Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 159 Verlossende verlichting

10 September 2017 - 16:45
In paniek denkt Mette dat ze blind is geworden. Ze knippert met haar ogen, omdat ze zeker wil weten of ze open zijn. Het is en blijft pikdonker. Koude rillingen lopen over haar rug. Ze vraagt zich af of ze wel echt wakker is en blijft een moment roerloos zitten. Dan probeert ze op te staan en voelt ineens een stenen vloer waar ze haar matras had verwacht. Ze voelt haar hart in haar keel kloppen. ‘Waar ben ik,’ zegt ze hardop. Terwijl ze intuïtief al weet dat ze alleen van zichzelf een antwoord kan krijgen. Met haar handen schuift ze over de stenen vloer en probeert de structuur ervan te herleiden naar iets wat zij herkent. Haar zintuigen staan op scherp. Een muffe geur die in de ruimte hangt herkent ze als een echte kelderlucht. Ze fronst haar wenkbrauwen en snapt niet hoe zij in een kelder is terechtgekomen en er ook nog in heeft geslapen. Ineens realiseert zij zich waar ze is. Niet dat ze nu weet hoe zij er is gekomen, maar wel dat het een ruimte moet zijn in het kasteel waar ze een rondleiding hadden. Samen met haar vriendinnen. ‘Proost…, nog een cadeautje voor je verjaardag,’ hadden ze gezegd. Met haar handen voor zich uitgestoken schuifelt ze door de ruimte en vindt dat de vermoedelijk grap nu lang genoeg heeft geduurd. Betast de muur, zoekt een uitgang, maar voelt slechts de grove structuur van stenen. Een spinnenangst blijkt zich plotsklaps te ontwikkelen. Ze laat zich snel op de grond zakken. Voordat ze om hulp wil gaan roepen, voelt ze ineens een gat in de grond en kruipt er voorzichtig in. Ze glijdt naar een diepte die oneindig lijkt. Dan ziet ze het verlichte groene bordje en een wapperend beschreven A-4tje, Gefeliciteerd! De Feestcommissie.

Lid sinds

11 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2017 - 23:27
Hallo Thea Josephine, ... een verhaaltje dat gelukkig rustig afloopt en een verjaardag die je niet snel zult vergeten. Leuk bedacht. De spinnenangst niet aannemen, hoor. ;)

Lid sinds

12 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 September 2017 - 11:07
Nou, van je vrienden moet je het hebben. Mooie ontknoping, van een mooie zintuiglijke beschrijving. Ik begin me na het lezen van meerdere kelderverhalen wel af te vragen in hoeverre er spinnen in pikdonkere kelders voorkomen. Ik ga straks maar even op Google zoeken. ;-)

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2017 - 17:54
Riny en Hadeke bedankt voor jullie leuke reactie. En Hadeke voor jouw informatie, laatst is er nog een zeer giftige spin in een kelder gevonden. Daar moet je toch niet aan denken. :eek: mvrgr

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2017 - 20:22
Wat kan een mens toch nare vrienden hebben. De angst van de HP goed geschreven en een verassend einde. Graag gelezen.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2017 - 21:51
Dag Thea Josephine, Een bijzondere ervaring hebben de "vrienden' de HP bezorgd. Een leuk verhaal heeft het wel opgebracht. Een klein zeurtje: dat je handen een matras verwachten en in plaats daarvan een koude vloer vinden, kun je dat misschien in een iets mooiere vorm gieten? Ook de angst die zich laat voelen in haar bloedsomloop kan beter beschreven worden. Misschien iets eenvoudiger als: ze voelt haar hart in haar keel kloppen... Je hebt werkelijk mooi alle zintuigen goed ingeschakeld, wat in de opdracht gevraagd werd. Profociat. Ik mis wel een beetje de spoken. Toch heel graag gelezen. :nod: