Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#164 Gelouterd

14 oktober 2017 - 12:42
gebroken nu het ijs tussen jou en het leven één met gevallen bladeren in de herfst van het bestaan gedompeld in een meer vol monsters het keurslijf daar gelaten onverhuld vrij door buigen gekromd nu niet meer onbedreven de golven op jouw lijf geschreven ---------------------------------- Gedichten maken vind ik moeilijk! Deze hierboven ga ik herschrijven, of deze hieronder. Het is nog niet klaar dus :( --------------------------------- In de herfst van het leven zwem je met je veel te dikke kont In je veel te grote onderbroek het water diep de boot verstopt de wolken dik net als ik ----------------------------------------------------------------------------------------------------- Finale versie: Paart ’t was een pracht paar, ’t is nu voorbij daar ik je in ’t boothuis vast bond rijd ik nu in je eendje rond

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2017 - 12:56
Greetje, omdat er nog geen afsluitende professionele feedback is gekomen op mijn Monsters kan ik ze nog niet helemaal loslaten. Ze achtervolgen me. :crybaby:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 8:20
Haha, ja, Stella, de feedback van de monstercoach is er zomaar niet geweest. Ik denk dat ze heel bang is geworden. Dichten vind ik ook moeilijk. Toch is dat eerste gedicht niet verkeerd. Ik zou hoofdletters en punten weglaten maar ik ben ook geen kenner, hoor. Dat tweede kontgedicht, vind ik leuk.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
16 oktober 2017 - 10:05
Oh ik dacht dat ik hier al bij je langs was geweest. De eerste vind ik mooi. Leest lekker en vooral de laatste twee strofes spreken me aan. De tweede ( hulde voor het plaatsen) vind ik top :lol:

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 10:25
Stella, ... wat ben je leuk bezig. Fijn hé? Met plezier je gedichten gelezen. Ik vind de eerste het meest echte. Het gebruik van hoofdletters werkt averechts.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 14:43
Beste Stella M, De eindzin van het eerste gedicht vind ik goed. Verder ligt het tweede gedicht mij het beste, dat is eigener, origineler, laat meer zien van de schrijver. Je durft daar meer, en dat is te lezen! Mocht je nog willen schaven, ik vind de zinnen 'De boot verstopt/ het water diep' mooier dan de twee zinnen daarna. Wat als je de volgorde omdraait, dan eindig je wat onheilspellend maar ook intrigerend. Schrijf ze, Greetje Kruidhof PS Monster coach? Who is that?! Me?

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 17:48
@ Maddbrug: Dat met die hoofdletters en punten, dat laat ik maar zitten. Deze gaat toch het grote digitale niets in. We zullen monstercoach toch niet weggejaagd hebben? @ Nancy: Blij je te lezen hier. Ik voelde me zo alleen in mijn poëtische geworstel. Kontgedichten zijn altijd leuk! @ Riny: SOL houdt me elke week leuk bezig! Ja dat is fijn. Aan iedereen mijn dank voor de aandacht en de tips :)

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 17:55
@ Greetje: Nee hoor, een monstercoach ben jij zéker niet. Wel fijn dat ik nu zeker weet dat mijn talent hier niet ligt. Poëzie is ploeteren voor mij, flauwekul ligt me beter. Ook fijn dat je daar iets moois in ziet. Ondertussen gesteund door mezelf en anderen die me feedback gaven besloot ik het idee van iets moois schrijven helemaal los te laten. Ik ben nu eenmaal geen romanticus. Het eerste wat ik zag in de foto was een paard. En daar heb ik iets mee gedaan. Ik moet wel zeggen dat ik bij het maken van dit gedicht wel beïnvloed ben door de kunstwerkjes over de liefde die ik hier al las. ’t was een pracht paar,’t is nu voorbij daar ik je in ’t boothuis vastbond rijd ik nu in je eendje rond Dank je wel voor het aandachtig lezen en je fijne feedback.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 2:55
Stella, ik vind jouw 'poëtische geworstel' heerlijk en moedig. Ik denk dat poëzie vaak ploeteren is, maar het is best fijn geploeter. Dus voel je niet alleen, oefening baart kunst. En dat is wat poëzie is: ware kunst. Ik zie toch echt hele poëtische beelden (bijvoorbeeld het ijs dat tussen 'jou en het leven' gebroken is en een lijf waarop golven geschreven staan ...). Volgens mij heb je al worstelend aardig de smaak te pakken gekregen. Noeste arbeid is het! (Klein advies: probeer clichés te vermijden; beelden zoals 'in de herfst van het bestaan' zijn al heel veel gebruikt.) :) :thumbsup:

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 8:40
Ik reageerde al eerder op FB op je (eerste) gedicht. En zo leuk om te zien hoe jij hiermee verder gaat en de reacties te lezen. En ja, de laatste versie: daar zie ik dan toch jouw hand weer in. Echt heel leuk!

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 9:08
Beste Stella M, maar poëzie hoeft niet poëtisch te zijn hoor! Kijk maar eens naar Jules Deelder, die schrijft toch ook gedichten? Hoe eerlijker en echter, hoe meer een gedicht binnenkomt. Dus gewoon gedichten blijven schrijven, als je dat tenminste wilt. Groet, Greetje Kruidhof

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 11:09
Een echte Stella, proza of poëzie, blijft het toch, wat er uit jouw vingers komt. De toon, de knipoog, de tragische noot onder de komische. (mijn gedichten worden beter als ik het stemmetje uitzet: ik kan het niet wat is dit voor flauwekul)

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 11:10
en inderdaad, mijn Wolfjemonster is ook zonder coachcommentaar gebleven, wordt er soms alleen steekproefsgewijs feedback gegeven?

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 17:48
@ Elyse, wat fijn dat je een paar van mijn 'darlings' aanhaalt. Op de clichés was ik elders ook gewezen. Lastige dingen zijn het. @ Marceline: Ja, ook dat was heel waardevol. Wat leuk dat je me hier nog een keer kwam lezen. Dank je wel! @ Greetje: Daar kan ik echt iets mee. Gewoon even uit dat poëzie-keurslijf stappen dus. Dank je wel. @ Cora: Jouw feedback maakt me héél blij! (dat ik niet de enige ben die geen coachcommentaar heeft gekregen bij ons monsterlijke avontuur was me ook opgevallen).

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 18:30
gedompeld in een meer vol monsters het keurslijf daar gelaten onverhuld vrij door buigen gekromd nu niet meer onbedreven Stella, voor iemand die beweert niet goed raad te weten met dichten, geef je met deze twee strofen wel aan dat er uit jouw geest iets moois kan groeien.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 oktober 2017 - 12:42
@ Dos: Mooi om te zien hoe verschillende mensen hun eigen ding uit mijn opdracht halen. Ik las cliché, poëtisch geworstel, geen best off, eigen, origineel, en meer bruikbare feedback. Met iemand die gelooft dat er uit mijn geest iets moois kan groeien kan ik de rest van deze zonnige dag helemaal aan! (ik vond deze strofes stiekem zelf ook wel wat hebben)