Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#166 Hand in hand

 26 oktober 2017 - 10:51
Jouw haren en je hoofdkussen zijn nat van zweet en tranen. Zachtjes omklemmen je vingers de mijne als je met wijdgeopende ogen een flinke teug zuurstof naar binnen zuigt. De rode vlekken in je hals vloeien in elkaar over en verspreiden zich als een geheel over je gelaat. Tegelijkertijd met het samentrekken van al je spieren, knijp je steeds harder in mijn hand. Je slaakt een oerkreet, waarbij geleidelijk met het afnemen van het volume ook je greep verslapt. Zo verkreukeld maar toch zo mooi zag ik je niet eerder. Zachtjes streel ik jouw inmiddels verslapte hand. Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gekrijs. Dan schreeuwen wij het samen uit om de stilte in onze harten te overstemmen en knijpen hard in elkaars handen, bang om los te laten wat al verloren is gegaan. Aangepaste versie n.a.v. feedback Jouw haren en je hoofdkussen zijn nat van zweet en tranen. Zachtjes omklemmen je vingers de mijne als je met wijdgeopende ogen een flinke teug zuurstof naar binnen zuigt. De rode vlekken in je hals vloeien in elkaar over en verspreiden zich over je gelaat. Tegelijkertijd met het samentrekken van al je spieren, knijp je steeds harder in mijn hand. Je slaakt een oerkreet. Met het afnemen van het volume verslapt ook je greep. Zo verkreukeld maar toch zo mooi zag ik je niet eerder. Zachtjes streel ik jouw ontspannen hand. Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gehuil. Dan schreeuwen wij het samen uit om de stilte in onze harten te overstemmen en knijpen hard in elkaars handen, bang om los te laten wat al verloren is gegaan.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 13:22
Hier had ik uitgelegd waarom ik zo’n trieste invulling aan een geboorte heb gegeven. Maar na lezing van de anderen lijkt me dat bij nader inzien overbodig ;) Wel een bevalling deze :o

Profile picture for user Ton Badhemd
Ton Badhemd

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 17:41
Pfoe Nancy, wat ben ik blij te lezen dat dit fictie is! Maar, wel verschrikkelijk mooi geschreven, één en al show don't tell! En inderdaad, stil word ik ervan! Chapeau!

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 18:19
Nancy, Ik had je al gelezen, met Floris in de eindzin, waardoor ik vreesde voor een non-fictie. Ik ben blij, want je maakt er naar ik lees een verpletterend verhaal van. :thumbsup: geleidelijk met het afnemen van het volume ook je greep ... >> geleidelijk zou ik schrappen, afnemen gebeurt ook geleidelijk aan. Dus iets als ..met het afnemen ... verslapt ook... Dan zou je evt iets anders moeten vinden voor de tweede 'verslapt' iets verderop. Ik denk aan gestrekte vingertjes, gezien een baby altijd knuistjes maakt.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 18:26
Dankjewel Marlie, ik heb wat zitten schrappen en veranderen. Ik kreeg het maar niet goed genoeg verwoord en zo is Floris ook gesneuveld in woorden ( slechte woordgrap i know). ‘Geleidelijk’ stond er eerst niet, je hebt gelijk dat is dubbelop en de tweede verslapt daar ga ik op een later moment denk ik ‘ontspannen’ van maken. Dankjewel voor je fijne reactie en weer scherpe oog :thumbsup:

Geen afbeelding
Martijn Katsman

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 18:40
Jeetje Nancy. Wat een indrukwekkend verhaal. Ik ben een nuchtere Zeeuw, maar je hebt me tranen in mijn ogen bezorgd. En gelukkig is het fictie. Groeten, Martijn

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 19:08
Het grijpt me bij de strot. Toch één punt.
Tegen beter weten in kijken we elkaar hoopvol aan, wachtend op zijn gekrijs.
Ik zou 'zijn gekrijs' vervangen door 'je gekrijs' of 'jouw gekrijs'. 'zijn gekrijs' schept naar mijn idee afstand, omdat je je in de eerste alinea direct richt tot de overleden baby en in de tweede lijkt te richten tot de lezer door het gebruik van 'zijn'.

Geen afbeelding
ambilicious

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 19:10
Dag Nancy, Ja, hoe kan ik nu nog reageren op zoveel emotie. Wat ik bijzonder mooi vind is dat je gekozen hebt om het vanuit een 'man' te schrijven. Even zette je me op het verkeerde been en zag ik een stervende voor me. Wat evenzo een geboorte kan zijn natuurlijk. En dan voel ik tot in het diepst van mijn hart dat het een sterven is. Mijn complimenten. enkele suggesties: - als een geheel mag je eventueel verwijderen. Deels dubbelop met 'vloeien in elkaar over'. - inmiddels verslapte hand > inmiddels mag weg. Je tekst is al heel krachtig. - waarbij geleidelijk > mag eventueel weg. Je kunt hier een nieuwe zin maken. Met het afnemen ... Hartelijke groet, Schrijfcoach Inanna

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 19:13
@Martijn dankjewel, dat het binnenkomt zie ik als een compliment. @ Angus dankjewel. Ik merk bij jou nu en eerder door de reactie van Marlie dat jullie het lezen alsof het in de eerste alinea om het kind draait. De HP, de verteller een man heeft het over en praat in gedachten tegen zijn barende vrouw. Het kindje komt pas in de tweede alinea in beeld in de door jou aangehaalde zin.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 19:18
Dankjewel Inanna, ik ben blij dat je zag dat ik het vanuit de man schreef. Even was ik bang dat ik te onduidelijk was. Fijne en goede tips, ik ga het later aanpassen. Blij mee :)

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 20:05
Ik merk bij jou . nu en eerder door de reactie van Marlie dat jullie het lezen alsof het in de eerste alinea om het kind draait. De HP, de verteller een man heeft het over en praat in gedachten tegen zijn barende vrouw. Het kindje komt pas in de tweede alinea in beeld in de door jou aangehaalde zin.
Klopt. Zo las ik het. De reden waarom ik het zo las heeft - voor mij achteraf - vooral te maken met 'verkreukeld'. Ik heb geen kinderen, dus nooit een bevalling meegemaakt, Daarom was het beeld wellicht niet duidelijk genoeg voor mij. De schrijfcoach herkent wel vanuit welk perspectief het verhaal geschreven is. Aan haar herkenning zou ik meer waarde aan hechten :nod:

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 20:07
Ach Nancy, zo'n verdrietig verhaal zo mooi beschreven. Bij mij roep je op een emotie die stil krijst. Wat heb je dat onbeschrijfelijk mooi gedaan.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 21:18
@Angus ik snap die associatie wel. Zelf heb ik overigens ook geen kinderen dus vond het daarom ook wel extra moeilijk. @Marceline, dankjewel wat een prachtig compliment :)

Profile picture for user Siv
Siv

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 20:42
Ik heb wel wat bevallingsfilmpjes gekeken op youtube, maar zelf ook nooit een bevalling meegemaakt. Erg realistisch geschreven, zo zou het volgens mij echt kunnen gaan. Een triest einde, die me heeft geraakt.

Geen afbeelding
marlie

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 22:26
Nancy, Bij de fb van Ambilicious stond ik even stil en herlas vanuit het perspectief van de man, zoals je bedoelde. Ik heb zelf drie kinderen gekregen, zonder prik, op de normale manier. Ik zag wel rood maar had geen bloedrooie kop (ongezond en de reden is volgende), ik kan me niet herinneren dat ik lucht naar binnen zoog, want je ademt door je neus in en ademt puffend uit en verkreukeld, nee, wel totaal opgespannen. De opluchting, de tranen kwamen erna, daar heb je tussendoor echt geen tijd voor! ;) Ik blijf erbij dat je het wel schitterend hebt verwoord. (Als je het bij je versie houdt, nl vanuit papa's p.o.v., , mss iets in de zin van. Ik zie het hoofdje verschijnen. Nog eenmaal persen, dan ontspant haar hand (in de mijne) - om de ontspanning aan te geven, of je houdt je laatste zin aan.)

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 26 oktober 2017 - 22:57
Hallo Marlie wat fijn dat je nog even terugkomt. Hoewel ik zelf nooit bevallen ben heb ik ooit in een ver verleden de opleiding tot verpleegkundige gedaan en ook op de verloskamers gewerkt. De bevalling van een voldragen maar in de baarmoeder al overleden kind is die wat mij het meest is bijgebleven. Het rode hoofd, huilen, verkeerd ademhalen in blinde paniek en ook de ontspanning is wat ik mij ervan herinner. Dat dit geen voorbeeld is van de ‘normale’ gang van zaken daarvan ben ik mij bewust. Nu het toch voor de schrijfcoach duidelijk was vanuit welk perspectief ik het schreef ben ik wel geneigd om het op dat punt niet aan te passen maar ik denk er wel zeker nog over na. Dankjewel voor je mooie compliment en het meedenken :)

Profile picture for user elysevdr
elysevdr

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 26 oktober 2017 - 23:34
Breekbaar mooi en intens verwoord Nancy, de krachttoer, de verstilling en dan de emotionele explosie. Iedere fase begeleid door tederheid. Het perspectief van de vader was mij duidelijk. Je aangepaste versie vind ik perfect, die zou ik niet verder aanpassen. Ik voel dat je er was; uit #23 blijkt dat het geen fictie is. :thumbsup:

Profile picture for user Leonardo Pisano
Leonardo Pisano

Lid sinds

14 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 oktober 2017 - 0:06
@Nancy - ik had hetzelfde als @Angus qua perspectief. Het lyrische taalgebruik schurkt aan tegen mooischrijverij en is niet helemaal mijn ding - past m.i. meer bij een gedicht. Uit de reacties blijkt dat de meesten hier geraakt worden, dus ik zou van deze mening maar niets aantrekken ;)

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 27 oktober 2017 - 8:17
@elyse, dankjewel voor je fijne reactie en bevestiging. Je hebt gelijk, ik schreef eerder dat het fictie was. Wat ik had moeten schrijven is dat ik niet een van de personages in mijn verhaal ben. Ik was er wel bij. @Leonardo, ik heb al een paar waardevolle en goede tips van je mogen ontvangen. Ook nu weer, dus trek ik me inderdaad even niets van je mening aan :lol: :D .

Profile picture for user RichardOtten
RichardOtten

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 oktober 2017 - 8:33
Er zit onnoemelijk veel emotie in je verhaal. Het is niet echt entertainend eerder indrukwekkend en dat is nog knapper.

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 27 oktober 2017 - 11:01
@Richard nee dit is niet entertainend en ik twijfelde eerst of ik het wel zou plaatsen. Blij dat ik het toch gedaan heb. Dankjewel. @ Cora ja ik ben ook blij dat ik het niet zelf was die dit moest meemaken. Dat het me na vijfentwintig nog zo bijstaat zegt wel iets over de impact die het al op mij had laat staan op betrokkenen zelf.

Profile picture for user schrijvenmaar
schrijvenmaar

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 27 oktober 2017 - 12:27
nav #22 wil ik wel toevoegen dat ik zelf drie uiterst voorspoedige thuisbevallingen heb mogen meemaken, maar dat het juist dat bezwete hoofd in de eerste zin is waardoor ik direct een kraamvrouw voor me zag, en direct alle bijbehorende emoties in mij getriggered werden, zo ontzettend herkenbaar is juist die zweetkop. Dat dat direct ook gecombineerd werd met tranen, maakte dat ik gelijk op het puntje van mijn stoel zat. Ook tuigen lucht nemen komt mij niet vreemd voor, en een rode kop, ja die kan voorkomen als gevolg van verkeerd persen, ook absoluut in een omschrijvng van een pijnlijke bevalling pasend, en voor mij bijdragend aan de ellende van het geheel. Ik twijfel alleen over 'zijn gekrijs' omdat gekrijs niet past bij een pasgeborene, of het beeld dat je als toekmstig ouder daarvan hebt. Je kunt tegen beter weten in hopen op een kreet, een geluid, gehuil, maar volgens mij niet op gekrijs.