Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#169 - Theedoek

 16 november 2017 - 11:32
De theedoek wapperde in de gure novemberwind aan zijn vishengel. Zijn driepoot was omgevallen en zijn groene paraplu had met hem het toneel verlaten. Hoe lang had hij daar gezeten en waar had hij aan gedacht? Ik zet de ongemakkelijke stoel overeind en ga er op zitten. Het moddergrijze water is onrustig en weerspiegelt mijn vertroebelde brein. Het water gaat over in de lucht zonder duidelijke overgang waardoor ik even gedesoriënteerd raak. Ineens zie ik iets bewegen in het water. Ik grijp de hengel en probeer het voorwerp aan de kant te slepen met de theedoek als vangnet. Een paar minuten later houd ik zijn smerige natte bergschoen in mijn hand. Ik huil zonder geluid. Zijn aanwezigheid voel ik maar hij is hier niet meer. De stevige wandelschoenen heb ik samen met hem gekocht vorige maand. We hebben zo gelachen die dag. Vissen, dat was wel de minst waarschijnlijke activiteit die hij zou ondernemen en toch had hij zijn zinnen er op gezet. Een laatste poging om zijn chaotische gedachtes in het gareel te krijgen. Ik maak de natte theedoek los van zijn hengel en zie dan pas dat er iets op geschreven staat met zwarte stift. “Als ze me missen dan ben ik bij de vissen.” Ik lach door mijn tranen heen en accepteer op dat moment zijn keuze.

Geen afbeelding
NatasCm

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2017 - 11:56
Kippenvel door je verhaaltje. Vind het super geschreven! Een soort schok ging door me heen bij de laatste vier regels. Dus in het overbrengen van een gevoel ben je naar mijn mening meer dan geslaagd. En nu kan ik alleen maar hopen dat het fantasie is... Liefs.

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2017 - 14:18
i-kat, Mooie invulling en de rol vd theedoek goed uitgewerkt. suggestie:
en lijkt mijn vertroebelde brein te weerspiegelen
dat 'lijkt' vind ik wat zwak, durf te schrijven: 'en weerspiegelt mijn vertroebelde brein.'

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2017 - 14:44
Dag i-kat, Heel mooi, dit droevige verhaal met een komische noot. Ik huil en lach met de HP mee. Van een onzinnige eerste zin heb je een zinnig verhaal gemaakt. Proficiat. :o

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2017 - 15:59
Sorry mensen voor de triestheid maar ik ben in een grafstemming...gelukkig maken jullie me blij met jullie reacties! Natas, geheel en al (zieke) fantasie :D dank je voor je bezoekje JanP, dat is een valkuil van mij en ik heb het aangepast. En ik was zo blij met precies 250 woorden...maar dat mag geen excuus zijn. Blavatski, toch nog een beetje gelachen, dat doet me deugd :)

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 november 2017 - 21:46
Hoi I-kat, wat een prachtig geschreven verhaal! Het verdriet, het verlies en de aanvaarding komen goed binnen bij mij als lezer. :thumbsup:

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2017 - 13:53
i-Kat, wat een prachtig verhaal deze week. En ook ik vind dat je het mooi geschreven hebt. Opeens realiseer ik mij: weet je eigenlijk wel dat je steeds beter bent gaan schrijven? En ondanks het verdrietige onderwerp, was het een feestje om te lezen.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2017 - 16:41
i-Kat, ... wat een mooi verhaal. Als ik nu eens in het echt een verhaal hoor over 'vissen en missen' zal ik aan dit verhaal denken.

Profile picture for user nyceway
nyceway

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2017 - 18:45
Heel mooi geschreven I-Kat. Knap hoe je drama en luchtigheid in elkaar verweven hebt en de lezer genoeg ruimte laat om zelf de rest van het verhaal aan te vullen.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2017 - 19:05
@i-Kat, indrukwekkend, inderdaad, je schrijft beter en beter. [Ik lach door mijn tranen heen en accepteer op dat moment zijn keuze. Als ik thuis kom teken ik de petitie ‘hulp bij zelfdoding’. Het had anders gemogen.] Vragen. Waarom 'op dat moment'? Later niet? Je accepteert toch zijn keuze? M.i. maak je het slot krachtiger door de laatste zin weg te laten.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 november 2017 - 22:42
Marceline, ik bloos van je compliment. Ik leer heel veel hier, van jullie, dus ik hoop dat er inderdaad vooruitgang in zit. Riny, het is een carnavalskraker, als ze me missen dan ben ik vissen :D iets verbogen voor dit verhaal. Nyceway, dank je wel! Mili, ik heb je gemist! Antwoord op je vragen: Zelfmoord is nauwelijks te accepteren denk ik en omdat de man een grap achterliet en het daardoor luchtiger werd voelde dat als het moment van acceptatie door HP maar dan ook meer in de zin van, hij kon niet anders. De laatste zin vind ik toch nodig in dit verhaal om het rond te maken en om die 250 woorden te halen :D

Geen afbeelding
Sarina

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 november 2017 - 11:37
i-Kat, Dit raakt. Je doet me kippenvel krijgen. Je verhaal, de opeenvolging van handelingen, je waarnemingen, ik zie het zo voor me. Erger nog : ik voel het gewoon. Ik sluit me helemaal aan bij NatasCm en hopen dat het fictie is. Kortom : het is zo levensecht geschreven dat ik er bang van word.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 18 november 2017 - 13:46
Lieve Sarina, ik schrik van de impact die dit verhaal kennelijk heeft op je. Het is absoluut fantasie maar ik was wel verdrietig deze week voor andere mensen in mijn directe omgeving. Die beginzin riep bij mij verdriet en gemis op. Ik weet meestal niet waar een verhaal naar toe gaat, het gebeurt pas als ik het schrijf. Niet bang worden, snel een vrolijk verhaal lezen van bijvoorbeeld Schrijvenmaar. Volgende week probeer ik iets vrolijkers als de opdracht zich daarvoor leent. Dank je voor je aandacht!

Geen afbeelding
Pindarots

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 7:38
Prachtig krachtig ontroerend verhaal en de driepoot, de groene paraplu en het 'bij de vissen zijn' als metafoor voor dood vind ik van een zo natuurlijke schoonheid dat ik blij ben dat de HP de schrijfster van dit verhaal heeft gekend. Heel erg mooi i-Kat, ik kan er niet over uit :)

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 9:31
Als ze mij missen ben ik bij de vissen. i-kat wat een krachtig verhaal. Helemaal eens met de mening dat je steeds beter schrijft. De inhoud van dit verhaal vind ik een onderlaag aantikken. Veel complimenten verdien je met deze tekst!

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 13:22
Pindarots, wat een prachtige reactie, ben er erg blij mee! Madd, ben onder de indruk dat een aantal van jullie en jij nu ook zegt dat ik beter ben gaan schrijven. Ik hoop dat dat zo is en dat het nog beter zal worden. De lat lijkt nu wel hoger te liggen :confused: Dank je wel voor je fijne reactie!

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 18:45
i-Kat, Ik ga er ook nog zo'n compliment bovenop gooien. Ik voel het trieste in jouw verhaal. Door de manier waarop je het geschreven hebt: de omgevallen driepoot, je gebruik van het de woorden 'ongemakkelijke', 'moddergrijze', 'vertroebeld'. Je zuigt me de ellende in. Knap gedaan. Ik heb wel een beetje moeite met 'tranen die uit ogen komen vallen' maar ik hoor hier verder niemand over, dus het zal aan mij liggen. Zou de laatste zin ook iets sterker zijn wanneer je 'Als ik thuis kom, enz.' verandert in 'Thuis teken ik, enz....'? Nu krijg ik het beeld dat dit het eerste is dat je hp doet als hij thuis komt en gevoelsmatig denk ik dat daar toch wat tijd tussen zit. (Maar ja, die 250 woorden ;) ) Mooi verhaal, i-Kat.

Profile picture for user Karinska
Karinska

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 19:37
Veel complimentjes zijn al gemaakt. Ik ga daar geen uitzondering op maken. De tranen stonden in mijn ogen en kippenvel, i-Kat. Het verdriet van HP vermengd met berusting is voelbaar. Het is mooi hoe je jouw eigen trieste gevoelens heb gekanaliseerd, met dit als schitterend resultaat! CHAPEAU en dikke :thumbsup:

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 22:13
Willemina, bedankt voor je fijne reactie en ja, je hebt gelijk over die tranen maar ik probeerde een cliché te vermijden. Nog een suggestie? Misschien kan die hele zin wel weg en dan heb ik woorden om het einde wat uit te breiden :D Karinska, zwaar onder de indruk van je geraaktheid, dat ik dat kan :o

Profile picture for user bartsnel
bartsnel

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 november 2017 - 22:57
Hoi i-Kat, Ik vind dat een boordenlimiet nooit een excuus mag zijn. Schrijf het beste verhaal van om en nabij de 250 woorden (niemand telt ze....) Het komt inderdaad binnen, dus je bent in de opzet geslaagd. Ik ben het met Mili eens dat de laatste zijn (van mij) niet hoeft. Omdat de petitie in de laatste zin staat, blijft dat lang hangen, en daarmee is het alsof je daar naartoe werkt, wat het (gechargeerd ) een reclameboodschap maakt.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2017 - 10:07
Bart, normaal zou ik dat ook zeggen maar dit keer stond er geen minimaal of maximaal bij en ik vond het wel een leuke sport/uitdaging. Wat de laatste zin betreft heb je gelijk denk ik, ik was bang dat het anders niet begrepen zou worden. Ik vind je argumenten erg sterk en haal het daarom weg. Dank je!!

Geen afbeelding
Thea Josephine

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 november 2017 - 14:08
i-Kat een prachtig verhaal. Het water gaat over in de lucht zonder duidelijke overgang waardoor ik even gedesoriënteerd raak. Vind ik ook zo'n mooie zin. :thumbsup: Graag gelezen.

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 november 2017 - 23:39
@i-Kat, 'Hoe lang had hij daar gezeten en waar had hij aan gedacht?' Het is zo menselijk om dat te willen weten. Zijn laatste stukje leven. En dan de herinnering, vorige maand. Het lachen die dag. Die details zijn zo treffend. Met 'Een laatste poging om zijn chaotische gedachtes in het gareel te krijgen,' geef je een subtiele rede. Heel mooi geschreven i-Kat! (Je vroeg om een suggestie; 'De tranen komen uit mijn ogen vallen alsof ze nooit weg zijn geweest. Ik huil zonder geluid.' De eerste zin inderdaad weglaten of misschien, omdat de zin erna ook met 'Ik' begint: 'Zonder geluid huil ik (mijn) eindeloze tranen. Ik voel zijn aanwezigheid ... enz.' Het is maar een idee.)

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 november 2017 - 14:05
Thea, dank je wel en wat leuk dat je die zin aanhaalt. Zo zag ik het voor me, ik heb dat echt wel eens. Elyse, wat heb je dat mooi onder woorden kunnen brengen waarom je het goed vindt. Daar heb ik zelf veel moeite mee, met feedback geven. Ik ben heel blij met jouw reactie. Ook met je suggestie heb ik nog wat gedaan. Hoe je met minder woorden toch iets krachtiger kan maken! Nog maar 220 woorden, het is bijna een UKV.