach Odile, Voor de feedback en de opdracht.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een leuk vervolg! Mariska is goed beschreven, ik zie het zo voor me, wat een naar mens! Genoten van je verhaal. Ik hoop op nog een vervolg :nod:
Dankjewel i-Kat, fijn dat je het kon waarderen. ;)

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, ... oh jee, dat zware gevoel: het was nu of nooit! Heerlijk verhaal om te lezen en goed geschreven ook.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Marceline, ... oh jee, dat zware gevoel: het was nu of nooit! Heerlijk verhaal om te lezen en goed geschreven ook.
Dankjewel, Riny. Dat is fijn om te lezen en ik ben blij met je compliment! :)