#138 – De klokken van Rome

Altijd wanneer ik het diepe geluid van kerkklokken voel trillen in mijn maag, begint er een liedje in mijn hoofd. Geen herinneringen aan de vroege zondagochtendklokken van de kerk tegenover mijn ouderlijk huis of aan de keren dat de klokken het begin van het laatste afscheid inluidden. Nee, het is een liedje waarmee ik het geluid als eerste associeer.

De taal is lijkt niet op de mijne,

@trieps, ik krijg er een nostalgisch gevoel bij. Als kind vroeg ik me af wat ze zongen :" loeiende klokken van limburg milaan" verstond ik. Sfeervol beschreven hoe je "ingeburgerd" bent daar en je kunt openstellen voor de andere gewoontes. Graag gelezen, Connie

Dank je wel Connie voor je fijne reactie. Het is leuk om te lezen dat het stukje bij anderen ook iets te weeg brengt,daar schrijf ik voor. En loeiende klokken van milaan was vast ook een mooi liedje geweest ;)

Trieps, Wat een mooie en persoonlijke overpeinzing. Dankjewel dat je dit met ons deelt.

Trieps, Wat een mooie en persoonlijke overpeinzing. Dankjewel dat je dit met ons deelt.

trieps, het is nostalgisch, prima, toch een puntje over opbouw: [1e zin: Het geluid vd klokken enz.; 2e: een volzin waar het je niet aan herinnert; 3e: een compacte zin waar het je wel aan herinnert. Vrijblijvend advies: vermijd te schrijven dat wat niet is. Als ik dat toepas op je opening zou het dit zijn: 'Wanneer ik het diepe geluid van kerkklokken voel trillen in mijn maag, begint in mijn hoofd het liedje waarmee ik het associeer.' enz. (Dat vind ik als lezer een uitnodigende beginzin)

Jan, dank je wel voor je opbouwende feedback. Ik begrijp wat je bedoelt, ik ga daar nog eens even aan prutsen. Goed om zo advies te krijgen, ik leer met een andere bril naar mijn tekstje kijken.

dit gaat fout: De taal is lijkt niet op de mijne,

Helemaal gelijk, slordige vertyping, waarover ik heen gelezen heb bij het twee keer na lezen.

Dank je wel, Jan!

Beste Trieps, Mooi verwoord thuisgevoel van een nieuwkomer, die je - afgaande op je liefdesverklaring - geen nieuwkomer meer kan noemen na bijna 30 jaar. Heel ontroerend, zo lyrisch als je deze band met je thuisland Limburg beschrijft. Zonder je te kort te willen doen denk ik dat jouw gevoel kan worden samengevat in de dichtregel "home is where the heart is." Je gevoel is voor mij overigens zeer herkenbaar; eveneens bijna 30 jaar geleden verhuisde ik naar het prachtige Westland, ik ervaar dezelfde mate van aarding. Ik wil je hiervoor complimenteren! :thumbsup: (in goed Westlands; Helemaal goud! of; Superdik!) Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Trieps, Wat breng je me weer terug naar Brabant en Limburg. Met vrienden hebben we daar gefietst, gewandeld, getoerd en heerlijk gegeten; allemaal fijne herinneringen en jij poetst ze weer een beetje op. Dank voor je klokkenstukje.

Dag Triep, Bij jou zette de opdracht je aan tot een mooie overpeinzing wat de klokken van Limburg voor je betekenen. Fijn geschreven, in een vlot leesbare stijl. De specifieke "limburgse" woorden geven je stukje net dat tikkeltje extra. Fijn dat je je daar zo thuis voelt. Ik wens je vrolijke paasdagen toe tussen al die vriendelijke, bourgondisch getinte mensen. :o

Mooi lofzang over jouw thuisland. :thumbsup:

Heel mooi beschreven, trieps. Ik vermoed, wanneer je nu zou verhuizen, je verbaasd zou zijn over de diepte van je wortels in je "nieuwe" thuisland ;)

Trieps, een beschrijving waar je overpeinzend je verhaal laat horen, een fijne schrijfstijl.

Een mooi stijlvol stukje waarin de opdracht origineel is verwerkt, Trieps. Ik kom er vandaan en wil er nog niet dood teruggevonden worden. Toen ik dit las, kreeg ik toch heimwee. :thumbsup: