# 153 Sprookje

De duif fluisterde in haar oor. Ken je mij niet? Ik ben een van die duiven die Assepoester heeft geholpen met het opruimen van de erwten . Jou kan ik ook wel aan een prins helpen. Mijn broer vliegt overal rond met een olijftakje. Tenminste, nu even niet. Hij heeft hem ergens neergelegd omdat hij wat wou drinken en nu is het takje een beetje zoek. Mijn ouders hebben een postbedrijf. Kun je geen liefdesbrief schrijven dan kan ik hem naar jouw prins brengen. Het is niet mijn dagelijks werk maar ik ben wel eens ingevallen voor mijn moeder. Die brief moet je wel met een veer schrijven anders werkt het niet. Ik ken een gans die gouden eieren legt die wil vast wel een veer afstaan. Wacht, ik vlieg al. De vrouw stond op van het parkbankje waarop ze had gezeten. Ze dacht "Ik moet toch eens wat minder likeurtjes drinken. Volgens mij heb ik nog steeds een kater van gisteren. Dat moest haast wel als ik denk dat een duif wat in mijn oor fluistert". Ze liep naar de bushalte. "Wacht, komt er nou weer een duif aangevlogen en waarom dwarrelt er ineens een ganzenveer naar beneden"?