Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#143 - Zwijgen

 20 mei 2017 - 9:56
Met gesloten ogen luister ik naar de geluiden van buiten: een merel zingt, eksters maken kabaal in de dakgoot, een vroege krantenbezorger gaat fluitend voorbij. Even lijkt alles weer gewoon. Ik tast naar mijn mobiele telefoon om te zien hoe laat het is. Het scherm blijft zwart. Pas nu realiseer ik me dat ik nog geen enkel piepje heb gehoord; ik doe de telefoon in de oplader, stap mijn bed uit en loop naar beneden. Het is daar vreemd stil. Als ik de koelkast open, zie ik dat het lichtje niet brandt. Ik verlang naar de troost van warme koffie, maar er is slechts een glas water uit de kraan. Geen geluid van een radiator; ijzig koud is het. Ik roep je: ‘Laat me niet alleen in deze oorverdovende stilte,' maar je zwijgt. Ik ga terug naar bed en trek jouw deken om me heen. Jouw geur is verdwenen, je kussen ruikt naar wasverzachter: een misselijkmakende rozengeur. Ik kon niet voorkomen dat ze jouw beddengoed wasten. Geklop op de buitendeur: ‘Doe open alsjeblieft.' Ik herken de stem van de buurvrouw en wens dat ze verdwijnt. Nog dieper kruip ik onder de deken. Ik wil even helemaal niets. Slechts stilte om me heen, de merels en eksters zwijgen met me mee ... Plots rinkelt de telefoon, de radiator borrelt, lichten knipperen aan. Ik kom onder mijn deken vandaan. ‘Ik ben zo bij je.' Zacht trek ik de voordeur achter me dicht en loop de straat uit, regelrecht naar het bankje. De bloemenkransen op de vers omgewoelde aarde zijn verlept. De letters op het lint zijn nog goed leesbaar; ‘Ik heb je lief.'

Geen afbeelding
ccscharl

Lid sinds

8 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 10:28
@nelschrijft, je weet in duidelijke beelden een voor hp recent drama neer te zetten zonder direct te benoemen. Zelf vind ik de zin 'ik sta op' fluister ik remmend werken. Ik denk dat als je in plaats van deze regel een witruimte toepast er net wat meer spanning ontstaat. Was indrukwekkend om te lezen, Groet Connie

Geen afbeelding
ambilicious

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 11:21
Beste Nelschrijft, Indrukwekkende stilte. Je legt een mooi ritme onder je tekst, je lezer neem je mee in de kille spanning. Complimenten. Enkele suggesties: [Ik roep je: ‘Laat me niet alleen in deze oorverdovende stilte,' maar je antwoordt niet.] Een overweging is net iets meer spanning in te bouwen: 'Laat me niet alleen in deze oorverdovende stilte.' Stilte is het antwoord. [‘Ik sta op,' fluister ik.] Eens met ccschart: hier onderbreek je het ritme. Een witregel geeft meer spanning. Een andere mogelijkheid is: 'Ik ben zo bij je.' [ Als ik buiten ben, loop ik regelrecht naar het bankje.] De 'als' voelt mij onnatuurlijk. Een overweging is: Zacht trek ik de voordeur achter mij dicht en loop regelrecht ... Op deze manier blijf je iets langer in de 'stilte'. Dank je wel voor je uitwerking. hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna

Geen afbeelding
marceline

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 12:22
Prachtih, Nel. Het gemis indirect beschreven maar direct vloeibaar. Vooral de geur van het gewassen beddengoed trof mij.

Geen afbeelding
Dreaming

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 12:44
Mooi en sfeervol geschreven. Typfoutje: Ala ik buiten ben --> als ik buiten ben

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 13:49
Heel ontroerend en aangrijpend. De troost van warme koffie. In een rouwperiode moet de stroom nooit uitvallen.
Wat een fijne reactie, Kathinka. Dank je wel.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 13:52
@nelschrijft, je weet in duidelijke beelden een voor hp recent drama neer te zetten zonder direct te benoemen. Zelf vind ik de zin 'ik sta op' fluister ik remmend werken. Ik denk dat als je in plaats van deze regel een witruimte toepast er net wat meer spanning ontstaat. Was indrukwekkend om te lezen, Groet Connie
Connie, dank je wel voor je feedback. Ik vind het een hele goede tip en zal mijn stukje aanpassen.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 13:59
Beste Nelschrijft, Indrukwekkende stilte. Je legt een mooi ritme onder je tekst, je lezer neem je mee in de kille spanning. Complimenten. Enkele suggesties: [Ik roep je: ‘Laat me niet alleen in deze oorverdovende stilte,' maar je antwoordt niet.] Een overweging is net iets meer spanning in te bouwen: 'Laat me niet alleen in deze oorverdovende stilte.' Stilte is het antwoord. [‘Ik sta op,' fluister ik.] Eens met ccschart: hier onderbreek je het ritme. Een witregel geeft meer spanning. Een andere mogelijkheid is: 'Ik ben zo bij je.' [ Als ik buiten ben, loop ik regelrecht naar het bankje.] De 'als' voelt mij onnatuurlijk. Een overweging is: Zacht trek ik de voordeur achter mij dicht en loop regelrecht ... Op deze manier blijf je iets langer in de 'stilte'. Dank je wel voor je uitwerking. hartelijke groeten, schrijfcoach Inanna
Schrijfcoach Inanna, Dank voor de snelle reactie. Je geeft een mooi compliment. Blij ben ik met je suggesties de tekst sterker te maken. Ik neem er een aantal over. Je eerste suggestie laat ik nog even bezinken, want ik vind het niet mooi om twee keer achter elkaar het woord 'stilte' te gebruiken. Ik vond het een fijne schrijfopdracht. Dank daarvoor!

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 14:00
Prachtig en indringend geschreven, ik voel het verdriet. Knap gedaan!
Dank je wel, i-Kat, Ik vind het fijn om te lezen dat mijn verhaal overkomt zoals ik het bedoelde.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 14:04
Prachtih, Nel. Het gemis indirect beschreven maar direct vloeibaar. Vooral de geur van het gewassen beddengoed trof mij.
Dank je wel, Marceline. Mooi, dat je het detail van het beddengoed noemt. Ik heb lang geworsteld met dit verhaal. Heel veel geschrapt en juist dit laten staan.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 14:05
Mooi en sfeervol geschreven. Typfoutje: Ala ik buiten ben --> als ik buiten ben
Dank je wel, Dreaming. Ook dank boor je alertheid. Ik verbeter de typefout.

Profile picture for user Mili
Mili

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 20 mei 2017 - 22:41
@Nel, je behandelt de laatste tijd zware thema's op een voor mij delicate - jou zo kenmerkende - manier. Mijn complimenten dat je dit niet schuwt. Ik zeg dit waarschijnlijk omdat ik het zelf ook niet uit de weg ga. Ik doe dit rauwer, jouw stijl is verfijnder. Je tekst is fraai, ook het zo intieme detail van geur in lakens, er is één ding waar ik niet goed uitkom. [Zacht trek ik de voordeur achter me dicht en loop regelrecht naar het bankje. De bloemenkransen op de vers omgewoelde aarde zijn verlept.] Woont de hp (toevallig) pal naast het kerkhof?

Geen afbeelding
Nancy Bastiaans

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
 21 mei 2017 - 11:44
Nel het lukt je iedere keer weer om echt te raken. Wat mij, misschien gek, het meeste aanspreekt is het ruiken aan het kussen. Prachtig en meeslepend geschreven, de pijn voelend. :thumbsup:

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 21 mei 2017 - 14:26
Nel, ... wat mooi en ook knap geschreven. Het naar rozen geurende beddengoed. De buurvrouw even niet willen... Maar dan komt de laatste alinea: daarbij lijkt het alsof je je lief in de voortuin begraven hebt. Waarschijnlijk dacht je aan het woordenlimiet.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 11:05
@Nel, je behandelt de laatste tijd zware thema's op een voor mij delicate - jou zo kenmerkende - manier. Mijn complimenten dat je dit niet schuwt. Ik zeg dit waarschijnlijk omdat ik het zelf ook niet uit de weg ga. Ik doe dit rauwer, jouw stijl is verfijnder. Je tekst is fraai, ook het zo intieme detail van geur in lakens, er is één ding waar ik niet goed uitkom. [Zacht trek ik de voordeur achter me dicht en loop regelrecht naar het bankje. De bloemenkransen op de vers omgewoelde aarde zijn verlept.] Woont de hp (toevallig) pal naast het kerkhof?
Mili, prachtige complimenten geef je me! Inderdaad snijd ik de laatste tijd zware onderwerpen aan en probeer ik me te verplaatsen in verschillende soorten hp's. Wat betreft je opmerking over het kerkhof: ik heb de tekst aangepast. Soms gebruik ik te weinig woorden. Ik stel je feedback erg op prijs en vind het mooi, dat je het detail van de lakens noemt.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 11:08
Nel het lukt je iedere keer weer om echt te raken. Wat mij, misschien gek, het meeste aanspreekt is het ruiken aan het kussen. Prachtig en meeslepend geschreven, de pijn voelend. :thumbsup:
Dank je wel, Naccy! Ikzelf vind het ook bijzonder dat anderen geraakt worden door mijn teksten.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 11:10
Nel, ... wat mooi en ook knap geschreven. Het naar rozen geurende beddengoed. De buurvrouw even niet willen... Maar dan komt de laatste alinea: daarbij lijkt het alsof je je lief in de voortuin begraven hebt. Waarschijnlijk dacht je aan het woordenlimiet.
Riny, dank je wel voor het lezen en voor je mooie reactie. Je hebt helemaal gelijk met je opmerking. Ik heb de tekst aangepast.

Profile picture for user Riny
Riny

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 14:17
Nel, ... ja, zo is het goed. Begraafplaats of kerkhof, klinkt te zwaar in dit stukje. Het is nu een mooi geheel.

Profile picture for user Emy Schreiber
Emy Schreiber

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 15:26
De merels zwijgen mee, ik ook. Een verhaal om stil van te worden. mooi geschreven; een begrijpbaar, bijna tastbaar gemis. :thumbsup:

Geen afbeelding
maddbrug

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 22 mei 2017 - 17:22
Mooi begin, de vogels beschrijven, en dan t verdriet, het wegvallen van een lief en het uitvallen van de stroom. Ik vond dat een mooie paralel.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 mei 2017 - 20:52
De merels zwijgen mee, ik ook. Een verhaal om stil van te worden. mooi geschreven; een begrijpbaar, bijna tastbaar gemis. :thumbsup:
Dank je wel voor deze mooie reactie, Emy.

Profile picture for user Nelschrijft
Nelschrijft

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 23 mei 2017 - 20:56
Mooi begin, de vogels beschrijven, en dan t verdriet, het wegvallen van een lief en het uitvallen van de stroom. Ik vond dat een mooie paralel.
Dank je wel, Madd. Door mijn hoofd speelde het bekende gedicht van W. H. Auden: Stop all the clocks, cut off the telephone, Prevent the dog from barking with a juicy bone, Silence the pianos and with muffled drum Bring out the coffin, let the mourners come. Let aeroplanes circle moaning overhead Scribbling on the sky the message He Is Dead, Put crepe bows round the white necks of the public doves, Let the traffic policemen wear black cotton gloves. He was my North, my South, my East and West, My working week and my Sunday rest, My noon, my midnight, my talk, my song; I thought that love would last for ever: I was wrong. The stars are not wanted now: put out every one; Pack up the moon and dismantle the sun; Pour away the ocean and sweep up the wood. For nothing now can ever come to any good.

Profile picture for user Coach Marijcke Cauwe
Coach Marijcke Cauwe

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 28 mei 2017 - 16:55
Dag Nel, mooi. Ik kroop mee onder het naar rozen geurende beddengoed. Ik ken het gevoel en trok zelfs de bel uit. :o Er zijn ondertussen twintig jaar voorbij gegaan, maar na het lezen van jouw stukje, voelde ik de wond nog altijd lichtjes schrijnen. De tijd heelt niet alle wonden... Hopelijk ben je niet de HP van je inzending. :)