# 150 Papa.

Het was volle maan die nacht. Ik weet het nog goed want ik was er bang voor. Jimmy, een klasgenootje, had mij die dag griezelverhalen verteld over weerwolven. Ik was negen en nogal bangig uitgevallen. Die nacht durfde ik niet te gaan slapen. Ik hoorde overal geluiden en zag telkens wat bewegen. Papa kwam bij mij in mijn slaapkamer en zei dat ik wel bij hem kon gaan slapen. Mama was een weekje naar oma. Daar ging het niet goed mee. Het leek mij wel fijn om bij papa te slapen dus toen ging ik naar hun slaapkamer en kroop in het grote bed. Papa begon mijn haar te strelen en zei dat het zo mooi glansde in het maanlicht. Toen deed hij mijn pyjamajasje open. Ik had al wat borstjes. Die begon hij te strelen. Dat wou ik niet maar durfde dat niet te zeggen. Hij kleedde zich uit en ging naast mij liggen. Zijn plasser was raar. Hij zag er heel anders uit dan die van Jimmy. Groter natuurlijk en hij hing niet. Papa pakte mijn hand en legde die op zijn plasser. Hij maakte daarbij rare geluiden. Dat was de eerste keer dat ik alleen met papa in bed lag. Later gebeurde dat vaker. Oma ging dood en mama was vaak weg om voor opa te zorgen. Toen ik ouder werd begreep ik dat het niet normaal was wat papa had gedaan. Toen ik het mama eindelijk durfde te vertellen geloofde zij mij niet. Zij zijn nu allebei al dood. Ik heb verschillende therapieën gevolgd maar nog steeds als het volle maan is kan ik de slaap niet vatten.