#146 Zo'n kind

@Annette, welkom hier, ik las je niet eerder. Je gedicht steelt mijn hart. Blijf hier komen.

Wat een prachtig gedicht, ik wens met je mee dat jouw kind vrij en blij blijft. Graag gelezen.

Een moederhart dat spreekt- mooi! :thumbsup: De wens van iedere moeder; dat het zo blijft. Welkom en graag tot een volgende x! :nod:

Bedankt voor jullie mooie woorden! Gedichten plaatsen vind ik altijd een beetje spannend, omdat het dichterbij mijn hart ligt dan proza (in mijn geval). Meestal ben ik bij 'proeflezen' te vinden. Maar ik ga zeker vaker meedoen met de schrijfopdrachten.

Annette, ... wat een lief gedichtje. Wat een heerlijkheid die - drie-eenheid; moeder, kind en gedicht.

Hoi Annette, Zo'n kind wil iedereen, ma of pa, en dat het zo blijft, een leven lang. Je hebt dit bijzonder mooi verwoord!

Beste Annette, Ik geniet van je eerste regels! Die beide kanten van het kind staan erin, heel knap. En de eerste zin is echt heel origineel, en blijft daardoor ook goed hangen. Die ga ik niet meer vergeten. Af en toe is het gedicht verderop wat meer voor de hand liggend. Als je dat afwisselt met andere observaties, is dat juist prettig, als er teveel dingen in een gedicht staan die voor de hand liggend, heb je kans dat mensen heel snel weer vergeten wat ze lazen. En dat zou jammer zijn. Misschien kun je het gedicht met dit in je achterhoofd hier en daar wat aanscherpen. Groet! Greetje Kruidhof

Zo’n kind voor wie verdriet na een lach is verdwenen voor wie vrijheid gelijk is aan leven.

Bewust voor een hoofdletter gekozen in 'Zo'n'? Het ritme is anders geworden.

Mijn kind blijf altijd zo’n kind.

Niet altijd betekent 'Mijn kind' een kind van jezelf. Het zou ook over jezelf kunnen gaan en het gemis van wie je vroeger was. Geschreven door een moeder die haar kind observeert. Of ... geschreven door een moeder die haar dochter/zoon observeert die geen kind meer is. Ik vind het een mooi gedicht.

Hoi Anette, ik vind het een prachtig gedicht. Net als Yrret dacht ik ook dat je met 'mijn kind' mogelijk óók jezelf bedoelde. Hoe dan ook, erg mooi en ik hoop je vaker hier te lezen :thumbsup:

Annette Rijsdam, Na een 1e lezing vond ik het wat al te liefjes, na de 2e lezing kwam op het einde de twijfel:

Mijn kind blijf altijd zo’n kind.

het leest, voor mij, als een wens tegen beter weten in. Immers, niets blijft.

Beste Annette, Ik geniet van je eerste regels! Die beide kanten van het kind staan erin, heel knap. En de eerste zin is echt heel origineel, en blijft daardoor ook goed hangen. Die ga ik niet meer vergeten. Af en toe is het gedicht verderop wat meer voor de hand liggend. Als je dat afwisselt met andere observaties, is dat juist prettig, als er teveel dingen in een gedicht staan die voor de hand liggend, heb je kans dat mensen heel snel weer vergeten wat ze lazen. En dat zou jammer zijn. Misschien kun je het gedicht met dit in je achterhoofd hier en daar wat aanscherpen. Groet! Greetje Kruidhof

Dankjewel voor de feedback! Ik ga dat zeker doen. Zie hier en daar al nodige veranderingen in de zinnen.

Bedankt voor de reacties! Erg mooi om te lezen :)

Annette Rijsdam, Na een 1e lezing vond ik het wal al te liefjes, na de 2e lezing kwam op het einde de twijfel:

Mijn kind blijf altijd zo’n kind.

het leest, voor mij, als een wens tegen beter weten in. Immers, niets blijft.

Dat is het inderdaad ook. Zoals @yrret en @Nancy Bastiaans ook al opmerkte, zit er ook het eigen gemis van het kind zijn in en hoe je als ouder ook weet dat de onbevangenheid in het leven steeds een beetje minder gaat worden. Maar dat kan inderdaad nog wel wat scherper worden aangezet.