#156 Terug in het verhaal

Punt. Klaar uit. De figuurlijke pen van het papier. Het scherm staart me gevuld aan. Nog even en het is donker. Uiteindelijk zal het backlight getemperd door de zinnen mijn gezicht beschijnen. Woord voor woord rijgt het verhaal zich aaneen. De naderende wolken verdringen de schemering die inmiddels is ingezet. Het idee is er en krijgt langzaamaan vorm. Het heeft niets met het verhaal te maken, toch werkt het. In september eten we soep van zelf gekweekte vruchten. De pompoenplant heeft de tuin in twee weken in zijn stengellange wurggreep genomen. Ik staar naar buiten ter inspiratie. Wegdromen, afleiding, het helpt me om ideeën te krijgen. Soms moet je gewoon beginnen en een kleine pauze inlassen. Nee. ‘Vanmorgen stond ik vermoeid op.’ Een verhaal in omgekeerde tijdsvolgorde. Hoe zal ik het aanpakken? Een leeg scherm. De computer opstarten. De weekopdracht spookt al dagen door mijn hoofd. Ik weet niet hoe te beginnen.