Hoeveel exemplaren heb je verkocht?

Ik kom net terug uit de VS waar ik enige tijd heb gewerkt, en daar sprak ik een aantal schrijvers die 'self published' waren en er goed van konden leven. Nu ben ik heel benieuwd of dat in Nederland ook een optie is.

Ik ben geen self-pubber, dus heb ik geen antwoord op je vraag. Wel kan ik zeggen dat in de VS 20 keer zo veel mensen wonen als in Nederland. Dat maakt de kans om in Nederland genoeg boeken te verkopen om van te leven helaas a priori al twintig keer kleiner dan in de VS. Als je het Engelse taalgebied vergelijkt met het Nederlandse, zal je op een nog groter verschil uitkomen.

Wel een goeie vraag. Al verwacht ik niet dat iemand hier meer dan 25 exemplaren wist te verkopen. Gemiddelde zal eerder rond de tien liggen. Vrienden en familie.

Wel kan ik zeggen dat in de VS 20 keer zo veel mensen wonen als in Nederland. Dat maakt de kans om in Nederland genoeg boeken te verkopen om van te leven helaas a priori al twintig keer kleiner dan in de VS. Als je het Engelse taalgebied vergelijkt met het Nederlandse, zal je op een nog groter verschil uitkomen.

In het Nederlandse taalgebied lezen veel mensen bovendien veel in het Engels, zeker in genreliteratuur, wat de markt voor Nederlandstalige literatuur nog eens enorm verkleint. Ook zijn ebooks hier nog veel minder ingeburgerd. De markt voor een Nederlandstalige selfpubber is dus zonder enige overdrijving honderden keren kleiner dan de Engelstalige. Bij mijn weten bestaat er nog geen enkele selfpubber die met Nederlandstalige verkoop zelfs maar in de buurt komt van een inkomen waarvan te leven valt. Jen Minkman is de meest succesvolle Nederlandstalige selfpubber die ik ken maar lijkt vooral in het Engels te verkopen. Als iemand betere voorbeelden kent verneem ik het ook graag. Ebooks hebben wel nog een lange weg af te leggen in ons taalgebied, dus ik verwacht dat er in de toekomst nog wel meer Nederlandstalige selfpubbers zullen komen die er geraken door in een zeer populair genre te schrijven en door hun succes in het Nederlands te gebruiken als opstap naar de Engelstalige markt. Als Amazon eindelijk een volwaardige Amazon.nl lanceert zou dat ook een boost kunnen geven.

Als ik dit zo lees bevestigt dit voor mij alleen maar het stereotype over self publishing: mensen die geen uitgever kunnen vinden en dan maar zelf naar een drukker stappen. Dan is het toch zinloos om in eigen beheer uit te geven?

JackP, In 1999 gaf ik een verhalenbundel uit in eigen beheer in een oplage van 300. Op het schutblad van elk boek staat deze zin(gedrukt): Dit is exemplaar nr. Ik herinner me dat ik indertijd in al die boeken handmatig het nummer heb genoteerd. Op dit moment zijn de nummers 224 t/m 300 nog in mijn bezit. Mocht je interesse hebben in een dergelijk collector's item, zie mijn website in het onderschrift. ;)

Ik geef zelf mijn verhalen en novelles uit, maar ik richt me voornamelijk op ebooks. Van mijn verhalen (die staan aan 99 cent per stuk, ongeveer 10 000 woorden) verkoop ik maandelijks gemiddeld 50 exemplaren. Mijn eerste novelle komt pas zaterdag uit, dus daar nog geen cijfers van ... Paperbacks zijn dus een pak minder. Op een jaar tijd maar een 50-tal. Ik kan er niet van leven, maar ik kan er wel mee op vakantie gaan ;) Wat Harry aanhaalt, vind ik best wel triest ... sommigen kiezen er bewust voor om te selfpubben, met een heel team achter zich. Dat het alleen maar wannabe-schrijvers zijn die nergens aan de bak komen is al lang achterhaald! Maar goed ... andere discussie.

Wel een goeie vraag. Al verwacht ik niet dat iemand hier meer dan 25 exemplaren wist te verkopen. Gemiddelde zal eerder rond de tien liggen. Vrienden en familie.

Is het echt een goeie vraag? Dat betwijfel ik ten zeerste. Jouw verwachting is een perfecte slag in het niets en raakt dus kant noch wal. Dat jij niet meer dan 10 vrienden en familieleden hebt is sneu voor je. Ik kan dat weten want ik heb er nog minder - en ik voel mij zo zielig.

Als ik dit zo lees bevestigt dit voor mij alleen maar het stereotype over self publishing: mensen die geen uitgever kunnen vinden en dan maar zelf naar een drukker stappen.

Is jouw periode van bezinning nu al voorbij dat je zinnige op de juiste toon afgestemde feedback zou geven? Als ik dus jouw feedback lees [in dit topic] bevestigt dit voor mij alleen maar het stereotype gedrag van een gerenommeerde schrijver als jij, die jaloers is op self publishing schrijvers die liever geen uitgever willen.

Dan is het toch zinloos om in eigen beheer uit te geven?

Toch? Zsjezsizs, Harry Hol, welke online cursus schrijven moest je volgen om zulke fantasieloze volzinnen te kunnen schrijven.

Nou, Terry, graag hoor ik dan wat het nut is van in eigen beheer uitgeven.

Enfin, dus Harry's standpunt: Het is zinloos om in eigen beheer uit te geven. Argument 1: Alleen vrienden en familie kopen dan je boek Tegenargument 1.1: Dit is niet waar. Uit bovenstaande reacties alleen al is deze opmerking weerlegd. Grote successen in andere taalgebieden weerleggen je argument nog verder. Tegenargument 1.2: Voor sommige boeken kan dit wel waar zijn. Maar dat maakt de uitgave van die boeken nog niet zinloos. VOor sommige schrijvers is dat precies het doel: hun werk tastbaar in boekvorm kunnen delen met hun naasten. Daar mag jij op neerkijken als je wilt, maar dat maakt het niet zinloos. Argument 2: Alleen mensen die niet bij een reguliere uitgever binnen komen, kiezen voor eigen beheer. Tegenargument 2.1: Dit is weer niet altijd waar. Om een voorbeeld te noemen, er zijn boeken over een specifieke ziekte, en de verwerking daarvan. Die boeken hebben als specifieke doelgroep andere mensen die ook met die ziekte te maken hebben. Een te kleine doelgroep voor een reguliere uitgeverij om geld uit te slaan, maar ontzettend belangrijk dat zo'n boek er komt. En dat is dan te danken aan de inzet van de schrijver, die met haar verhaal anderen in dezelfde situatie wil sterken. Tegenargument 2.2: Daarnaast zijn er inderdaad ook mensen die selfpubben nadat hun werk niet door een reguliere uitgeverij is opgepikt. Als je bedenkt hoe weinig er door reguliere uitgevers wordt aangenomen, en aan wat voor limitaties de uitgeverij is gebonden - in een krappe markt waar voornamelijk kookboeken en biografieën van BN'ers geld in het laatje brengen - dan volgt dat er veel goede boeken niet regulier worden uitgegeven. Omdat uitgevers in winstgevende boeken investeren, niet in alle goede boeken die ze binnen krijgen. Dan mag je van geluk spreken dat een schrijver er genoeg in gelooft om de investering zelf te doen.

Nou, Terry, graag hoor ik dan wat het nut is van in eigen beheer uitgeven.

Het nut - van alles - is een abstract begrip. Zo is het nut van een schrijver [volgens jouw definitie] en dus ook het nut van een uitgever - nul - nu je zonder een schrijver te zijn [volgens jouw definitie] kan uitgeven in eigen beheer. De uitgever en de schrijvende aanhangsels van die bedrijfjes zijn nutteloos. Het Boekenbal is nutteloos. Als nut de extase is van een niet schrijver - de niet bij de uitgever bedelende schrijver - die wel degelijk een mooi geschreven product te koop aanbied - of als cadeau schenkt aan vrienden en familie dan is het nut van uitgeven in eigen beheer betaalbaar geluk. Het nut van in eigen beheer uitgeven is als het zelf bewerken van je moestuin en je kinderen een perfecte maaltijd voorzetten. Ik heb de verwachting dat jij hier niets van begrijpt en daarom zal 'het' - dit nutteloos zijn. Wetende dat 'het' - dit nutteloos is geniet ik toch van de dijenkletsende hilariteit en schouderklopjes van mijn weinige vrienden en familieleden die wel het nut begrijpen - van alles.

Als ik dit zo lees bevestigt dit voor mij alleen maar het stereotype over self publishing: mensen die geen uitgever kunnen vinden en dan maar zelf naar een drukker stappen.

De (Engelstalige) selfpubbers die miljoenen verdienen met hun zelf uitgegeven werk zullen vast moeten huilen wanneer ze deze harde woorden horen.

Als ik dit zo lees bevestigt dit voor mij alleen maar het stereotype over self publishing: mensen die geen uitgever kunnen vinden en dan maar zelf naar een drukker stappen.

De (Engelstalige) selfpubbers die miljoenen verdienen met hun zelf uitgegeven werk zullen vast moeten huilen wanneer ze deze harde woorden horen.

Ik heb het specifiek over Nederland. De andere argumenten hier zijn leuk en aardig maar zonder bron of bevestiging blijft het fantaseren. Oh en ik vind het hartstikke leuk om een gedrukt exemplaar van mijn manuscript in handen te hebben. Ik druk mijn nanowrimo winsten ook altijd bij Lulu. Oplage:1 voor mezelf. Super leuk.

Enfin, dus Harry's standpunt: Het is zinloos om in eigen beheer uit te geven. Argument 1: Alleen vrienden en familie kopen dan je boek Tegenargument 1.1: Dit is niet waar. Uit bovenstaande reacties alleen al is deze opmerking weerlegd. Grote successen in andere taalgebieden weerleggen je argument nog verder. Tegenargument 1.2: Voor sommige boeken kan dit wel waar zijn. Maar dat maakt de uitgave van die boeken nog niet zinloos. VOor sommige schrijvers is dat precies het doel: hun werk tastbaar in boekvorm kunnen delen met hun naasten. Daar mag jij op neerkijken als je wilt, maar dat maakt het zinloos. Argument 2: Alleen mensen die niet bij een reguliere uitgever binnen komen, kiezen voor eigen beheer. Tegenargument 2.1: Dit is weer niet altijd waar. Om een voorbeeld te noemen, er zijn boeken over een specifieke ziekte, en de verwerking daarvan. Die boeken hebben als specifieke doelgroep andere mensen die ook met die ziekte te maken hebben. Een te kleine doelgroep voor een reguliere uitgeverij om geld uit te slaan, maar ontzettend belangrijk dat zo'n boek er komt. En dat is dan te danken aan de inzet van de schrijver, die met haar verhaal anderen in dezelfde situatie wil sterken. Tegenargument 2.2: Daarnaast zijn er inderdaad ook mensen die selfpubben nadat hun werk niet door een reguliere uitgeverij is opgepikt. Als je bedenkt hoe weinig er door reguliere uitgevers wordt aangenomen, en aan wat voor limitaties de uitgeverij is gebonden - in een krappe markt waar voornamelijk kookboeken en biografieën van BN'ers geld in het laatje brengen - dan volgt dat er veel goede boeken niet regulier worden uitgegeven. Omdat uitgevers in winstgevende boeken investeren, niet in alle goede boeken die ze binnen krijgen. Dan mag je van geluk spreken dat een schrijver er genoeg in gelooft om de investering zelf te doen.

Vooral je laatste punt laat zien dat je niet veel van uitgevers weet. Goede boeken worden uitgegeven, slechte afgewezen. Het idee dat je boek 'goed is maar niet winstgevend' is de laatste strohalm van de afgewezen amateur.

Mijn eerste novelle komt pas zaterdag uit, dus daar nog geen cijfers van ...

Niet geheel ontopic, maar Gefeliciteerd!!!

Vooral je laatste punt laat zien dat je niet veel van uitgevers weet. Goede boeken worden uitgegeven, slechte afgewezen. Het idee dat je boek 'goed is maar niet winstgevend' is de laatste strohalm van de afgewezen amateur.

Vooral je toon laat zien dat je je persoonlijke frustraties op andere mensen projecteert. Verkooppotentieel is het enige criterium voor een ietwat professionele uitgever. Slechte boeken van bekende mensen worden uitgegeven omdat ze zullen verkopen. Goede boeken van onbekende mensen die voor een nichemarkt schrijven worden niet uitgegeven, omdat ze niet (genoeg) zullen verkopen.

Met een glimlach op mijn gezicht deze thread gelezen.

Vooral je laatste punt laat zien dat je niet veel van uitgevers weet. Goede boeken worden uitgegeven, slechte afgewezen. Het idee dat je boek 'goed is maar niet winstgevend' is de laatste strohalm van de afgewezen amateur.

Vooral je toon laat zien dat je je persoonlijke frustraties op andere mensen projecteert. Verkooppotentieel is het enige criterium voor een ietwat professionele uitgever. Slechte boeken van bekende mensen worden uitgegeven omdat ze zullen verkopen. Goede boeken van onbekende mensen die voor een nichemarkt schrijven worden niet uitgegeven, omdat ze niet (genoeg) zullen verkopen.

Uitgevers zoeken actief naar nieuwe schrijvers. Een uitgever kwam naar mij toe om te vragen of ze wat van me mochten lezen. Dat gebeurt vaak. Het heeft zelfs een naam: acquirerend redacteur. Iemand die dus zelf zoekt naar nog onbekende auteurs. Het idee dat goede boeken van onbekenden niet worden uitgegeven is een mythe.

Een uitgever kwam naar mij toe om te vragen of ze wat van me mochten lezen.

En wat denk je: was deze redacteur op zoek naar een goed boek - ongeacht of het goed in de markt zou liggen, of zou hij op zoek zijn geweest naar een goed én potentieel winstgevend boek?

Een uitgever kwam naar mij toe om te vragen of ze wat van me mochten lezen.

En wat denk je: was deze redacteur op zoek naar een goed boek - ongeacht of het goed in de markt zou liggen, of zou hij op zoek zijn geweest naar een goed én potentieel winstgevend boek?

Uitgevers investeren in schrijvers. Ze geven boeken uit van onbekenden om hen te laten groeien. Diana, het is niet erg dat je niet precies weet hoe uitgevers werken. Wat je echter niet moet doen is dan maar verzinnen hoe het er aan toe gaat. De waarheid is dat uitgevers boeken uitgeven omdat het goede boeken zijn. Goede boeken hebben de potentie om te verkopen. Niet omdat ze een makkelijk commercieel succes zijn. Maar omdat ze intrensieke waarde hebben, die uitgevers op basis van kennis en ervaring inschatten. Ik snap dat het heel geruststellend is om te denken "ach mijn boek is wel goed maar die uitgever is alleen maar uit op snel geld". Maar zo zit het dus niet. Het is mogelijk dat je boek honderd keer onterecht wordt afgewezen. Het waarschijnlijker dat de afwijzingen terecht waren. Als je een betere schrijver wilt worden dan leer je van je slechte boeken om betere te schrijven. Als je ondanks alle afwijzingen blijft geloven dat je boek goed is, blijf je hangen waar je nu zit. Ik ken geen enkele professionele schrijver die zeker is van de kwaliteit van zijn of haar boeken. Ik ken geen gepubliceerde schrijvers die bij een afwijzing opeens 'het systeem' de schuld geven. Echte schrijvers leren omgaan met afwijzing en schrijven dan een beter boek.

Harryhol, waarom valt het je zo zwaar om een discussie te houden over inhoudelijke punten, en ga je daarom maar aannames maken over je discussiepartners? Het is niet erg dat je niets over mij weet, maar ga dan niet verzinnen hoe mijn leven eruit zou zien. Als in: beperk je nou eens tot een inhoudelijk antwoord zonder op de man te spelen. Misschien helpt het je om wat aan zelf-redactie te doen voordat je een post in een discussie plaatst. Lees het nog eens na en vraag je af: wat wil ik nou precies zeggen, en wat is eigenlijk gewoon goedkoop van-me-af-bijten? Dan krijg je niet weer wat je de vorige keer had: dat niemand naar je luistert omdat je jezelf in belachrijke overtrokken termen uitdrukt. Een man kan gelijk hebben maar het niet kríjgen, als hij geen behoorlijk betoog kan houden..

Goede boeken van onbekende mensen die voor een nichemarkt schrijven worden niet uitgegeven, omdat ze niet (genoeg) zullen verkopen.

Het idee dat goede boeken van onbekenden niet worden uitgegeven is een mythe.

Niemand heeft dat idee geopperd. Je negeert "voor een nichemarkt". Het punt is dat uitgevers soms boeken die ze zelf goed vinden niet uitgeven wegens te groot financieel risico, en boeken die ze zelf slecht vinden soms wel uitgeven wegens de verwachte winst. Beide zaken zijn zo evident dat het niet hoeft te verwonderen dat heel je repliek bestaat uit gezwets naast de kwestie en foute gissingen over je gesprekspartner.

Goede boeken van onbekende mensen die voor een nichemarkt schrijven worden niet uitgegeven, omdat ze niet (genoeg) zullen verkopen.

Het idee dat goede boeken van onbekenden niet worden uitgegeven is een mythe.

Niemand heeft dat idee geopperd. Je negeert "voor een nichemarkt". Het punt is dat uitgevers soms boeken die ze zelf goed vinden niet uitgeven wegens te groot financieel risico, en boeken die ze zelf slecht vinden soms wel uitgeven wegens de verwachte winst. Beide zaken zijn zo evident dat het niet hoeft te verwonderen dat heel je repliek bestaat uit gezwets naast de kwestie en foute gissingen over je gesprekspartner.

De belangrijkste denkfout die je hier maakt is dat je denkt dat 'afgewezen wegens niche markt' (wat dat dan ook moge betekenen) een gangbare afwijzing is. Dat is het niet. Ik kan me ook geen situatie voorstellen waarin alle uitgevers zeggen "wauw wat een prachtig geweldig boek, maar helaas is het enkel interessant voor maximaal 200 mensen in Nederland" Daarentegen worden jaarlijks heel veel debuten uitgegeven waarvan het overgrote deel geen bestseller wordt. De uitgever zag er wat in, de markt niet. Ik vind het overigen erg komisch om te zien in welke bochten sommigen zich hier wurmen om maar niet onder ogen te zien dat uitgevers ingestuurde manuscripten afwijzen omdat ze niet goed genoeg zijn. Het ironische is, dat uitgeven inderdaad een business is, waarin bedrijven inderdaad boeken uitgeven om geld mee te verdienen. Dat doen ze door in schrijvers te investeren en risico's te nemen met debutanten. Met als uiteindelijke doel goed verkopende boeken. Dat begint echter met dat eerste boek dat ook echt goed moet zijn. Als je boek keer op keer wordt afgewezen dan is het tijd om te accepteren dat het boek niet goed is. Dat is veel gezonder dan denken dat je een of andere bijzondere uitzondering bent die 'door de mazen van het net glipt'. Accepteren dat iets niet goed genoeg is, is de eerste stap naar iets beters.

Harryhol, waarom valt het je zo zwaar om een discussie te houden over inhoudelijke punten, en ga je daarom maar aannames maken over je discussiepartners? Het is niet erg dat je niets over mij weet, maar ga dan niet verzinnen hoe mijn leven eruit zou zien. Als in: beperk je nou eens tot een inhoudelijk antwoord zonder op de man te spelen. Misschien helpt het je om wat aan zelf-redactie te doen voordat je een post in een discussie plaatst. Lees het nog eens na en vraag je af: wat wil ik nou precies zeggen, en wat is eigenlijk gewoon goedkoop van-me-af-bijten? Dan krijg je niet weer wat je de vorige keer had: dat niemand naar je luistert omdat je jezelf in belachrijke overtrokken termen uitdrukt. Een man kan gelijk hebben maar het niet kríjgen, als hij geen behoorlijk betoog kan houden..

Ik heb inhoudelijk geantwoord. Jij komt met vage ideeën, zonder zelfs maar een enkel concreet voorbeeld voor je punten. Mocht je overigens inderdaad al gepubliceerd zijn bij een uitgever, en andere ervaringen hebben dan ik, dan hoor ik graag waarin jouw ervaringen verschillen. Ook mag je me vertellen waar ik op de man speel of op wat voor manier onbeleefd ben of me in 'overtrokken termen' uitdruk. Op het moment dat je je gekwetst voelt door de opmerking 'uitgevers wijzen slechte boeken af', is het wellicht tijd om eens te onderzoeken waar dat gevoel werkelijk vandaan komt.

Ik ben niet gekwetst, slechts geïrriteerd. Omdat je je inbeeldt dat ik mijn standpunt verdedig uit vermeende frustratie over gebrek aan succes van een hypothetisch boek waarvan je aaneemt dat een uitgever het heeft afgewezen...? Ik verdedig mijn standpunt uit ontzag voor enkele goede schrijvers die ik ken die hun werk geselfpubd hebben, en die voor mij het bewijs zijn dat niet alleen "mensen die geen uitgever kunnen vinden dan maar zelf naar een drukker stappen". Maar goed, à propos dus. Ik deel ten dele je frustratie over de vanity press, die de lat schijnbaar verlaagt en mensen verleidt om genoegen te nemen met hun schrijven, zelfs als dat nog ondermaats is. Maar net zoals het niet juist is om te stellen dat alle reguliere uitgeverijen geen hart voor goede boeken hebben, zo is het ook onjuist te stellen dat alle selfpubbers geen kritische kijk op hun werk hebben. Reguliere uitgeverijen geven niet alle goede boeken uit. Ze geven de beste boeken uit. Jij kent even goed als ik de percentages van debutanten die door de slushpile komen. En zelfs die enkele debutanten, zijn - zoals je zegt - voor de uitgever al een risico. Ergo, het is logisch dat vele goede boeken buiten de boot vallen, en het zijn de schrijvers van díe boeken, die self-pubben bestaansrecht geven.

Wat mijn ervaring betreft: ik heb enkele korte verhalen geschreven; fantasy. Daarvoor bestaat in Nederland geen markt. Ik heb in het verleden initiatieven voorbij zien komen om - naar Amerikaans model - tijdschriften voor zulke verhalen leven in te blazen, en die heb ik zien stranden. De eerste verhalen worden uitgegeven met de goedige belofte dat 'als het ooit winstgevend wordt' de schrijvers betaald zullen worden. Maar winstgevend werd het nooit en al gauw was het initiatief voorbij. De markt is te klein, en korte verhalen zijn in Nederland sowieso niet zo populair als elders, geloof ik. Ook literaire tijdschrijften voor korte verhalen zitten in zwaar weer. Zo is Naakte Lunch bijvoorbeeld recentelijk opgeheven. Zijn hierom alle korte verhalen van Nederlandse bodem ruk, en verdient geen enkele ervan het om gedrukt te worden?

Ik ben niet gekwetst, slechts geïrriteerd. Omdat je je inbeeldt dat ik mijn standpunt verdedig uit vermeende frustratie over gebrek aan succes van een hypothetisch boek waarvan je aaneemt dat een uitgever het heeft afgewezen...?

Diana ik had het niet eens over jou. Als je je aangesproken voelde deed je dat helemaal zelf.

Ik verdedig mijn standpunt uit ontzag voor enkele goede schrijvers die ik ken die hun werk geselfpubd hebben, en die voor mij het bewijs zijn dat niet alleen "mensen die geen uitgever kunnen vinden dan maar zelf naar een drukker stappen".

Wie? En uit interesse vanwege on topic: hoeveel hebben ze verkocht?

Maar goed, à propos dus. Ik deel ten dele je frustratie over de vanity press, die de lat schijnbaar verlaagt en mensen verleidt om genoegen te nemen met hun schrijven, zelfs als dat nog ondermaats is.

Dat is inderdaad mijn punt, en dat ging nogmaals niet over jou.

Maar net zoals het niet juist is om te stellen dat alle reguliere uitgeverijen geen hart voor goede boeken hebben, zo is het ook onjuist te stellen dat alle selfpubbers geen kritische kijk op hun werk hebben.

Dat is een stroman. Ik zei niet dat selfpubbers geen kritische kijk op hun werk hebben. Ik denk alleen dat 99.9% van de Nederlandse selfpubbers selfpubt omdat ze geen uitgever kunnen vinden dan maar in vredesnaam zelf wat laten drukken om het gevoel te hebben dat het ei is gelegd. Die .1% die overblijft is vast goedbedoelend, maar verspilt zijn/haar energie die hij/zij beter kan steken in het verbeteren van het werk voor een echte uitgever.

Reguliere uitgeverijen geven niet alle goede boeken uit. Ze geven de beste boeken uit. Jij kent even goed als ik de percentages van debutanten die door de slushpile komen. En zelfs die enkele debutanten, zijn - zoals je zegt - voor de uitgever al een risico. Ergo, het is logisch dat vele goede boeken buiten de boot vallen, en het zijn de schrijvers van díe boeken, die self-pubben bestaansrecht geven.

Dat laatste vind ik nogal een aanname. Het overgrote deel van de slushpile bestaat uit slechte boeken. En uit de acceptabele manuscripten moet de uitgever dan kiezen en besluiten of ze er wat mee willen. Het idee dat er heel veel goede boeken worden afgewezen is pertinent onjuist. Of je me nu irritant vindt of niet :-)

Wat mijn ervaring betreft: ik heb enkele korte verhalen geschreven; fantasy. Daarvoor bestaat in Nederland geen markt. Ik heb in het verleden initiatieven voorbij zien komen om - naar Amerikaans model - tijdschriften voor zulke verhalen leven in te blazen, en die heb ik zien stranden. De eerste verhalen worden uitgegeven met de goedige belofte dat 'als het ooit winstgevend wordt' de schrijvers betaald zullen worden. Maar winstgevend werd het nooit en al gauw was het initiatief voorbij. De markt is te klein, en korte verhalen zijn in Nederland sowieso niet zo populair als elders, geloof ik. Ook literaire tijdschrijften voor korte verhalen zitten in zwaar weer. Zo is Naakte Lunch bijvoorbeeld recentelijk opgeheven.

Tja, als Nederlandse Fantasy of sf-schrijver concurreer je met het enorme aanbod van de allerbeste Angelsaksische schrijvers. Dat is verdomd moeilijk. En het is jammer dat er geen betalende markt voor korte verhalen is. Wat dat betreft vond ik de post hierboven, van de schrijfster die korte verhalen voor 99 cent verkoopt wel erg interessant. Lijkt me zelf ook een leuk experiment om een kort verhaal of novelle te schrijven puur voor ereaders. Ik heb dat overigens vorig jaar een keer gedaan via een uitgever. Maar als avontuur en als 'ballonnetje' een genreverhaal op Kindle en Kobo verkopen... spannend. Misschien ook wat voor jouw fantasy werk?

Zijn hierom alle korte verhalen van Nederlandse bodem ruk, en verdient geen enkele ervan het om gedrukt te worden?

Die laatste sprong snap ik niet.

Dames en heren, heel boeiend allemaal, maar op één na heeft niemand het hier over concrete verkoopaantallen. Kunnen we weer on topic gaan?

De belangrijkste denkfout die je hier maakt is dat je denkt dat 'afgewezen wegens niche markt' (wat dat dan ook moge betekenen) een gangbare afwijzing is. Ik vind het overigen erg komisch om te zien in welke bochten sommigen zich hier wurmen om maar niet onder ogen te zien dat uitgevers ingestuurde manuscripten afwijzen omdat ze niet goed genoeg zijn.

Je zit wederom tegen je eigen hallucinaties te argumenteren. * Niemand zei dat het "gangbaar" is om goede manuscripten af te wijzen, alleen dat het *soms* gebeurt. * Niemand ontkent (laat staan dat ze zich in bochten wurmen) dat uitgevers stapels rotslechte manuscripten krijgen die ze geheel terecht afwijzen. Als je wil discussieren, lees dan toch eens eerst deftig wat de ander zegt voor je tegen je zelfgebouwde stropop van leer trekt.

Mensen, blijf alstublieft :ontopic: .

Ik kom net terug uit de VS waar ik enige tijd heb gewerkt, en daar sprak ik een aantal schrijvers die 'self published' waren en er goed van konden leven. Nu ben ik heel benieuwd of dat in Nederland ook een optie is. En aangezien ik zie dat er best veel mensen zijn op dit forum die in eigen beheer uitgeven (uitgaande van 'boekpresentaties') zou ik graag willen weten hoeveel exemplaren je inmiddels hebt verkocht. Mag ook een indicatie zijn hoor. Gaat me meer om het idee dan om het bijhouden van statistieken. Allerhartelijkst, Jack P

En: spreek elkaar gewoon aan bij de naam, ik refereer aan het Darling in # 26. Zij noemt zich Diana, noem haar ook zo. Tot slot: maak eventueel een nieuwe draad aan over 'goede boeken die uitgevers uitbrengen'. Dat is een ander gesprek dan 'hoeveel exemplaren heb je inmiddels verkocht'.