@Riny, een echte freewrite. Ik stoei alleen met meneer IC, wie dat is ontgaat mij (zie ik nu echt iets over het hoofd). De afkorting doet me alleen aan een ziekenhuis denken. Waar schiet mijn slimheid tekort? Leuk om te lezen vanuit jouw eigen werk, Groet Connie

Je hebt je ingezet en het gedaan, er staat een stukje freewriting, maar ook IC , intensive care wat bedoel je?

Op mij komt het over dat je in gesprek bent met je verhalen stem. Wellicht de hoofdpersoon van een nieuw verhaal? Ik herken die tweestrijd wel als je innerlijke stem een andere kant op wil. De discussies voorkomen wel dat het voorspelbaar wordt. :thumbsup:

Hoi Riny, Heel knap en interessant stukje over freewriting! :thumbsup: Maar ook product van freewrtiting. Ja toch? Ik denk dat de verklaring in je naschift staat; meneer IC (wat IC ook mogen betekenen) ben jij zelf. Daarmee lees ik jouw bijdrage als een gesprek - of moet ik zeggen; gevecht? - met jezelf, dat plaatsvindt tijdens het schrijven. Je wilt iets neerzetten, maar hebt dan zelf weer commentaar, waardoor je niet echt veel verder komt. Bij freewriting snoer je hem (meneer IC, ofwel dat irritante commentaarstemmetje in je hoofd) de mond en zie... er komt een verhaal uit je pen / toetsenbord. Met vriendelijke groet, Ton Badhemd

Riny, Ik vind het een erg leuk stukje freewriting, dit gesprek met jezelf. Met veel plezier gelezen. Ik zat wel even vast met IC en was blij met je uitleg. Misschien een idee om in je verhaal IC de eerste keer uit te schrijven?

@Riny, dus jij en meneertje IC zijn niet meer een. Goed zo. Free writing is m.i. met name bedoeld om je te laten gaan zonder dat irritante mannetje. Ik voel je enthousiasme te willen schrijven.

Misschien wil jouw meneer IC wel een tijdje op vakantie met mijn mevrouw IC. Ze heeft een vrij irritante stem en is er aanwezig, ik denk dat meneer IC dol op haar is. Kunnen we daarna allebei een tijdje onbegrensd schrijven. Leuk stukje, Riny.

Grotendeels dubbel. PS eraan toegevoegd.

Riny, voor een keer kom je ermee weg, de freewrite-oefening invullen door een gevecht aan te gaan met je innerlijke criticus en daarover te verhalen. Bij een tweede en volgende oefening moet je toch met een andere aanpak komen. Ik meen dat Odile de oefening nog niet zo heel lang geleden ook heeft gegeven. Toen schreef ik dat de oefening voor mij voor geen meter werkt. Ik heb inmiddels ontdekt hoe ze voor mij wel tot resultaat kan leiden. Misschien hebt je er zelf ook wat aan. Als ik de oefening begin, probeer ik niet te denken aan een compleet verhaal, dat is te complex. Veel makkelijker is het om je bij het begin van de oefening te concentreren op één enkele zin. Een zin die de potentie in zich draagt om er de volgende paar minuten op verder te borduren. Als je die eenmaal gevonden hebt, laat je dan vooral niet dwars zitten door meneer IC; schrijf vrijuit. Een paar zinnen als voorbeeld: Ik moet hoognodig naar de tandarts. Die scheuren in het huis zijn echt niet normaal. “Mam, kun je van moedermelk ook kaas maken?” Mijn buurman is niet goed wijs. Wat hij nu weer geflikt heeft… Dergelijke zinnen doen een verhaaltje bijna vanzelf schrijven. Wat het resultaat wordt, kan heel verrassend zijn. Succes ermee. PS. Bovenstaande voorbeeldzinnen werken voor jou misschien niet. Ze komen uit mijn koker. Bedenk ze zelf.