Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Winnaar schrijfwedstrijd 'Bloedige lente'

Geen titel - Saskia Teppema

‘Op Madeira bloeien de agapanthussen in april’. Chris kijkt geërgerd op als Marjan voorleest uit de vakantiefolder. Vakantie. Dat is wel het laatste waar hij met haar aan moet denken. ‘We kunnen het toch nog een kans geven?’ Die lijzige stem. Als ze opstaat en naar hem toeloopt sluit hij snel de app af. Ze raakt even zijn schouder aan. ‘Je kunt er ook heerlijk wandelen, je weet wel, op die smalle richeltjes.’ Een kans. Inderdaad. ‘Ok’, zegt Chris terwijl hij haar al wandelend voor zich ziet. ‘Ja, boek maar. Madeira is inderdaad een heel goed idee.’   


Lid sinds

7 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi! Al vind ik niets dat naar spannend neigt of tot doorlezen vraagt tot de laatste 5, 6 zinnen. Sorry, maar op het puntje van mijn stoel zitten doe ik niet. Er is geen langzame spanningsopbouw in de zin van een boog. Het gaat van punt nul in een rechte lijn omhoog. (Verticaal bedoel ik) Het doorlopende (i.p.v. de regel: nieuwe spreker, andere lijn) moet hier dan voor het nodige tempo zorgen. (aan moet denken? moet aan denken?) Toch gefeliciteerd.