#145 De wens

‘Beppie, je hebt het beloofd.’ ‘Ja, maar ik hoop nog steeds dat het een geintje is.’ ‘Om de dooie donder niet. En dat weet je best.’ ‘Het is niet zonder gevaar, Rinus…’ ‘Ik heb het hele jaar hier naartoe geleefd. En nu gaat het gebeuren ook. Punt uit.’ ‘Jij hebt gemakkelijk kletsen. Als je zometeen het loodje legt...’ ‘Ik ga liever op die manier kapot dan voor het acht uur journaal op m’n luie reet.’ ‘Maar je hart…’ ‘Beppie, je moet niet zeuren. Je zou het aan je kleindochter vragen.’ ‘Ze vindt je te dik.’ ‘Het moet niet gekker worden.’ ‘Ze is ook bang dat jij je benen niet goed omhoog krijgt.’ ‘Ik krijg wel meer niet omhoog…’ ‘Een vriend van haar wil het eventueel wel doen.’ ‘Echt waar?’ ‘Ja, en hij heeft ook zo’n GoPro ding, dan filmt hij het.’ ‘Ach…’ ‘Zit niet zo te glunderen. Ik heb liever dat je er serieus over nadenkt.’ ‘Beppie, schat, ik wil me nog één keer jong voelen. Met wie dan ook.’ ‘Goed. Jij je zin. Maar zeg niet dat ik je niet gewaarschuwd heb.’ ‘Je bent een engel. Als je niet met dat stuk chagrijn getrouwd was, zou ik je nu ten huwelijk vragen.’ ‘En zou ik volgende week op je verjaardag als weduwe aan je kistje staan…’ ‘Niks ervan. Dan spelen we het filmpje af dat ik op grote hoogte naar beneden duik. En komen we niet meer bij wanneer we de uitgestreken smoelen van mijn kinderen zien.’