Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#164 Verhul ons

13 oktober 2017 - 21:53
Verhul ons leid me terug naar waar ik was zag hangen, wij samen onthuld tot enkel kleren samen aan de lijn leid me terug naar stromen wat- er langs het oude huis waar we samen zo ver- drinken konden behoed me voor het vallen van het duister voor de doven- de zon die nauwelijks schijnt te luisteren naar mijn beden breng me steeds weer om- hoog met jou en pas ons terug in levende lijven leid me terug naar waar ik was

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2017 - 11:15
Hadeke, prachtig gedicht vol heimwee en verlangen. De titel trok me direct. Mooi gelaagd: het begint al bij het enjambement rgl 1/2 De afbreking bij om-hoog vind ik iets minder fraai (tenzij je ook de betekenis ombrengen wilt accentueren)

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 oktober 2017 - 11:51
Dank Nel. Ik heb geprobeerd door het spelen met de taal en de afbrekingen twee versies ineen te schrijven: 1) Een versie van heimwee en verlangen in het algemeen, in een levende wereld. 2) Een versie van een verdronken paar. Ook heimwee en verlangen, maar dan terug naar het leven. Wel beide versies vanuit één persoon. Vooral vanuit versie 2 is de om-hoog gekozen. Sowieso twijfelde ik wat of het niet wat te gekunsteld is geworden, maar dat is juist het leuke van een schrijfoefening.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 oktober 2017 - 14:07
Hoi Hadeke, mooi gedicht. persoonlijk vind ik de afbreking in de eerste strofe erg goed. Omdat je zo twee verschillende betekenissen krijgt. In de tweede en strofe mis ik dat af en toe waardoor ik nu geen volledige zin hoor in mijn hoofd, maar een kleine stotter. Misschien dat je een afbreking per strofe kan doen?

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
14 oktober 2017 - 16:18
Hallo Annette, Bedankt voor je reactie. Vanuit mijn 'experiment' zeg ik n.a.v. je stotter: experiment geslaagd. Dan voel je waarschijnlijk mijn bedoeling van de dubbele betekenissen aan. Het begin van de tweede strofe is taaltechnisch: leid me terug naar stromen water langs het oude huis, maar in de stotter lees je hopelijk: leid me terug naar stromen wat er langs het oude huis. Maar aan de andere kant: Een stotter mag een gedicht ook weer niet hinderen. En kennelijk gebeurt dat in ieder geval bij jou. (En dus waarschijnlijk bij meerdere mensen.) Ik ga weer peinzen.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 oktober 2017 - 9:01
hadeke Het is idd wat veel met -afbrekingen en overig enjambement. Na een eerste stotter, een paar keer lezen, werkt het wel. Hier wordt het qua woordkeus te zakelijk naar mijn smaak:
de zon die nauwelijks schijnt te luisteren naar mijn beden
Al met al een intrigerend gedicht en spel met taal.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
15 oktober 2017 - 10:49
Wauw Hadeke, prachtig en vernuftig. Niet de makkelijkste gezien de wijze waarop je de afbrekingen toepast maar daarom interessant. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
15 oktober 2017 - 12:04
Dank Jan P. en Nancy. Ik denk dat ik het gedicht ga bewaren in mijn mapje: operatie geslaagd, patiënt overleden. (Ik moet het mapje nog kopen.) Wel leuk om met die afbrekingen te spelen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
16 oktober 2017 - 14:57
Beste Hadeke, Heel goed gedaan, die afbrekingen! Wat veranderen de regels zo, dat is heel goed gedaan. Vooral het 'breng me steeds weer om-/ hoog' blijft hangen. Ook fijn dat je het woordje 'was' uit de eerste regel weer terug laat komen aan het eind maar het wel anders gebruikt. Ik vond het een verrassend gedicht dat ik graag gelezen heb. Schrijf ze, Greetje Kruidhof

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 7:43
Hadeke, ik begrijp dat je twijfelde over of het niet 'wat te gekunsteld is geworden', maar ik vind je gedicht een mooi en geslaagd experiment! Het moet een heel gepuzzel zijn geweest, maar het resultaat geeft weergaloos aan hoe je met woorden en afbrekingen kunt spelen. 'pas ons terug in levende lijven' vind ik een prachtig beeld. Een mooie cirkel: 'leid me terug naar waar ik was zag hangen -> leid me terug naar waar ik was. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
17 oktober 2017 - 9:48
Melancholie, weemoed, dit gedicht laad je bij het lezen naar een bepaald gevoel. Ik las het graag, Hadeke.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
17 oktober 2017 - 11:19
Dank jullie wel voor de mooie reacties. Misschien moet ik mijn mapje toch een andere titel meegeven. ;-) Wat ik vooral leuk vind aan deze opdracht is dat het me bewuster naar de zin- en woordafbrekingen bracht. Daar 'speel' ik wel vaker mee (zie bijv.: https://hadeke.wordpress.com/2017/10/01/dobberend… ), maar niet in deze vorm. In ieder geval reden om vaker mee te experimenteren.