Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 164 - Gedicht bij een foto

Wekelijkse schrijfopdracht # 164 – Treurig Treurig zon is onder vogels verstommen Kromme gedachten zijn van alle tijd bladeren van de bomen kille herfst treedt aan Tevredenheid - of hunkering naar de toekomst Een oehoe oehoet pas op: een gek aan de knoppen

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Riny ik weet niet of het ook je bedoeling was maar ik ga plat van het lachen. Zat helemaal in de sfeer en dan ‘ Een Oehoe t/m gek aan de knoppen. Deze gek ligt in ieder geval in een deuk :thumbsup:

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een grappige uitsmijter met de gek aan de knoppen. De dichter achter het toetsenbord van de computer? Graag gelezen

Lid sinds

6 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Riny, Kromme gedachten/ zijn van alle tijd, die zin viel me het meest op. Het eind maakt het gedicht grappig, wat best fijn is omdat het daarvoor droevig was. Dat houdt het in evenwicht en relativeert mooi. Mocht je nog wat willen schaven, kijk dan eens naar het woordje 'kille'. Ik denk dat de combinatie met herfst er een is die vaak gebruikt wordt en die daardoor minder mooi is in een gedicht. Misschien kun je nog een ander woord vinden en het wat verrassender maken? Groet, Greetje Kruidhof

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Greetje, Dit gedicht ontstond voor mij als een donderslag. Ik zag de foto, en dacht: wat is dit ...! Ik kreeg een heel triest gevoel. Ik kan me nog wel eens druk maken over de huidige tijd; wie niet. Bij een opgave moet ik altijd even nadenken. Deze hield me zelfs uit de slaap. 's Nachts een paar regels geschreven - lange. De volgende morgen heb ik ze zo kort mogelijk gemaakt. De vergeten was vond ik zielig, ik kreeg het er koud van. Met kromme gedachten dacht ik aan de verschrikkelijke wereldleiders van vandaag. De bladeren die van de bomen vallen, daar zie ik de vluchtelingen in - van huis en haard verdreven door zulke "kromme gedachten". Het woord kille, vind ik hier precies goed, dat klinkt zo unheimisch. Zijn we hiermee 'tevreden?' of hunkeren we naar de toekomst; mag die alsjeblieft menselijker zijn! Dan Oehoe; een Oehoe is een wijze uil. Hij waarschuwt ons tegen Trump en die malloten in Korea en wie weet wat voor 'heren' er nog meer zullen opstaan. @Nancy en @ Siv - ik ben onduidelijk geweest. Het was inderdaad niet de bedoeling om je plat te laten liggen van het lachen. En Siv, die oehoe aan de knoppen, ach gossie toch - prachtig. Dank jullie voor de reacties. Ik ben er blij mee, en ook met het feit dat ik dit zo heb kunnen uitleggen. :nod:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, ik vind het een gedicht met engagement, zoals dat duur heet. Het is je te doen om de wereld buiten het gedicht, zonder belerend te zijn. Het is de vogel die waarschuwt. Beginnen met 'treurig' vind ik wat zwaar aangezet.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, Oorspronkelijk gedicht, vooral door het verrassende slot. Een vondst om de oehoe in te zetten en in éën klap de actualiteit binnen te laten.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het gedicht is inderdaad vrij melancholiek maar het heeft ook wel weer iets moois. Je kunt de droefheid ook meteen voelen. Knap gedaan!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Janp, Wat een fijne reactie van jou, dankjewel. Oehoe, heeft me dus gered door het papier niet te laten huilen. Destijds kregen we die aanwijzing van Mike; ... dat moet de lezer doen. Ik ben blij dat dat goed gekomen is, ik zat er nog wel over in. Die titel kwam meteen na het zien van die vergeten was op de foto. Die foto maakte zo'n desolate indruk; brrr ... !

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Ik ben blij met jouw reactie. Er staat een Oehoe dicht bij mijn pc. Wat grappig dat dat dan allemaal in je hoofd zit en er op het juiste moment uitkomt.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nancy, Ik begrijp je helemaal. Met sommige gedichten kun je ook geen kant op maar door wat praten en aanwijzingen krijgen is je verrassing groot en krijgt het gedicht glans. Het kan ook dof blijven; als je maar begrijpt waar het over gaat. Fijn dat je nog even langs kwam.

Lid sinds

6 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, gelukkig verkeer ik in de positie dat ik je uitleg erbij krijg (dat zegt niets over jouw gedicht maar meer over mijn snapfactor). Zo vind ik hem heel mooi. :thumbsup:

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Stella, ... ja, ik weet het het is moeilijk om gedichten te snappen. Toch is het wel leuk om ermee bezig te zijn. Dankjewel dat je het met uitleg mooi vond. Het kwam opeens.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Marceline, Wat fijn zo'n bericht van jou. Doet me goed. Ben er blij mee. Dankjewel.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny Nu je het hebt uitgelegd kan ik de woorden beter begrijpen en lezen ze anders. Je had het over de gevaarlijke gekken aan de knoppen. Dat maakt het gelijk droeviger Met de gek aan de knoppen deed me namelijk eerst denken aan de laatste dichtregels van Trees door Joyce Kilmer Poems are made by fools like me, But only God can make a tree. Hopelijk wordt de toekomst menselijker Bedankt voor je uitleg.

Lid sinds

12 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, zonder uitleg maken we er zelf iets moois, leuks of wrangs van, en met uitleg is het ook bijzonder. Zo gaat dat met al die beelden in ons hoofd. Maar het feit dat het iets met ons doet, ons aan het denken zet, betekent dat je het goed gedaan hebt. Dat is de kracht van poëzie. :thumbsup:

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bij eerste lezing dacht ik, wat een fris sober origineel gedicht. De reacties erop voegen diepte toe, dat was niet nodig maar ik waardeer het toch. Het Treurig, hoeft er voor mij niet boven, (recalcitrante lezer: dat maak ik zelf wel uit, sorry)

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Riny, Mooi gedaan. Ja, het ademt wat treurnis uit. Je gedachten erachter rechtvaardigen dat, vind ik. De foto gaf mij ook een triest gevoel. Ik ben geen recalcitrante lezer maar juist een lezer die probeert de schrijver/schrijfster te begrijpen. Ik vind daarom dat de schrijver/schrijfster zelf zijn/haar afwegingen mag maken als het op een titel aankomt. Je "uitsmijter" - gek aan de knoppen - had ik meteen door. Laten we hopen dat hij dan in ieder geval de codes is vergeten! Hoop is er altijd

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Siv, ...fijn dat je nog even langs kwam en dat de uitleg toch wel op zijn plaats was. Gedichten lezen moet je ook leren. Vroeger las/zag ik ook alleen maar droge zinnen waar niets mee gebeurde, maar nu ik me er meer in ga verdiepen wordt het toch wel leuker. Dat lukt niet altijd, hoor. Ieder mens is nu eenmaal verschillend. Nu begrijp ik ook, dat jij dacht dat ik achter het toetsenbord zat. Dank voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi, kort en krachtig neergezet Riny. De beelden vangen in korte zinnen is een kunst. En de oehoe die oehoet is een wereldvondst!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Karinska, Ik heb wel eens gedacht: wanneer je gedichten leest, moet je denken met een bochtje. Er zit iets verborgen achter die zinnen die je niet meteen begrijpt. Begint er dan nog geen lampje te branden dan is het gewoon des dichters. We hoeven en kunnen nu eenmaal niet alles te begrijpen. Heerlijk, even jouw woorden herhalen: Hoop is er altijd. :nod: :thumbsup: