Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 159 My cocoon is my castle

 11 September 2017 - 22:20
My cocoon is my castle Ik heet Sascha en heb geleerd dat je mijn naam anders uitspreekt dan je hem schrijft. Ik kan het niet beoordelen want ik ben doof, stom en ook nog eens blind, maar ervaar dat niet als een handicap. Mijn moeder heeft me met die beknotting geworpen, dus ik wist aanvankelijk niet anders dan dat ik een normaal kind was. Ik kreeg mijn natje en droogje en trad de wereld welgemutst op mijn manier tegemoet. Later leerde ik dat ik een aantal belangrijke zintuiglijke waarnemingen moest ontberen, die ik tot ieders verbazing, niet miste. Op de speciale scholen die ik bezocht was ik een ijverige leerling. Ik leerde er braille en gebarentaal, en men ontdekte daar dat ik over uitzonderlijke eigenschappen beschikte. De hersengebieden die bij een normaal mens de visuele en audiologische prikkels moeten verstouwen waren bij mij nauwelijks ontwikkeld. Daarvoor in de plaats waren andere hersendelen bovenmenselijk uitgegroeid. Ik heb het reukvermogen van een beste jachthond. Zoals de wereld om ons heen bij jullie binnenkomt met beelden en geluid, zo ‘zie’ ik mijn omgeving heel gedetailleerd in de vorm van geuren. Elk ding of persoon heeft zijn eigen geur en hoe miniem de verschillen ook zijn, ik heb ze van elkaar leren onderscheiden en herkennen. Zij bepalen mijn kijk op de wereld. Mijn reukvermogen heb ik tot grote hoogte ontwikkeld; ik ben parfumeur geworden. In mijn eigen laboratorium ontwikkel ik nieuwe geurextracten en componeer parfums die ik verkoop aan wereldmerken als Dior, Ici Paris, Calvin Klein, etc. Mijn medewerkers noemen mij liefdevolle de Stomme Neus. Laatst werd ik geïnterviewd naar aanleiding van een nieuw parfum van mij dat Chanel op de markt bracht. Het eerste dat de journalist van mij wou weten, was of ik me niet erg buitengesloten voelde door permanent in duisternis te verkeren. Hij vond dat ik gevangen zat ik een cocon, of erger, in een cachot; of ik niet de vurige wens had daar voor een moment aan te ontsnappen en het licht en geluid te ervaren zoals wij allen. Dit soort vragen waren mij bekend. Ik antwoordde kort en krachtig: My cocoon is my castle. Geen moment in mijn leven heb ik de behoefte gehad dit kasteel te ontvluchten. De volledige duisternis is mij onbekend. Ik ken het licht niet en dus ook zijn tegenhanger niet. Een hond heeft nooit de behoefte gehad om te kunnen praten en een majestueuze beuk heeft nog nooit de wens geuit aan de wandel te gaan. Eén keer in mijn leven heb ik de muren van het cachot, zoals u het noemt, getrotseerd. Dat was tijdens een epileptische aanval. Toen was ik voor een kort moment uit uw cachot, en helemaal van de wereld.

Geen afbeelding
Angus

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 22:29
Goed verhaal met een zeer originele insteek en in een mooie bij de hp passende stijl geschreven. En hoppa, ook nog eens een einde dat staat als een huis. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:

Profile picture for user Willy Huisman
Willy Huisman

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 22:40
Prachtig verhaal, Dos. Ik vroeg mij wel even af of 'te ervaren zoals wij allen' niet 'te ervaren zoals zij allen 'moet zijn, omdat de journalist dat vond en niet je hp.

Geen afbeelding
i-Kat

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:06
Fijn je weer hier te lezen, ik mis toch het reageren op je buitengewoon vermakelijke stukjes. Ik heb niet geteld maar vast te veel woorden. Het geeft niet want jij bent rebels en goed. :thumbsup:

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:40
Goed verhaal met een zeer originele insteek en in een mooie bij de hp passende stijl geschreven. En hoppa, ook nog eens een einde dat staat als een huis. :thumbsup: :thumbsup: :thumbsup:
Oei, ik dacht dat ik het gewoon in mijn eigen stijl geschreven had, maar blijkbaar past het ook goed bij die van een doof-stomme. Stom! Maar toch, dank je wel.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:41
heerlijk, weer eens een echt Dos-verhaal
Hoe kan het ook anders; des-Dos. Dank je wel.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:42
Fijn dat je weer mee schrijft deze week, Dos. Heerlijk verhaal!
Ik dacht: laat weer eens wat van me horen. Dank je wel.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:43
Prachtig verhaal, Dos. Ik vroeg mij wel even af of 'te ervaren zoals wij allen' niet 'te ervaren zoals zij allen 'moet zijn, omdat de journalist dat vond en niet je hp.
Dank je wel Willemina, maar het is geen directe rede van de journalist.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 11 September 2017 - 23:46
Fijn je weer hier te lezen, ik mis toch het reageren op je buitengewoon vermakelijke stukjes. Ik heb niet geteld maar vast te veel woorden. Het geeft niet want jij bent rebels en goed. :thumbsup:
i-Kat, ik heb ze even nageteld en inderdaad het zijn er een paar te veel. Who cares? Dank je.

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 0:00
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 8:34
Dos, een subliem verhaal. In plaats van de zintuigen te gebruiken laat je ze weg in het funktioneren. Een goed uitgangspunt wat een ongekend fraai verhaal opleverd. Overigens, fijn je weer te lezen.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 10:53
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 10:54
Dos, een subliem verhaal. In plaats van de zintuigen te gebruiken laat je ze weg in het funktioneren. Een goed uitgangspunt wat een ongekend fraai verhaal opleverd. Overigens, fijn je weer te lezen.
Maddy, fijn dat je het fijn vond om te lezen. Misschien kom ik weer vaker terug.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 12:53
Dos, ... je zet me even in een hoekje. Dit verhaal heb je zo boeiend geschreven dat ik me afvraag: kan dit waar zijn? Ik ben er stil van.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 13:52
Dos, ... je zet me even in een hoekje. Dit verhaal heb je zo boeiend geschreven dat ik me afvraag: kan dit waar zijn? Ik ben er stil van.
Riny, mijn fantasie grenst aan het waarschijnlijke. Kom maar weer uit dat hoekje. Dank je wel.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 14:39
Dos, ... dank voor je snelle bericht. Ik zat er echt mee. Dat neemt niet weg dat er doofstomme mensen bestaan. Misschien mag je niet eens meer: doofstom zeggen. Alles verandert zo snel. vrg

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 15:01
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.
Ik moet toegeven dat ik wat wispelturig ben in deze dingen. Ik ben ondertussen op reis geweest naar Honolulu, trouwde op Bali, scheidde en raakte aan de wiet, heb het aangelegd met een grijze duif wat niet beviel en schoot hem daarom aan flarden. Of het ook zijn wens was heb ik hem niet gevraagd. Volgens mij is het nog niet ontdekt dus dat certificaat valt wel te regelen maar… wil je vrouw nog wel nu ze dit weet?

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 15:31
Dag Dos, In eerste instantie dacht ik aan het boek en de film 'Parfum' van Patrick Süszkind. Daarin wordt het leven vertelt van een jongen met een uiterst scherp neusorgaan die zich tot parfumier bekwaamt. In het Sophia( Web) Magazine heb ik daar een recensie over geplaatst en de trailer is de moeite waard om te bekijken, mocht je het werk nog niet kennen. Het is voor mij onvoorstelbaar dat een mens door het leven moet gaan met zoveel beperkingen. Maar het zal zijn zoals je zo mooi beschrijft: een beuk heeft niet het verlangen te gaan wandelen... De HP is tevreden in zijn castle, gelukkig voor hem en dom van de journalist om het woord cachot te gebruiken. Bovendien: zitten we niet allemaal min of meer gevangen? Ik heb een beetje moeite, Dos, met het woord 'geworpen', de HP is toch geen dier? Misschien dacht je hiermee een speciale tint te geven aan deze geboorte, sorry, ik heb er moeite mee zoals gezegd. De opdracht was om over een spookkasteel te schrijven, hoewel je mijmering heel mooi is, mis ik toch "het spookgehalte". Maar ook daar heb je wellicht een reden voor. :o

Profile picture for user janpmeijers
janpmeijers

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 16:02
Dos Wijnhof, Originele invulling en goed uitgevoerd. 'van een beste jachthond.' - van de beste, of van een goede

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 17:49
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.
Ik moet toegeven dat ik wat wispelturig ben in deze dingen. Ik ben ondertussen op reis geweest naar Honolulu, trouwde op Bali, scheidde en raakte aan de wiet, heb het aangelegd met een grijze duif wat niet beviel en schoot hem daarom aan flarden. Of het ook zijn wens was heb ik hem niet gevraagd. Volgens mij is het nog niet ontdekt dus dat certificaat valt wel te regelen maar… wil je vrouw nog wel nu ze dit weet?
Niets liever dan! Maar kunnen we het huwelijk niet beter overslaan en meteen de crematie regelen?

Geen afbeelding
Stella M.

Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 19:32
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.
Ik moet toegeven dat ik wat wispelturig ben in deze dingen. Ik ben ondertussen op reis geweest naar Honolulu, trouwde op Bali, scheidde en raakte aan de wiet, heb het aangelegd met een grijze duif wat niet beviel en schoot hem daarom aan flarden. Of het ook zijn wens was heb ik hem niet gevraagd. Volgens mij is het nog niet ontdekt dus dat certificaat valt wel te regelen maar… wil je vrouw nog wel nu ze dit weet?
Niets liever dan! Maar kunnen we het huwelijk niet beter overslaan en meteen de crematie regelen?
Nou Dos, zo zijn we niet getrouwd hè.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 23:49
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.
Ik moet toegeven dat ik wat wispelturig ben in deze dingen. Ik ben ondertussen op reis geweest naar Honolulu, trouwde op Bali, scheidde en raakte aan de wiet, heb het aangelegd met een grijze duif wat niet beviel en schoot hem daarom aan flarden. Of het ook zijn wens was heb ik hem niet gevraagd. Volgens mij is het nog niet ontdekt dus dat certificaat valt wel te regelen maar… wil je vrouw nog wel nu ze dit weet?
Niets liever dan! Maar kunnen we het huwelijk niet beter overslaan en meteen de crematie regelen?
Nou Dos, zo zijn we niet getrouwd hè.
Dat zullen ze na de crematie ook wel zeggen: die twee waren niet getrouwd.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 September 2017 - 23:51
Op mijn eerste dag op de SOL-school viel ik blind in een fantastisch verhaal van jou. Daarna verdween je, ik heb je best gemist. Blij om weer iets meer dan 99 mooie woorden van je te lezen!
Nee Sella M., je geeft een verkeerde voorstelling van zaken. Niet ik verdween, maar jij. Jij vroeg mij ten huwelijk en nadat ik die buitenkans met mijn vrouw had besproken en alle feestelijkheden tot in de puntjes had geregeld, koos jij het hazenpad om nooit meer iets van je te laten horen. De uitnodigingen aan alle Sollers liggen hier bepostzegeld nog in de kast. Ik ben bereid alsnog met je te huwen. Het enige dat ik van je verlang is een getuigschrift van goed gedrag en euthanasieteur. Een vals certificaat mag ook.
Ik moet toegeven dat ik wat wispelturig ben in deze dingen. Ik ben ondertussen op reis geweest naar Honolulu, trouwde op Bali, scheidde en raakte aan de wiet, heb het aangelegd met een grijze duif wat niet beviel en schoot hem daarom aan flarden. Of het ook zijn wens was heb ik hem niet gevraagd. Volgens mij is het nog niet ontdekt dus dat certificaat valt wel te regelen maar… wil je vrouw nog wel nu ze dit weet?
Niets liever dan! Maar kunnen we het huwelijk niet beter overslaan en meteen de crematie regelen?
Nou Dos, zo zijn we niet getrouwd hè.
Dat zullen ze na de crematie ook wel zeggen: die twee waren niet getrouwd.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 September 2017 - 13:22
Dag Dos, In eerste instantie dacht ik aan het boek en de film 'Parfum' van Patrick Süszkind. Daarin wordt het leven vertelt van een jongen met een uiterst scherp neusorgaan die zich tot parfumier bekwaamt. In het Sophia( Web) Magazine heb ik daar een recensie over geplaatst en de trailer is de moeite waard om te bekijken, mocht je het werk nog niet kennen. Het is voor mij onvoorstelbaar dat een mens door het leven moet gaan met zoveel beperkingen. Maar het zal zijn zoals je zo mooi beschrijft: een beuk heeft niet het verlangen te gaan wandelen... De HP is tevreden in zijn castle, gelukkig voor hem en dom van de journalist om het woord cachot te gebruiken. Bovendien: zitten we niet allemaal min of meer gevangen? Ik heb een beetje moeite, Dos, met het woord 'geworpen', de HP is toch geen dier? Misschien dacht je hiermee een speciale tint te geven aan deze geboorte, sorry, ik heb er moeite mee zoals gezegd. De opdracht was om over een spookkasteel te schrijven, hoewel je mijmering heel mooi is, mis ik toch "het spookgehalte". Maar ook daar heb je wellicht een reden voor. :o
Dag Blavatski, Toen ik het verhaal van hp Sascha las moest ik meteen denken aan Het Parfum. Ik heb het boek en de film hier in de kast staan. Of Sascha ermee bekend is weet ik niet. De film heeft ze in elk geval nooit gezien. Misschien heeft ze het boek in braille gelezen. Hetzelfde gevoel had ik ook toen ik op het woord 'geworpen' stuitte. Ik vroeg me af waarom ze het woord 'geworpen' prefereerde boven het voor de hand liggende 'gebaard'. Ik moest meteen denken aan een leeuwin die een paar welpen had geworpen. Ik heb het Sascha gevraagd. Je moet je voorstellen dat zij achter een braille-computer zit met een braille-toetsenbord. (Zo'n braille computer heeft een gewoon scherm waarop leesbare tekst verschijnt, maar tevens loopt er in een losstaand toestel een band mee waarop de tekst in braille verschijnt.) Het schijnt dat de braille-tekens waarmee ze het woord 'geworpen' typt aangenamer aanvoelt dan de puntjes waarmee ze 'gebaard' had moeten typen. Bovendien had ze bij 'geworpen' een plezierige geurassociatie. Je ziet, een blinde heeft andere kriteria dan wij zienden. Ik ben het met je eens dat zolang wij domkoppen het goddelijke hoogtepunt niet hebben bereikt, wij dwangarbeiders zijn, hopeloos op zoek naar een sprankje vrijheid. Het 'spookgehalte' van het verhaal van Sascha zit 'm in de voorstelling dat wij zouden moeten leven met de beperkingen die Sascha heeft. Ga er maar aanstaan. Dank voor je uitgebreide commentaar.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 September 2017 - 13:28
Dos Wijnhof, Originele invulling en goed uitgevoerd. 'van een beste jachthond.' - van de beste, of van een goede
JanPee, dank voor je kritische blik. 'een beste' gebruik ik hier in de zin van 'een goede'. Misschien komt 'een beste' je hier vreemd voor omdat ik het in combinatie gebruik met een hond. 'Een opperbeste kerel' zal je al bekender in de oren klinken

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 13 September 2017 - 17:53
Nou zeg Dos met mijn zintuigen is ook iets mis, zie nu je bijdrage pas. Over het hoofd gezien. Blij dat ik je nu toch spot want ik vind het een bijzonder origineel en goed verhaal.

Profile picture for user Dos Wijnhof
Dos Wijnhof

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 13 September 2017 - 20:46
Nou zeg Dos met mijn zintuigen is ook iets mis, zie nu je bijdrage pas. Over het hoofd gezien. Blij dat ik je nu toch spot want ik vind het een bijzonder origineel en goed verhaal.
Nancy, fijn dat je toch nog even bent langs gekomen.