Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#162 Stroopwafels

28 September 2017 - 21:32
Zoet van toen Lang bestaan we al uit afstand, toch wentel ik me in zijn warme welkom. Hij wankelt gaat dan voor. Op het aanrecht staan kopjes en kommen in gelid, het vertrouwde blauwe blikje met de zoete lekkernij. Breed zit hij maar vult de stoel slechts half. De bijbel vol briefjes, de glimmende armleuningen, ze wijzen zijn wachten. Zijn monoloog meandert langs orchideeën, koor en kwalen, morgen wordt weer een knobbeltje weggesneden. Voortdurend dwaalt zijn hand naar de littekens op zijn hoofd. Zijn vrouw en zoon staren de kamer in, vergeeld in versleten lijstjes. Langs de muren echoën de zekerheden die mijn jeugd kleurden, ‘dat is toch niks een dokteres’ ‘je ouders waren nou eenmaal zo.’ Nog steeds weet hij zeker: ‘ik zal ze niet zien want in de hemel herken je elkaar niet.’ Pas als hij het blikje opent, we de stroopwafels smelten op onze kommen koffie, deze warme rots van ons behoud, pas dan verhaalt hij als vanouds hoe hij de moffen uitschold en hard wegrende. Pas dan herleeft de oude logeeroase, smul en schater ik. Is dit weer de veiligste plek op aarde.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
28 September 2017 - 22:37
c.v. berendonk, Prachtig! terzijde, voor het ritme zou ik 'oude' schrappen, lees maar hardop: - het oude vertrouwde blauwe blikje

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
28 September 2017 - 23:18
c.v. berendonk, Prachtig! terzijde, voor het ritme zou ik 'oude' schrappen, lees maar hardop: - het oude vertrouwde blauwe blikje
Jan, je hebt gelijk, ik heb oude geschrapt. Dank! Cora

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 September 2017 - 16:43
@Cora, ben jij niet dé Cora van B van Facebook? Het kan niet anders. ;) Ook ik ben onder de indruk van jouw gedicht. Levens trekken aan me voorbij in een veelvoud aan subtiele details, karakters geschetst. Mijn favozin, zo veelzeggend: 'Breed zit hij maar vult de stoel slechts half.' :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 September 2017 - 17:51
@Cora, ben jij niet dé Cora van B van Facebook? Het kan niet anders. ;) Ook ik ben onder de indruk van jouw gedicht. Levens trekken aan me voorbij in een veelvoud aan subtiele details, karakters geschetst. Mijn favozin, zo veelzeggend: 'Breed zit hij maar vult de stoel slechts half.' :thumbsup:
Dank je wel Mili! En ja, its me ;-) Herken je mijn stijl? Cora

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
29 September 2017 - 17:53
Zoet van toen, zet je toon. Een leven trekt voorbijj. Indrukwekkend!
Dank je wel, zo leuk als mijn intentie kennelijk goed te herkennen is! Cora

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 September 2017 - 11:21
Cora, Ik kan mij allen maar aansluiten bij de rest. Prachtig een juweeltje! :thumbsup: Meer dan waard om te bewaren en misschien eens in te sturen zodat een breder publiek hiervan kan genieten.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
30 September 2017 - 15:08
Cora, Ik kan mij allen maar aansluiten bij de rest. Prachtig een juweeltje! :thumbsup: Meer dan waard om te bewaren en misschien eens in te sturen zodat een breder publiek hiervan kan genieten.
Dank je Marceline, goeie tip!

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
30 September 2017 - 21:11
Cora, ... ik smelt. Wat is dit lief en respectvol geschreven. De smeltende wafels op de koffiekoppen. Mooi.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 15:41
Gewoonweg schitterend! Dichten gaat je ontzettend goed af. De sluimer van zijn leven opgetild naar de laatste alinea toe, zo belangrijk zijn de stroopwafels. :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 16:44
Gewoonweg schitterend! Dichten gaat je ontzettend goed af. De sluimer van zijn leven opgetild naar de laatste alinea toe, zo belangrijk zijn de stroopwafels. :thumbsup:
ik bloos, dank je wel! Cora

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 oktober 2017 - 17:56
Hallo Cora, ik kom even vertellen dat ik je gelezen heb, want dat doe ik graag. Ooit hoop deze vorm van schrijven te begrijpen. Aan de reacties hierboven zie ik dat je weer eens geweldig werk hebt neergezet, ik heb niets toe te voegen vandaag.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 8:47
Hallo Cora, ik kom even vertellen dat ik je gelezen heb, want dat doe ik graag. Ooit hoop deze vorm van schrijven te begrijpen. Aan de reacties hierboven zie ik dat je weer eens geweldig werk hebt neergezet, ik heb niets toe te voegen vandaag.
Ha Stella, dank voor je reactie, hoe dan ook, altijd leuk als en dat je me leest. Tot ik een cursus on line poëzie ging doen had ik niets met gedichten lezen laat staan schrijven. Maar er ging en gaat een wereld voor me open, ik leer gedichten lezen en maken en heb er zo veel lol in! Cora

Lid sinds

7 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 17:04
Bedankt voor je inzending! Wat een originele invulling van de opdracht! Dat komt in de eerste plaats doordat je het gedicht als vorm hebt gekozen. Maar ook je beschrijvingen zijn heel beeldend en levendig. Je ziet het tafereel voor je door formuleringen zoals ‘de bijbel vol briefjes’, ‘de glimmende armleuningen’ en ‘zijn vrouw en zoon staren de kamer in, vergeeld in versleten lijstjes’. Je woordkeuze is beeldend, maar maakt ook dat je als lezer de beklemming van de hoofpersoon voelt. Mooi hoe je de stroopwafel een hoofdrol hebt gegeven zonder dat deze het hele verhaal domineert. Alleen de keuze voor ‘schater’ op het einde vinden we niet helemaal geloofwaardig. Het ‘schateren’ voelt als te uitbundig in de context van de rest van het verhaal. Prachtig verhaal.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
2 oktober 2017 - 17:41
Bedankt voor je inzending! Wat een originele invulling van de opdracht! Dat komt in de eerste plaats doordat je het gedicht als vorm hebt gekozen. Maar ook je beschrijvingen zijn heel beeldend en levendig. Je ziet het tafereel voor je door formuleringen zoals ‘de bijbel vol briefjes’, ‘de glimmende armleuningen’ en ‘zijn vrouw en zoon staren de kamer in, vergeeld in versleten lijstjes’. Je woordkeuze is beeldend, maar maakt ook dat je als lezer de beklemming van de hoofpersoon voelt. Mooi hoe je de stroopwafel een hoofdrol hebt gegeven zonder dat deze het hele verhaal domineert. Alleen de keuze voor ‘schater’ op het einde vinden we niet helemaal geloofwaardig. Het ‘schateren’ voelt als te uitbundig in de context van de rest van het verhaal. Prachtig verhaal.
Dank voor je gedetailleerde feedback Lineke! Het 'schateren', hmm, daar heb je een punt, dat valt wat uit de toon. Ik ga daar even op sudderen, of het eruit kan of vervangen kan worden door iets passenders.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2017 - 18:21
Toen ik het las, had ik er onmiddellijk een goed oog in. Proficiat met je prijsje, Cora! Als ik je lees in #20, heeft je cursus poezie je heel goed gedaan! Bij herlezen van je gedicht vielen me de 'kommen' op in laatste alinea, wat in Nederland niet gebruikt wordt, ben je Vlaming?

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2017 - 18:46
Toen ik het las, had ik er onmiddellijk een goed oog in. Proficiat met je prijsje, Cora! Als ik je lees in #20, heeft je cursus poezie je heel goed gedaan! Bij herlezen van je gedicht vielen me de 'kommen' op in laatste alinea, wat in Nederland niet gebruikt wordt, ben je Vlaming?
Dank je wel Marlie! Nee, geen Vlaming, de keuze voor 'kommen' was poëtisch: kommen koffie klinkt mooi.

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2017 - 20:42
Wat een rijk en ontroerend sfeervol prachtig gedicht is dit! Deze warme rots van ons behoud.... En in een eerder vers de briefjes in de Bijbel... Deze ooit moffenuitscheldende strijder: je hebt hem mij mijn hart laten stelen Cora :!: Gefeliciteerd met je prijs, helemaal meer dan 100% en meer dan 5000 kg stroopwafels mee eens!

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 oktober 2017 - 23:07
de eerste alinea kwam op mij gekunsteld over; lang bestaan uit afstand, wentelen in warm welkom, kopjes en kommen -wat een rare combinatie, dacht ik, behalve als het je om een overvloed aan alliteratie is te doen, en zelfs de 'zoete lekkernij' leek mij onnodig vergezocht, omdat ik al wist dat het om stroopwafels ging. Maar met "Breed zit hij maar vult de stoel slechts half" pak je me absoluut, en vanaf daar blijft het mooi en bij lees-poging twee moet ik dan ten minste toegeven dat 'zoete lekkernij' prachtig past qua ritme en bij je titel, en dat je natuurlijk hoort te schrijven alsof de lezer niets van de opdracht weet, dus ook niet van de stroopwafels.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 oktober 2017 - 17:59
Wat een rijk en ontroerend sfeervol prachtig gedicht is dit! Deze warme rots van ons behoud.... En in een eerder vers de briefjes in de Bijbel... Deze ooit moffenuitscheldende strijder: je hebt hem mij mijn hart laten stelen Cora :!: Gefeliciteerd met je prijs, helemaal meer dan 100% en meer dan 5000 kg stroopwafels mee eens!
dankjewel Pindarots, je woorden zijn hartverwarmend! Cora

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
4 oktober 2017 - 18:01
de eerste alinea kwam op mij gekunsteld over; lang bestaan uit afstand, wentelen in warm welkom, kopjes en kommen -wat een rare combinatie, dacht ik, behalve als het je om een overvloed aan alliteratie is te doen, en zelfs de 'zoete lekkernij' leek mij onnodig vergezocht, omdat ik al wist dat het om stroopwafels ging. Maar met "Breed zit hij maar vult de stoel slechts half" pak je me absoluut, en vanaf daar blijft het mooi en bij lees-poging twee moet ik dan ten minste toegeven dat 'zoete lekkernij' prachtig past qua ritme en bij je titel, en dat je natuurlijk hoort te schrijven alsof de lezer niets van de opdracht weet, dus ook niet van de stroopwafels.
Dankjewel schrijvenmaar! Zeker ook voor je kritische noot, doet me zelf ook weer even kritisch kijken naar de eerste frase!