#171 Luchtig gebabbel

"Jansen." "De Vries." "He, ben jij niet?" "Filo?" "Theo?" "Filo, wat een tijd geleden." "Theo, een eeuwigheid." "Man, jij ook hier?" "Tsja, hoe dat soort dingen lopen." "Had jij toen niet iets met Marie?" "Ja, maar daar heb ik het liever niet over. En jij dan, met die..." "Claire?" "Ja die." "Nee en die heet nu Henk." "Henk?" "Ja Henk." "Dat zal best lastig zijn geweest." "Niet echt, dat heb ik al lang begraven." "Kids?" "Nee gelukkig niet, zou alles alleen lastig hebben gemaakt." "Ja, ik weet wat je bedoelt." "Jij wel?" "Ja, ze komen elke maandag op bezoek." "Fucked up." "Ach ja, je weet hoe dat dan weer gaat." "Sigaretje?" "Doe maar." "Waarom ben jij hier?" "Nergens voor, onschuldig." "Zo lust ik er nog een, ik ook." "Nee echt." "Je komt hier niet zomaar." "Ze zeggen dat ik een huis in de fik heb gestoken." "Door een huis zit je hier?" "Kettingen op de deuren." "Oh ik snap het." "Jij dan?" "Ze zeggen dat ik drie meiden en twee gasten heb stukgesneden." "Wat?" "Klopt echt helemaal niets van." "Hebben ze bewijs dan?" "Nee helemaal niets." "Mazzel." "Eerlijk gezegd waren het er wel zeven." "Zeven wat?" "Nou het waren twee gasten en vijf meiden, niet drie." "Jezus, jij bent echt geschift." “Filo, luchttijd is op.” “Manuel, alleen dit sigaretje nog.” “Maak uit, het is nu tijd.” “Theo, het gaat je goed.” “Jij ook.” - “Heeft hij gepraat?” “Manuel, alles op band. Genoeg om die klootzak te roosteren.” “Goed werk Theo, ik zie je volgende week.”