Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#135 – Andere tijden

Ik wil niet klinken als alle andere slagwerkers. Ik heb mijn eigen geluid. Ik ben Henry Cooper geboren 1923, ik ben jazzdrummer. Het is meer dan mijn beroep, het is mijn leven. Vanaf mijn negende maak ik muziek en zoals zovele musici begon dat in de kerk. Mijn oom is portier van de beste jazzclub van Boston, the Tic Toc club. Hij smokkelde me binnen en ik zag daar mijn grote idolen als; Art Blakley, Charlie Parker, Dizzy Gillespie. Nu is het dan zover, 4 oktober 1944 mijn debuut in dezelfde club. Ik mag invallen bij The Roy Eldrige Orchestra. Het is hun laatste avond hier in de club. Ze zijn razend populair, mensen komen van ver om hem te horen spelen. De club zit iedere avond vol met swingende fans, er wordt gedanst, geroepen, de band zweept het publiek op. Ik ken al hun nummers. Dan precies vandaag breekt hun drummer zijn been. Dit afscheidsconcert is groots aangekondigd, de club is al weken strak uitverkocht, er is paniek bij het management van Tic Toc. Mijn oom stelde voor dat ik wel kon spelen. Hij werd eerst uitgelachen maar Roy zei; laat die jongen maar komen. Daar zat ik dan vanmiddag met zweet in mijn handen, een pak van mijn oom aan, achter de drums bij het grote orkest. Nog nooit voelde ik me zo slecht. Roy zag het en pakte zijn trompet en speelde solo, zoals alleen hij dat kan en hij praatte met zijn trompet met me, hij stelde me gerust met zijn spel. Direct na zijn solo zette hij “I want to be happy” in. Als vanzelf speelde mijn handen en voeten het ritme. Ik werd gedragen er was niets anders meer dan dit. We speelden twintig minuten daarna zei Roy: “You’ve got a gig boy”.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hans heesterbeek, Welkom. Mooi verhaal, (anekdote). Je begint de alinea's in tegenwoordige tijd: Ik wil / nu is het dan / vandaag breekt. En de laatste alinea, de eigenlijke scene, schakel je naar verleden tijd: Daar zat ik dan. Het verhaal, de gebeurtenis, komt denk ik sterker over als je juist het spelen zelf in tt schrijft. De achtergrondinfo kun je er dan tussendoor sprokkelen. Trek de lezer eerst de club in. :) Als vanzelf speelde mijn handen en voeten'- speelden

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Hans Heesterbeek, je sleept me direct in het verhaal en beschrijft heel mooi de "inborst" van de musicus: het is mijn leven. Mijn echtgenoot is beroepsmusicus, 77 jaar en werkt nog steeds, want stoppen met de muziek is stoppen met leven. :nod: Ik ben het met jp eens: je houdt de spanning vast voor de lezer door ook het slot in tt te schrijven. In dat geval "mag" ik erbij zijn. Graag gelezen, GroetConnie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja ja, Hans, jij wilt niet klinken als andere slagwerkers. Maar je hebt mij wel wakker gemaakt met jouw Andere Tijden. Ik ben gaan Googlen... Roy Eldridge Orchestra klinkt nu, het lijkt wel of ze achter mijn computer spelen, en waarachtig ik zit nu op de maat te tikken...; zo heb ik het in de grijze oudheid ook geleerd. Je begrijpt wel dat ik je stukje met enorm veel plezier heb gelezen.

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie inslag en originele eerste zin! :) Het verhaal leest prettig. Ik voel er alleen niet zoveel spanning in.

Lid sinds

7 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je jullie wel voor de reacties. Ik ben nieuwe op het forum heb nog niet uitgevonden hoe ik jullie persoonlijk een bericht kan sturen. De vt en tt was al een stijd in mijn hoofd dus dank daarvoor.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Hans, Mooi verhaal over een (jouw?) idool en een jongensdroom die uitkomt. Heerlijk! Heb het met veel plezier gelezen, voelde me net als Connie meteen meegesleurd in het verhaal. Dank zij de beschrijving van de sfeer. Ook een echt happy end, heerlijk! Verhalen over muziekhelden raken mij altijd nét een tikkie meer. Ik ben benieuwd naar je volgende bijdragen! Vwb reactie plaatsen; onder het vak met de laatste bijdrage staat in blauwe letters "Nieuwe reactie plaatsen", daaronder een blauw vlak met ruimte om je reactie in weer te geven. Maar dan moet je wel ingelogd zijn. Onder het blauwe vlak de rode knop "Bewaren", dan wordt je reactie ge-upload. Met vriendelijke groet, Ton Badhemd