Tellerig

Mensen die iets willen leren, zoeken kennis van mensen die kennis hebben.

Dat is de reden dat veel mensen [ongeveer 7.518.000.000] dom zijn.

Mensen die niet willen leren gaan op hun gevoel af en verwerpen werkelijke kennis en ervaring.

Dat is de reden dat veel mensen [ongeveer 678.240] niet dom zijn.

Wacht even... zeg je nou dat mensen die alleen op hun gevoel af gaan niet dom zijn, en mensen die willen leren van anderen wel? Of is dit een grapje dat ik mis?

Ik denk dat je niets mist - je zag tenslotte mijn opmerking. Of het een grapje is mag je natuurlijk zelf uitmaken - ga op je gevoel af of ga op je verstand af. Er is zelfs een combinatie mogelijk. Dat heet balans - iets dat velen missen. Voor velen zijn de dingen zoals anderen het voor hun bedenken - en de bevestiging dat het op internet staat is dan voor hun een feit met als gevolg een onvoorwaardelijk geloof. Zij kunnen dus onmogelijk intelligenter worden dan diegene die zij volgen. Zij prediken hun geloof als het ene ware en dan is het tijd om een grapje met gevoel te maken. Omdat zij niets op gevoel doen zal het leren met je verstand - dus het volgen van anderen - een deuk achterlaten in het ontwikkelen van gevoel voor humor. Puur op verstand lachen zal zoiets betekenen als lachen omdat anderen het doen. Redeneren met je verstand verkregen van anderen is keihard met je gezicht tegen een cactus beuken - ook als je de naalden ziet. Wat zegt je gevoel als je niets op gevoel doet. Lang geleden was de Aarde plat - toen [nu?] was [is?] de Aarde rond - nu [straks?] is de Aarde weer plat. Een schrijver is zo goed, als haar/zijn lezers kunnen voelen. Een roman lezen is geen kwestie van je verstand gebruiken. Show, don't tell = geen schrijfwet. Ga op je gevoel af. Adviezen kunnen leerzaam zijn - volg die alleen op als je een signaal krijgt uit/van je gevoel dat het goed is. Gebruik alsjeblieft niet je verstand om te begrijpen wat ik bedoel.

Het is in ieder geval een verfrissende omkering van Harryhols even absurd zwart-witte stelling, JackP :)

Ik merk dat ik best bot en met gestrekt been in deze discussie ben gesprongen. Om je de waarheid te zeggen baal ik daar erg van. Was helemaal niet mijn bedoeling. Ik denk dat me iets persoonlijk dwars zat en daarom nogal bot en heftig probeerde mijn eigen gelijk er door te rammen. En daar heeft niemand wat aan. Want zelfs als ik dan iets zeg wat klopt, jaag ik sommigen hier zo tegen me in het harnas dat het onmogelijk wordt om er iets aan te hebben. Mijn excuses. Ik ga proberen een betere en minder betweterige toon aan te slaan mocht ik nog eens in een discussie duiken.

M'enfin! Ik weet zeker dat dat geapprecieerd zou worden, Harry :)