#145 jonger of ouder

Een geslaagde introspectie via het staalharde, ongenadig blauwe licht van een niets verhullende spiegel. Maak je borst maar nat. Vanaf nu zul je ze zien groeien, die lijnen en groeven en kraaienpoten. Ze worden aanleiding om op je leven tot nog toe terug te kijken en een blik vooruit te werpen … is mijn ervaring. Lisette, doe als ik: laat een baard groeien en al je nieuwe ontdekkingen worden verhuld in een grijswitte dos haar. Alleen de kraaienpoten rond je ogen blijven zichtbaar. Je eerste grijze haar moet je uittrekken, bewaren en koesteren. Die brengt geluk. :thumbsup:

@schrijvenmaar, de confrontatie de iedere vrouw een keer treft. De zwaartekracht krijgt steeds meer invloed op slappe lichaamsdelen, oa door het krimpen van onderhuids steun- en botweefsel. Neemt niet weg dat je levenservaring in volume toeneemt, hetgeen ook weer zijn charmes heeft. Goed verwoord, ik sta ook bij de spiegel en kan meekijken (het valt nog mee hoor :lol: ) Graag gelezen Connie

Ach, wat een aandoenlijk stukje tekst. Ik hoor mijn dochter, een dertiger, die dit ook roept. Dat ze een bril op moet om haar hobby, papercutting te doen. Een treffend verhaal over ouder worden. Je bent in de zomer van je leven, en als je in de herfst komt van je bestaan snap je niet waarom je je toen zo druk om die lijnen hebben gemaakt. Lachrimpeltjes, kraaienpootjes bij je ogen, Je kan zo mooi oud worden!

Herkenbaar en geweldig beschreven. Op elke leeftijd kun je je wel eens oud voelen maar lees te verhalen hier en leer hoe je jong kunt blijven, lol. De rimpels en lijntjes blijven maar zoals jij ze beschrijft zijn ze prachtig!

Goed geschreven het herkenbare moment: de verbazing dat men ouder wordt. Zomaar ineens- wanneer is dit gebeurt? :eek: Het ongenadige blauwe licht van de spiegel kan ik niet plaatsen. Hangt er een speciale lamp boven? Verder ging ik helemaal mee. :thumbsup: [Iedere eventuele afkeer heeft direct al plaats gemaakt voor fascinatie. Ik neig iets verder naar voren. ] Hier stokte ik tijdens het lezen. Ik zou de wit regel niet voor -Iedere- maar na -fascinatie- laten vallen. Mi. hoort die zin bij het vorige gedeelte en dan de beweging naar de spiegel. Het is ook zo tegenstrijdig. Ik ben blij en trots dat mijn jongste zoon alweer 16 jaar oud is geworden van de week maar tegelijkertijd besef ik dat ik al over de 50 ben. :confused: Tegenhouden heeft geen zin dus ik geniet er maar van. ;)

Mooi geschreven, ik zag het helemaal voor me. Ik begon me af te vragen wie ze zo tot in detail aan het bestuderen was en vlak daarna werd het duidelijk: zichzelf. Goede timing. Het stuk met de kinderen en Harry Potter vind ik heel leuk gevonden. Wat maakt dat je ervoor kiest om ze Chamber of Secrets en Moaning Myrtle te laten noemen en niet de Geheime Kamer en Jammerende Jenny? Ik denk dat kinderen Harry Potter over het algemeen nog in hun moedertaal lezen.

@Dos: bedankt voor de tip; ik was zelf nooit op het idee gekomen een baard te laten staan. @Marietje: ken je dat niet, dat blauwige licht dat soms op toiletten hangt en waarin je er op je beroerdst uitziet? Soms hebben ze het ook in pashokjes, dan vrees ik altijd dat de NASA dadelijk een expeditie naar mijn dijen zal uitsturen. Wat betreft je witregel; eerst stond het geheel achter elkaar, maar dat vond ik niet mooi en niet logisch. Het neigen komt voor mij direct voort uit de fascinatie; het is de volgende stap na de verbazing, denk ik. Maar ik zie je punt, en je logica ... denk er nog over. @Dreaming: Ik denk dat je gelijk hebt wat betreft de namen. Ik had het me gisteravond toen ik na mijn SOL-uurtje eindelijk in bed lag al bedacht en me gerealiseerd dat ik echt geen idee van de Nederlandse namen had, en toen ging ik het natuurlijk ook niet meer opzoeken. Voor mij zijn het vanzelfsprekend Engelse boeken en, hoewel dit verhaal fictief is, is het wel geïnspireerd op het feit dat mijn oudste dochter onlangs haar tweede HPboek uitlas, in het Engels, en er zo vol van was dat ze steeds weer details en personages ter sprake bracht - dus ook in het Engels, dus kon ik mij haar bij het schrijven ook niet anders voorstellen (daar hebben we er weer een voor Willemina: alert zijn op wat je schrijft en waarom; wat voor mij vanzelfsprekend is, in dit geval een Engels lezend kind, is dat voor andere lezers niet -hier dus mijn fout.) @allen: dank voor jullie reacties; leuk te zien dat het goed overkomt, herkenbaar is.

scrijvenmaar, Het is een heel herkenbaar stuk, weer fijn geschreven ook. Met plezier gelezen. Ieder jaar komen er dingen bij waardoor je denkt, maakte ik mij toen nog druk om lijntjes? Dus negeer vanaf heden spiegels met blauw licht en weegschalen. Want wist je dat vet een natuurlijke Botox is? Ooit las ik eens: na haar veertigste moet een vrouw kiezen voor haar figuur of haar gezicht. En een goede vriend van mij zegt altijd: jullie vrouwen moeten je niet zo druk maken, iedere leeftijd heeft zijn charme! Ik denk dat hij een punt heeft ;)

Schrijvenmaar, wat een heerlijk stukje. Er komt nog meer, hoor - rimpeltjes en zakjes enzo. Hindert niks, laat maar komen; jij bent er klaar voor. Daarbij komt nog dat het steeds minder belangrijk wordt. Er kan nog, onverwacht, zoveel moois komen. Helaas heb ik wel eens meegemaakt, dat passpiegels je op je voordeligst laten uitkomen. Wanneer je dan thuis met je nieuwe outfit voor je eigen spiegel staat, worden de drie B's. weer breder en je opgewekte gezicht hangt slap van droefenis.

schrijvenmaar, Het is tafereel is zo helder als een reclamefilmpje - en die zijn zeer zorgvuldig opgebouwd. Hier ontbreekt alleen de tube met crème x. :) terzijde over woordgebruik: 'en kan daar dan weer wel om lachen.' is om te struikelen, 'dan weer' kan weg.

Het is eigenlijk meer verbazing dan iets anders wat die gedachte voedt.

Het kan compact: 'Het is vooral verbazing wat die gedachte voedt.'

Dag schrijvenmaar, Een heerlijk stukje. Heel herkenbaar. Als grote Harry Potterfan vind ik het leuk om details uit de fascinerende boeken te herkennen. Ach, en dat ouder worden. Luister vooral naar die goede vriend van je: Iedere leeftijd heeft zijn charmes. Eén van die charmes is dat het uiterlijk wel belangrijk blijft, maar oh zo veel minder zijn plaats opeist. Je voelt je gewoon beter in je vel al heeft dat die souplesse niet meer. :o

@Dos: bedankt voor de tip; ik was zelf nooit op het idee gekomen een baard te laten staan. Die groeit vanzelf wel, Schrijvenmaar }) :ontopic: Heerlijk verhaal. Humoristisch, eerlijk, en ja, eigenlijk ook gewoon leuk. :D Op z'n Schrijvenmaars geschreven. Bijna terloops. De verbazing die je aan de dag legt voor het ouder worden proef ik ook vaak in je schrijven. Ja, nu ik er over nadenk, verbazing is precies het woord dat ik bij je vind passen. En hier is het niet zo opvallend, maar in andere verhalen heb je vaak een laid-back stijl. Je hebt zangers m/v waarbij je denkt: 'oe, haalt hij de noot wel?' en dan zit je tenenkrommend te luisteren en elke keer haalt hij de noot, precies op het laatste moment. En daardoor luister je enorm geconcentreerd. Datzelfde heb ik bij sommige lange zinnen van jou: 'Oe, gaat dit goed komen?' En ja, het komt altijd goed, maar het zorgt ervoor dat ik zeer geconcentreerd lees. (Dat laatste was eigenlijk weer Off-topic ;) )

@JanP: Het zou slechte reclame voor creme X zijn ;) Verder heb ik zelf eigenlijk wel gewoon een enorm zwak voor overbodige woorden en omslachtige formuleringen, maar het is altijd goed als je me er weer eens van bewust maakt. Bedankt voor je reactie. @Willemina: Nu ik erover nadenk, vind ik verbazing ook wel precies bij mij passen. Nu ik er nog wat langer over nadenk is dat precies hoe ik jaren geleden ooit een blog begon. Ik kan het nazoeken. Ja, hoor daar is het. Maar oi, ik realiseer me nu dus ook dat ik daar al jaren niet meer geschreven heb ... tot zover het hele :ontopic: gebeuren. En oi, wat was ik jong toen. Om toch een beetje bij het onderwerp te blijven ;) verder dank voor alle reacties; het blijft leuk dat het herkenbaar, en kennelijk erg geloofwaardig is.

Jazeker is het geloofwaardig. Ineens valt het op. Een confronterend stuk. Ik lees het niet weer. :D

schrijvenmaar, je schreef:

Verder heb ik zelf eigenlijk wel gewoon een enorm zwak voor overbodige woorden en omslachtige formuleringen,

Duidelijk, je moffelt het er prima tussendoor, dat was me reeds eerder opgevallen, waarmee het is gezien en niet onopgemerkt gebleven. ;)